Φτώχεια και ανεργία έσπρωξαν τη γαλλική εργατική τάξη στην Ακροδεξιά

Ο ειδικός στην ιστορία του εργατικού κινήματος Νικολά Ατζφέλντ μιλά αποκλειστικά στο Βήμα

Από Το Βήμα

Συνέντευξη στην Ειρήνη Μητροπούλου

Ξεχάστε την Παρισινή Κομούνα, ή τα χρόνια του Τορέζ και του Μαρσέ, τότε που το Κομουνιστικό Κόμμα της Γαλλίας ήταν πανίσχυρο, με 25% στις εκλογές. «Σήμερα, η πάλη των τάξεων έχει αλλάξει πρόσωπο, και οι Γάλλοι εργάτες έχουν βρει καταφύγιο στην Ακίρα Δεξιά της Μαρίν Λεπέν», λέει μιλώντας αποκλειστικά στο ΒΗΜΑ ο Νικολά Ατζφέλντ (στη φωτογραφία δεξιά), καθηγητής κοινωνιολογίας στο Universite d'Evry - val - d'Essonne, στο Παρίσι, ειδικός στην ιστορία του εργατικού κινήματος.


- Σας προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι το Εθνικό Μέτωπο έχει γίνει το κόμμα της εργατικής τάξης στη Γαλλία;


Μετά τον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών, η ψήφος της «εργατικής τάξης», με ή χωρίς εισαγωγικά, επανήλθε στο προσκήνιο των ΜΜΕ και της πολιτικής συζήτησης στη Γαλλία. Η ερώτηση που τίθεται, ως συνήθως σε τέτοιες περιστάσεις, είναι γιατί οι Γάλλοι εργάτες ψηφίζουν, σε ποσοστό 30%, την Άκρα Δεξιά. Εγώ δεν εκπλήσσομαι καθόλου.

Εδώ και 25 χρόνια, από τότε που το Εθνικό Μέτωπο εγκαταστάθηκε για τα καλά στο γαλλικό εκλογικό σώμα, έχει διεισδύσει, σιγά σιγά, σε διαφορετικές κοινωνικές ομάδες. Οι εργάτες έχουν γίνει σήμερα η μεγάλη κατηγορία επαγγελματιών που στηρίζει την Λεπέν. Η Άκρα Δεξιά κατάφερε σταδιακά να τους κερδίσει, εκμεταλλευόμενη τους φόβους τους απέναντι στην ανεργία, τη φτώχεια, την εγκληματικότητα, τη μετανάστευση και το ισλάμ.

- Πιστεύετε ότι το 17,9% της Λεπέν στον πρώτο γύρο οφείλεται στην επιστροφή ακροδεξιών ψηφοφόρων που την είχαν εγκαταλείψει υπέρ του Σαρκοζί;

Το 2007 ο Νικολά Σαρκοζί κατάφερε όντως να αποσπάσει το 40% των ψηφοφόρων του Εθνικού Μετώπου. Σήμερα, αυτοί οι άνθρωποι έχουν απογοητευθεί, και επιστρέφουν στον φυσικό τους χώρο. Εφέτος, η Λεπέν κέρδισε σκληροπυρηνικούς δεξιούς από την κοινή δεξαμενή με τον Σαρκοζί, κάνοντας την πιο ρατσιστική προεκλογική εκστρατεία εδώ και δεκαετίες.

Αλλά κέρδισε και την λαϊκή ψήφο ανθρώπων που πίστεψαν στις ιδέες του οικονομικού προστατευτισμού μέσα στην κρίση. Ένας στους τέσσερις ψηφοφόρους της ήταν νέος, που πίστεψε στο νέο ίματζ του Εθνικού Μετώπου, το οποίο διαφημίζεται τώρα σαν «νεανικό, δημοκρατικό, πατριωτικό κόμμα, κόντρα στους πολιτικούς του συστήματος».

- Ποιοι είναι, κατά την άποψή σας, οι κύριοι λόγοι για τους οποίους κέρδισε την εργατική ψήφο η Λεπέν;

Η φτώχεια και η ανεργία, λόγω βιομηχανικής παρακμής. Το 13,5% του γαλλικού λαού, περίπου 8,2 εκατ. άνθρωποι, ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας, δηλαδή με λιγότερα από 950 ευρώ τον μήνα, ανά τετραμελές νοικοκυριό. Σήμερα, ο αριθμός των φτωχών στη Γαλλία, ξεπερνά τα 12 εκατομμύρια.

Αυτή η φτώχεια καταγράφεται σε όλες τις περιοχές της χώρας, αλλά πιο οξυμένη είναι στους αγρότες, στις πόλεις της επαρχίας, και στα περιφερειακά, εργατικά προάστια του Παρισιού, όπου ζει περί το εν πέμπτο του συνολικού πληθυσμού. H επίσημη ανεργία έχει φτάσει ήδη στο 10%.

Το συναίσθημα της αγανάκτησης και της αποξένωσης στα εργατικά στρώματα, που αριθμούν έξι εκατ. ανθρώπους, δεν θα υποχωρήσει αν η οικονομική και κοινωνική κατάσταση δεν παρουσιάσει σημαντική και διαρκή βελτίωση.