Ο εκβιασμός επιστρέφεται

Από Το Ποντίκι 17.5.2012

Η κατάρρευση των προσπα­θειών για συγκρότηση κυ­βέρνησης συνεργασίας μετά το εκλογικό αποτέ­λεσμα της 6ης Μαΐου δεν ξάφνιασε κανέναν από όσους μπορούσαν να διακρίνουν ότι δεν υπήρχαν οι πολι­τικές και προγραμματικές προϋπο­θέσεις για τον σχηματισμό της. Φυ­σιολογική εξέλιξη επομένως η προσφυγή εκ νέου στη λαϊκή βούληση ώστε να εκκαθαριστεί η κυβερνητι­κή εκκρεμότητα.

Όλες τις ημέρες των διαπραγματεύ­σεων ένα μολυσματικό νέφος εκβια­σμών πλανιόταν στην πολιτική ατμό­σφαιρα της χώρας με στόχο την ανα­σύσταση του καταρρεύσαντος στην κάλπη μνημονιακού μετώπου. Οι εκ­βιασμοί αυτοί συνεχίζονται εντεινόμε­νοι και περιβεβλημένοι με μια δηλητη­ριώδη καταστροφολογία.

Όμως η χώρα έχει γυρίσει σελίδα κι αυτό δεν βεβαιώνεται μόνο από το εκλογικό αποτέλεσμα, αλλά και τόσο από τις πρώτες δημοσκοπήσεις με­τά τις εκλογές όσο και από αυτήν της Pulse RC, την πρώτη προεκλογική, την οποία δημοσιεύει το «Ποντίκι». Η αλλαγή εποχής για την Ελλάδα σηματοδοτείται από δύο χαρακτηριστικά:

♦ Από την επισημοποίηση του διάχυ­του, αλλά... ανεπίσημου «άι σιχτίρ», το οποίο από δημοσκοπικό εύρημα μετα­τράπηκε σε εκλογικό αποτέλεσμα, με τις τάσεις να υποδεικνύουν ότι θα επα­ναληφθεί, ίσως με εντονότερο τρόπο.

♦ Από την έμπρακτη απόρριψη των εκβιασμών εκ μέρους των πολιτών, οι οποίοι, σύμφωνα και με τη σημε­ρινή έρευνα της Pulse RC, δεν... «μα­σάνε» ούτε στο κορυφαίο εκβιαστικό δίλημμα της τρόικας και των μνημονιακών «φίλων» της στο εσωτερικό της χώρας.

Κοινώς ούτε καν το «ευρώ ή δραχ­μή» στέκεται ικανό να μετριάσει ή να αναιρέσει την απόρριψη ενός συστή­ματος εξουσίας, το οποίο, αφού σε όλες τις εκδοχές του – πολιτική, επι­χειρηματική, «πνευματική» και «ενη­μερωτική» – απομύζησε και χρεοκό­πησε τη χώρα, αφού σπατάλησε ακό­μη και τη συμμετοχή της χώρας στους κορυφαίους υπερεθνικούς θεσμούς του δυτικού κόσμου παραδίδοντας την Ελλάδα πιο αδύναμη από ποτέ, τώρα επιζητεί να τη βγάλει από το... δικό του αδιέξοδο.

Η σημερινή έρευνα λέει ότι πράγμα­τι το 88% του ελληνικού λαού επιθυ­μεί την παραμονή στο ευρώ, με το 7% να ζητάει άμεση επιστροφή σε δικό μας νόμισμα. Όμως το 54% του συνό­λου προκρίνει την «παραμονή στο ευρώ με θυσίες μέχρι ενός ορίου – αλλι­ώς επιστροφή σε δικό μας νόμισμα». Με απλά λόγια, ο εκβιασμός επιστρέ­φεται ακυρωμένος. Οι ποικίλοι εκβια­στές είναι πλέον άσφαιροι.

Οι κοινωνίες έχουν όρια και την απλή αυτήν αλήθεια τρόικα και εγχώ­ριοι μνημονιακοί την αγνόησαν εντε­λώς καθυβρίζοντας, προσβάλλοντας και τιμωρώντας έναν ολόκληρο λαό, ο οποίος, ανεξάρτητα από το δικό του μερίδιο ευθύνης, εκλήθη να πληρώσει κυριολεκτικά με το αίμα του τη σωρεία πολυετών πολιτικών εγκλημάτων.

Αυτά τα όρια λοιπόν ο ελληνικός λα­ός τα έχει πλησιάσει. Αν δεν τον ακού­σουν και τώρα, θα τα υπερβεί – και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει με ποιον τρόπο. Ας προτιμήσουν λοιπόν να ακούσουν τη θεσμική του κραυγή, διότι η μη θεσμική θα είναι κυριολε­κτικά τρομακτική...