Bankia, η μεγάλη δοκιμασία της ευρωζώνης

Από τους Financial Times (via Euro2day)

Του Lex

Τέσσερα χρόνια μέσα στην παγκόσμια τραπεζική κρίση, οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι εξακολουθούν να μην έχουν ιδέα για το πώς μπορεί να γίνει κεφαλαιακή αποκατάσταση μιας τράπεζας που καταρρέει. Η διάσωση της Bankia είναι ένα φιάσκο.

Αυτό που θα έπρεπε να είναι ένεση κεφαλαίων 19 δισ. ευρώ στην τρίτη μεγαλύτερη τράπεζα της Ισπανίας βάσει ενεργητικών έχει γίνει αιτία πολέμου ανάμεσα στη Μαδρίτη, στις Βρυξέλλες και στη Φρανκφούρτη. Έχει επίσης στείλει το κόστος δανεισμού της Ισπανίας στη... στρατόσφαιρα. Η Ισπανία είναι πλέον η μεγάλη δοκιμασία του πώς θα αντιμετωπίσει η ευρωζώνη την τραπεζική της κρίση.


Αν κοιτάξουμε μέσα από το τραπεζικό πρίσμα, υπάρχουν ανησυχητικοί παραλληλισμοί ανάμεσα στην Ισπανία και την Ιρλανδία. Και οι δύο βίωσαν τεράστια φούσκα τιμών ακινήτων πριν από την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση του 2008.


Είναι γεγονός ότι η φούσκα ήταν μικρότερη στην Ισπανία: οι ισπανικές τιμές ακινήτων αυξήθηκαν περίπου τρεις φορές ανάμεσα στα μέσα της δεκαετίας του ’90 και στην αιχμή τους, σε σύγκριση με 4,5 φορές στην Ιρλανδία, με βάση τα στοιχεία της Barclays. Αυτό δείχνει ότι η διολίσθηση από το ζενίθ θα είναι λιγότερο σοβαρή (οι τιμές των σπιτιών στο Δουβλίνο έχουν διολισθήσει τουλάχιστον 56% από το 2007).

Αυτό σημαίνει ότι το τρέχον τραπεζικό πρόβλημα της Ισπανίας θα έπρεπε να είναι πιο διαχειρίσιμο. Πρώτον, περιορίζεται (μέχρι στιγμής τουλάχιστον) στη β΄ κατηγορία των ισπανικών τραπεζών, των οποίων ηγείται η Bankia. Οι τράπεζες με μεγάλη διεθνή παρουσία όπως η Santander και η BBVA έχουν επηρεαστεί πολύ λιγότερο.

Όχι μόνο αυτό, αλλά και η Ισπανία διαθέτει στρατηγική ανακεφαλαιοποίησης, που επικεντρώνεται γύρω από το Frob, το κρατικό ταμείο τραπεζικών διασώσεων. Του έχουν απομείνει όμως μόνο 5 δισ. ευρώ που δεν επαρκούν να καλύψουν τις ζημίες της Bankia. Η κυβέρνηση καίγεται να κρατήσει την ένεση των 19 δισ. ευρώ έξω από τα ισπανικά βιβλία. Οπότε το καλοσχεδιασμένο της πρόγραμμα δεν μπορεί να αποδώσει.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή λέει πλέον ότι η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών μέσω του European Stability Mechanism, του «φρέσκου» ταμείου διασώσεων με τα 500 δισ. ευρώ, «θα μπορούσε να μελετηθεί».

Και αυτή θα πρέπει να γίνει η βάση για μια πιο συντεταγμένη πανευρωπαϊκή προσέγγιση για την επίλυση της τραπεζικής κρίσης. Μόνο το 11% των ισπανικών τραπεζικών δανείων κρίνεται μη εξυπηρετούμενο. Είναι το μισό από το επίπεδο των ιρλανδικών τραπεζών.

Θεωρητικά, η διοχέτευση περισσότερων κεφαλαίων στις ισπανικές τράπεζες δεν θα έπρεπε να είναι ούτε περίπλοκη, ούτε υπερβολικά δαπανηρή. Έτσι όμως όπως έχουν γίνει τα πράγματα, κινδυνεύει να είναι και τα δύο.