Τρίτη 27 Απριλίου 2010

Ο φασισμός της «συλλογικής ευθύνης»





(Το σκίτσο του Soloup δημοσιεύτηκε στο Ποντίκι, 21.04.2010) 


Το τελευταίο διάστημα, με κύριο δίαυλο την τηλεόραση, έχει αρχίσει μια φοβερή προσπάθεια συλλογικής ενοχοποίησης της ελληνικής κοινωνίας για το δημοσιονομικό χάλι της χώρας και το υπέρογκο κρατικό χρέος.

Καθημερινά σχεδόν, απελπισμένοι απολογητές της στρατηγικής κυβερνητικής επιλογής για υπαγωγή στο ΔΝΤ κρώζουν απωθητικά καταλογίζοντας ευθύνη ανεξαιρέτως σε κάθε Έλληνα πολίτη. Το απεχθές δόγμα της «συλλογικής ευθύνης», το οποίο εμμέσως πλην σαφέστατα επιχειρεί να απαλλάξει το πολιτικό προσωπικό και το πολιτικό σύστημα από κάθε δική του ευθύνη για το άθλιο κατάντημα της χώρας, θυμίζει έντονα τη δικαιολογητική βάση στην οποία στηρίχθηκε η ολοσχερής καταστροφή της Γερμανίας αμέσως μετά την ήττα του ναζισμού.

Σύμφωνα με αυτή τη λογική, ο κάθε Γερμανός ήταν υπεύθυνος για τα ναζιστικά εγκλήματα. Όπως κάθε κομμουνιστής ήταν υπεύθυνος μετά τον ελληνικό εμφύλιο, όπως κάθε Εβραίος, Τσιγγάνος, ομοφυλόφιλος κ.λπ. ήταν μίασμα για την αρία φυλή νωρίτερα, όπως κάθε Παλαιστίνιος είναι σήμερα a priori επικίνδυνος για το κράτος του Ισραήλ.

Φυσικά, μια τέτοια συζήτηση δεν μπορεί παρά να παραμείνει ημιτελής. Όμως πώς να αδιαφορήσει κανείς μπροστά στη γιγαντιαία επιχείρηση με στόχο να συγκαλυφθεί ο εξ αρχής σχεδιασμός του Γιωργάκη για την τελική προσφυγή της χώρας στο ΔΝΤ; Τόσο τα ΜΜΕ όσο και οι απολογητές της κυβέρνησης χύνουν διαρκώς δηλητήριο προς όσους επιχειρούν να αρθρώσουν έστω και στοιχειώδεις αντιρρήσεις στον κατηφορικό μονόδρομο της σημερινής κυβέρνησης.

Ποιος ρήμαξε τη χώρα;

Για να είμαστε ακριβείς και ειλικρινείς, ας επισημάνουμε ότι:

* Οι πολιτικές ηγεσίες δεν είναι οι μόνες υπεύθυνες.

* Στην ελληνική κοινωνία κυριαρχεί η διαφθορά.

* Πολλοί από τους σημερινούς «αντιστασιακούς» κατά της προοπτικής του ΔΝΤ έχουν συμμετάσχει στη διάβρωση της ελληνικής κοινωνίας από τον μηδενισμό.

* Πολλοί επίσης έχουν συμμετάσχει, ως πολιτικοί χώροι, αλλά και ως άτομα, με το άλλοθι της αριστερής πολιτικής ταυτότητας, στη νομή μιας καταστροφικής για τη χώρα εξουσίας – είτε στο συνδικαλιστικό είτε στο αυτοδιοικητικό επίπεδο είτε ως think tank της πιο άθλιας «εκσυγχρονιστικής» περιόδου που γνώρισε ο τόπος.

* Πολλοί είναι αυτοί που θα προτιμούσαν να χαθούν ή Κύπρος και το μισό Αιγαίο προκειμένου οι Τούρκοι να μας αφήσουν στην «ησυχία μας».

Ο κατάλογος αυτών που έχουν διαπράξει πολλοί ακόμη «κάποιοι» θα μπορούσε να είναι ακόμη μεγαλύτερος. Όμως στο σημείο αυτό θα πρέπει να μπει ένα όριο. Διότι, απλούστατα, δεν είναι δυνατόν να φταίμε όλοι οριζοντίως, ισόποσα και στον ίδιο βαθμό για το σημερινό κατάντημα. Για του λόγου το αληθές:

1. Στα μέσα της δεκαετίας του 1980 κάποιος αποφάσισε ότι οι «στερημένοι» Έλληνες δεν θέλουν «σοσιαλισμό», αλλά κατανάλωση, η οποία εξασφαλίστηκε με δανεικά κι αγύριστα. Αντί να φροντίσει την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, χρησιμοποίησε το κράτος ως χώρο υποδοχής «πρασινοφρουρών», με αποτέλεσμα να επέλθει η πλήρης διάλυση της οικονομίας.

2. Κάποιος εγκατέλειψε τη διακυβέρνηση της χώρας υπό το βάρος του σκανδάλου Κοσκωτά, το οποίο κάποιοι στη σημερινή κυβέρνηση πολύ θα ήθελαν να έχουμε ξεχάσει.

3. Οι επόμενοι δύσκολα μπορούν να θυμηθούν «μεταρρύθμιση» που να μην είχε μια δυσάρεστη οσμή σκανδάλου.

4. Κάποιοι «άλλοι» βάφτισαν οικονομία τη δημιουργική λογιστική, κατασπατάλησαν τα Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης, κρύφτηκαν στα Ίμια και μετά ευχαριστούσαν δημοσίως τους Αμερικανούς, παρέδωσαν ως γνήσιοι υποτακτικοί τον Οτζαλάν. Επίσης έκαναν Ολυμπιακούς καταχρεώνοντας τη χώρα και θυσιάζοντας την ανάπτυξη της περιφέρειας.

5. Οι ίδιοι, σε πλήρη συνεργασία με τους πολιτικούς αντιπάλους τους, οργάνωσαν και συμμετείχαν σε μια βίαιη και τεραστίου μεγέθους αναδιανομή πλούτου μέσω του Χρηματιστηρίου.

6. Οι επόμενοι δίδαξαν... ήθος με τους «κουμπάρους», τα δομημένα ομόλογα και την καταλήστευση των ασφαλιστικών ταμείων, το Βατοπέδι. Είναι αυτοί που ανέχθηκαν, συγκάλυψαν και αναπαρήγαγαν τη θεωρία πως ό,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό.

7. Όλοι αυτοί μαζί, εκτός από το ήθος που «δίδαξαν» στην κοινωνία εξαγοράζοντας την ψήφο της, επέφεραν και συγκεκριμένο οικονομικό αποτέλεσμα.

8. Όλοι αυτοί μαζί επί δεκαετίες καταγγέλλουν «συντεχνιακές νοοτροπίες» τις οποίες οι ίδιοι πριμοδότησαν, αναπαρήγαγαν και εκμεταλλεύτηκαν εκλογικά. Όμως ας σταματήσουμε εδώ την καταγραφή μιας λίστας ατέλειωτης.

Κανείς λοιπόν δεν μπορεί να θεωρηθεί εντελώς ανεύθυνος. Δεν είναι όμως όλοι εξ ίσου υπεύθυνοι. Κάποιοι, ενώ έχουν διαπράξει οικονομικά και πολιτικά εγκλήματα τεραστίων διαστάσεων επί δεκαετίες, έρχονται σήμερα, με πρωτοφανή χυδαιότητα, να διαχύσουν την ευθύνη τους. Δυστυχώς γι' αυτούς, όμως, δεν έφτασε μόνο η ώρα του ΔΝΤ, αλλά και η ώρα απόδοσης πολιτικού λογαριασμού...



10 σχόλια:

  1. Εμείς φταίμε γιατί τους ψηφίζουμε!
    Θα μπορούσαν άραγε να σταθούν ως εκλεγμένη κυβέρνηση, αν κατέβαινε στις εκλογές μόνο το 10% των ψηφοφόρων και το υπόλοιπο 90% απήχε;
    Αυτό τους χρειάζεται ΑΠΟΧΗ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. X.A.
    ξερεις.. αυτες τις ημερες διαβαζουμε αναριθμητα κειμενα στα blogs απο τα οποια κανενα δεν εχει λαθος. Ολα κινουνται στα πλαισια του ρεαλισμου. Απο την αλλη οταν ολα ειναι τοσο δυσκολα ειναι ευκολο να κανεις κριτικη & να επιριπτεις ευθυνες.
    Διακρινω στο παραπανω κειμενο καποιες υπερβολες :[

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αγαπητέ φίλε yannidaki, πράγματι πιστεύω ότι το δόγμα της συλλογικής ευθύνης είναι φασιστικό. Ομολογώ ότι στην αρχή εξεπλάγην με τη βιαιότητα με την οποία τα κανάλια επιτέθηκαν συλλήβδην στην κοινωνία την ώρα που απέκρυπταν κάθε ευθύνη του πολιτικού συστήματος και των προηγούμενων κυβερνήσεων. Ωστόσο δεν είμαι δογματικός. Αν πιστεύεις ότι κάπως αλλιώς έχουν τα πράγματα, θα χαρώ να φιλοξενήσω την άποψή σου επ' αυτού. Ουδείς μπορεί να είναι κάτοχος της μιας και μόνης αλήθειας και η ανταλλαγή τεκμηριωμένων απόψεων είναι ευλογία αυτή την τόσο κρίσιμη εποχή. Ακριβώς επειδή η δικτατορία των ΜΜΕ σχεδόν δεν επιτρέπει τον αντίλογο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανεμογκάστρι εξαιρετικό το άρθρο και αναδημοσιεύτηκε, αλλά δεν θα συμφωνήσω με την έλλειψη συλλογικής ευθύνης. Όταν 30 χρόνια τώρα, απο τον Αντρέα μέχρι και σήμερα τον Γιώργο, ήξερε όλος ο κόσμος και ο ντουνιάς οτι εναλλάξ Πασοκ-Νδ και Νδ-Πασόκ είχαν φάει και είχαν κλέψει το καταπέτασμα, και όμως τους ψήφιζαν και έγλειφαν εκεί που έφτυναν με αντάλλαγμα ένα δάνειο για να πάρουν μια Plasma τηλεόραση παραπάνω, υπάρχει και παραυπάρχει συλλογική ευθύνη. Αυτά τα σκ@τά που μας κυβερνάνε ειδικά τα τελευταία 30 χρόνια, είναι εξαμβλώματα της ίδιας μας την κοινωνίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Άλλο πράγμα είναι η συλλογική ευθύνη και άλλο η ευθύνη πάρα πολλών - σε ατομικό και κοινωνικό επίπεδο. Άλλωστε με την πολλαπλότητα των ευθυνών αρχίζει το κείμενο. Θα πρότεινα να μην τα συγχέουμε, διότι αυτή ακριβώς η σύγχυση είναι ο στόχος της πολιτικής και μιντιακής προπαγάνδας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Δυστυχώς Ανεμογκάστρι στην Ελλάδα η ευθύνη των πολλών είναι η ευθύνη της πλειοψηφίας, με αποτέλεσμα ακόμα και αν δεν φταίνε όλοι, φταίνε οι περισσότεροι με αποτέλεσμα να τα παίρνουν όλα σβάρνα, και οι συνέπειες να είναι αναπόφευκτα συλλογικές αφού συλλογικά πληρώνουμε το τίμημα ακόμα και αυτοί που δεν φταίμε, δεν συμμετείχαμε, δεν τους ψηφίσαμε, δεν τους στηρίξαμε. Η διαφθορά των πολλών είναι που ισοπεδωτικά θυσιάζει τους πάντες, οπότε μοιραία οι πολλοί γίνονται...συλλογικό κακό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Έχει δίκιο ο Πολίτης Μπανανίας: μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά.
    Ας έχουμε τουλάχιστον τη δύναμη να αντέξουμε, να σταθούμε στα πόδια μας. Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει... Οι Έλληνες τί θα κάνουν που έχουν πλαδαρέψει με τις πατσοκοιλιές; Θα επιβιώσει όποιος προσαρμοστεί στα νέα σκληρά δεδομένα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. fouli όπως τα λες. Την επιβίωση την έχουμε στο αίμα μας γιατί είμαστε βασανισμένος λαός και έχει περάσει στο dna μας ακόμα και τώρα που είμαστε σε αυτή την εκφυλισμένη κατάσταση. Πιστεύω πως θα λειτουργήσουν τα θαμμένα αντανακλαστικά μας, θα ξαναγυρίσουμε στα σεντούκια των γιαγιάδων, θα κάνουμε πιο πολλές επισκέψεις στο χωριό, θα κρύβουμε λεφτά, θα γίνουμε λιγότερο επιλεκτικοί και πιο προσεκτικοί στις αγορές μας. Μπορεί να γίνει γιατί η Ελλάδα είναι χώρα γερασμένη με μεγάλο ποσοστό μεσήλικων και ηλικιωμένων που έχουν βιώματα και ξέρουν. Αυτά που θα φτύσουν αίμα είναι τα πιτσιρίκια και οι κοπελιές που έμαθαν με ipod και versace τσαντάκια και κωλοφτιαγμένα μηχανάκια και καγκούρικα αμαξάκια με τα λεφτά του μπαμπά. Αυτά δεν θα επιβιώσουν εύκολα. Και αυτοκριτική, επειγόντως σκύψιμο το κεφάλι και αυτοκριτική, αυτά τα λαμόγια το 90% των νεοελλήνων τα έβριζαν και μετά τα ψήφιζαν με χέρια και με πόδια. Μας πήραν στο λαιμό τους, δεν τους λυπάμαι. Την χώρα λυπάμαι και τα χλωρά που καίγονται χάρη στα...συλλογικά ξερά. Εγώ την λογική οτι φταίνε οι κλέφτες αλλά ο λαός την ουρά του απ' έξω, δεν την υιοθετώ. Οι πολιτικοί ΕΙΝΑΙ ο λαός και ο λαός οι πολιτικοί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Otan les "kryfthkan sta Imia" ti ennoeis? Giati egw 8ymamai enan anikano stratiwtiko (Lyberis) na tou dinoun olon ton ellhniko stolo na fyla3ei dyo nhsakia kai na xanei ton ena, mazi me ena elikoptero kai 20 fantarous - kai meta na krazei gia prodosies kai alla tetoia xaroumena.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Το πλήρως τεκμηριωμένο βιβλίο «Ίμια - Τα απόρρητα τηλεγραφήματα των Αμερικανών», των δημοσιογράφων Αθανάσιου Έλλις και Μιχάλη Ιγνατίου, από τις εκδόσεις Λιβάνη, θεωρώ ότι είναι ένα εξαιρετικό ανάγνωσμα. Εκεί φαίνεται ποιοι κρύφτηκαν. Για τα υπόλοιπα απλώς θα θυμίσω την επακόλουθη Συμφωνία της Μαδρίτης, που αναγνώρισε «ζωτικά συμφέροντα» της Τουρκίας στο Αιγαίο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή