Σφίγγει η θηλιά του ΔΝΤ

(Το σκίτσο του Πάνου είναι από το Ποντίκι, 25.03.2010)

Πάει καιρός πολύς από τότε που η κυβέρνηση, με αφόρητη μονοτονία και περισσή υποκρισία, άρχισε να μας λέει ότι, αν αναγκαστεί να προσφύγει στο ΔΝΤ, αυτό θα γίνει με τα μέχρι τώρα μέτρα, διότι έχει τη διαβεβαίωση των στελεχών του Ταμείου ότι τα ήδη ειλημμένα μέτρα είναι επαρκή.

* Η πρώτη αυτοδιάψευση έρχεται με το φορολογικό νομοσχέδιο, το οποίο, κατά τους επίσημους προπαγανδιστές, «εισάγει πρώτη φορά την έννοια της φορολογικής Δικαιοσύνης». Το ότι βυθίζει τη χώρα ακόμη βαθύτερα στην ύφεση, χωρίς να αντιμετωπίζει καμιά από τις παθογένειες του συστήματος, δεν το λένε, αλλά τουλάχιστον αυτό το καταλαβαίνουμε και μόνοι μας.

* Η δεύτερη θα μας προκύψει οσονούπω με τις... «μεταρρυθμίσεις» στο ασφαλιστικό, τα εργασιακά κ.λπ., τις οποίες υποτίθεται ότι προωθεί η κυβέρνηση ώστε στην επόμενη σύνοδο κορυφής να έχουμε προσαρμοστεί στις απαιτήσεις των ευρω-επιτηρητών και εταίρων μας.


Φυσικά... δεν ομολογούμε ότι το κάνουμε επειδή πρέπει να προσαρμοστούμε εκ των προτέρων στις δεδομένες απαιτήσεις του αρχισοσιαλιστή Ντομινίκ Στρος Καν, του φίλου του Γιωργάκη και της Λούκας και προέδρου του ΔΝΤ.

Άλλωστε, για να μην μένει καμιά απορία για την ειλικρίνεια των κυβερνώντων τη δύσμοιρη χώρα μας, ο «φίλος» Ντομινίκ, συνεντευξιαζόμενος στο πρακτορείο Bloomberg, είπε την Τρίτη το αυτονόητο: ότι το Ταμείο, όταν δανείζει μια χώρα, το κάνει με τους δικούς του όρους και όχι, φυσικά, με τους όρους του προσφεύγοντος στον δανεισμό.

Επομένως, εν όψει και της επίσκεψης κλιμακίου του στην Αθήνα την επόμενη εβδομάδα, κάθε νέα συνεδρίαση του ΔΝΤ με θέμα την Ελλάδα, όπως η σημερινή, η οποία, σύμφωνα με δημοσιεύματα, έχει αντικείμενο την έγκριση του δανεισμού μας με επιτόκιο λίγο κάτω από 3%, θα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

Πάπαλα η... στήριξη

Το παρόν ιστολόγιο είχε εκ των προτέρων, αλλά και μετά τη σύνοδο κορυφής, ξεκαθαρίσει ότι η υποτιθέμενη στήριξη των Ευρωπαίων δεν θα ήταν παρά ένα φάντασμα με μηδαμινή πολιτική σημασία. Αντιθέτως θα επρόκειτο για μια ξεγυρισμένη κλοτσιά προς το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.

Ούτε μαγκιά ήταν ούτε μαντική ικανότητα. Απλή παράθεση δεδομένων και στοιχείων, αυτών που τα παπαγαλάκια της επίσημης «ενημέρωσης» απλώς αποκρύπτουν συστηματικά προκειμένου να στηρίξουν το ετοιμόρροπο κυβερνητικό άλλοθι για τις αναπόφευκτες πλέον εξελίξεις.

Το τι ακριβώς σήμαινε η στήριξη των Ευρωπαίων έναντι των «αγορών», δηλαδή έναντι του... εαυτού τους, αποκαλύφθηκε πλέον καθώς, εκτός του ακριβού δανεισμού (6%) στο επταετές ομόλογο της Δευτέρας, την Τρίτη ήλθε μια ακόμη κρυάδα με το εικοσαετές ομόλογο του ενός δισ. ευρώ: και ακριβό επιτόκιο (6%) και μηδαμινό ενδιαφέρον, με αποτέλεσμα να «αντληθεί» μόλις το ένα τρίτο του ζητούμενου ποσού. Δεν είναι μάλιστα λίγοι, εντός του ΠΑΣΟΚ μάλιστα, αυτοί που βλέπουν έως και... προβοκάτσια χαρακτηρίζοντας αυτήν τη δεύτερη απόπειρα δανεισμού εντελώς ηλίθια και υποκρύπτουσα σκοπιμότητες!

Όσο λοιπόν το ομιχλώδες τοπίο ξεκαθαρίζει και μπορούν άπαντες να δουν την πραγματική εικόνα, αρχίζουν και κάποια κομματικά - κυβερνητικά «ποντίκια» να ψάχνουν διέξοδο από το σκάφος. Έτσι ουκ ολίγοι – υποκριτικά οι «μπασμένοι» στο κόλπο, ειλικρινέστερα οι όσοι αφελείς – διερωτώνται και ζητούν απαντήσεις στο ερώτημα: «Ποιος θέλει να μας πάει στο ΔΝΤ;».

Δηλαδή, ρε παλληκάρια, μιλάτε σοβαρά; Ακόμη δεν έχετε καταλάβει τίνος είναι η επιλογή; Δεν πάτε σπίτια σας καλύτερα; Η πολιτική απαιτεί τη στοιχειώδη ευφυΐα, αλλιώς βράσε όρυζα...