Οι αγορές κατά της δημοκρατίας

Από Τα Νέα

Του Ρούσσου Βρανά

Με απειλές οι υπόδουλοι του χρέους και των ελλειμμάτων παροτρύνονται να αποδεχτούν τον ζυγό τους. Με απειλές σαν του Σόιμπλε και του Ολλανδού πρωθυπουργού, ο οποίος ζητεί τον διορισμό ενός Ευρωπαίου τσάρου της οικονομίας για να επιβάλλει φόρους και να αποβάλλει τις απείθαρχες χώρες της ευρωζώνης.

Οι αυταρχικές φωνές που αντηχούν ολοένα και πιο συχνά από τα ευρωπαϊκά κέντρα εξουσίας, δίνουν την εντύπωση ότι έχουν επίγνωση πως η κοινωνική ερήμωση που θέλουν να επιβάλουν δεν εξυπηρετείται με τον καλύτερο τρόπο με τα παραδοσιακά κοινοβουλευτικά μέσα.


Στη Γερμανία, ο καθηγητής Χέρφιλντ Μίνκλερ ηγείται αυτών που θεωρούν επιβεβλημένες νέες, «μεταδημοκρατικές» μορφές διακυβέρνησης. Ο Μίνκλερ υποστηρίζει πως η λύση για την κρίση του ευρώ δεν είναι ο περαιτέρω εκδημοκρατισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά η μεταβίβαση ακόμη περισσότερων εξουσιών στις γερμανικές και ευρωπαϊκές ελίτ.


Στην ίδια ιδεολογική κατεύθυνση, οι Financial Times καλούσαν τις προάλλες σε κύριο άρθρο τους «να διαφυλαχθεί η δημοσιονομική αξιοπιστία της Ιταλίας». Ζητούσαν «περισσότερη λιτότητα για την Ιταλία». Και πρότειναν την αποπομπή του Σίλβιο Μπερλουσκόνι και «την αντικατάστασή του από μια κυβέρνηση που στο μεγαλύτερο μέρος της θα αποτελείται από τεχνοκράτες».

Οι αντιδημοκρατικές επεμβάσεις δεν λείπουν ούτε από την άλλη όχθη του Ατλαντικού. Σε άρθρο τους στο πρακτορείο Boomberg, οι Ριτς Μίλερ και Σάιμον Κένεντι προειδοποιούν ότι «η παγκόσμια οικονομία πληρώνει το τίμημα της δημοκρατίας». Και η επικεφαλής των οικονομολόγων της Societe Generale Μισάλα Μάρκουσεν λέει πως «υπάρχει ένα χάσμα ανάμεσα στους ορίζοντες της αγοράς και τους ορίζοντες των πολιτικών».

Με δυο λόγια και καθώς πλησιάζουν σημαντικές εκλογικές αναμετρήσεις στη Γερμανία, στις ΗΠΑ, στη Γαλλία και αλλού, αυτό που για τον λαό είναι ευχή, δηλαδή οι εκλογές, με τις οποίες απολύει και προσλαμβάνει κυβερνήσεις, θεωρείται από τις αγορές κατάρα, καθώς φοβούνται πως αυτήν τη φορά δεν θα μπορέσουν να κάνουν οι ίδιες αυτές τις απολύσεις και προσλήψεις. Φοβούνται πως οι προσεχείς εκλογές ενδέχεται να αλλάξουν ριζικά το πολιτικό σκηνικό που μέχρι σήμερα τις υπηρετεί και τις εξυπηρετεί κατά τον καλύτερο τρόπο.

Τους ίδιους φόβους εκφράζει στο τηλεοπτικό δίκτυο MSNBC και ο πρώην σύμβουλος εθνικής ασφάλειας των ΗΠΑ Ζμπίγκνιου Μπρζεζίνσκι: «Δεν θέλω να γίνω προφήτης κακών, αλλά πιστεύω πως διολισθαίνουμε σε έντονες κοινωνικές συγκρούσεις και σε κοινωνικές εχθρότητες, καθώς γίνεται πια αντιληπτό πως οι κοινωνίες μας δεν είναι δίκαιες».

Οι άδικες κοινωνίες, όμως, θα αποκτήσουν και θεσμικό χαρακτήρα στην Ευρώπη, λένε σε κείμενό τους οι «αγανακτισμένοι» της Μαδρίτης, αν οι χώρες της υποκύψουν στα κελεύσματα των ευρωπαϊκών κέντρων εξουσίας και δεχθούν να ενσωματωθεί στα εθνικά Συντάγματα ένας «σιδηρούς κανόνας» που θα απαγορεύει τα ελλείμματα (στο πνεύμα της δήλωσης του Ολλανδού πρωθυπουργού).

Θα πρόκειται τότε για ένα πραξικόπημα το οποίο θα εισάγει ένα νέο είδος πολιτεύματος που, για πρώτη φορά στην Ιστορία, θα καθιερώνει μια θεοκρατία στον δυτικό κόσμο: τη θεοκρατία των αγορών.