Citigroup: Αναδιάρθρωση χρέους έως και 80% για την Ελλάδα

Οι Ευρωπαίοι πρέπει να το κάνουν ώς το Μάρτιο το αργότερο

Από Το Βήμα

Του Κωνσταντίνου Μαργιόλη

Την εκτίμηση ότι τα χρέη της Ελλάδας, της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας θα πρέπει άμεσα να τεθούν υπό αναδιάρθρωση προκειμένου να μην επεκταθεί η κρίση στην Ισπανία και την Ιταλία εκφράζει με συνέντευξή του στη γαλλική εφημερίδα Les Echos ο επικεφαλής των οικονομικών αναλύσεων του ομίλου Citigroup Βίλεμ Μπούιτερ.


Ο Βρετανός οικονομολόγος, ο οποίος είχε εκθέσει τις απόψεις του στον πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου τον περασμένο Απρίλιο, σημειώνει ότι ο πολιτικός κόσμος, εξαιρουμένης της κυβέρνησης, καθώς και οι πολίτες της Ελλάδας, «δεν είναι διατεθειμένοι να δεχτούν άλλες θυσίες».

Προβλέπει ακόμα ότι η διαδικασία επιστροφής της Ελλάδας σε ισορροπημένη δημοσιονομική κατάσταση που θα επέτρεπε την επιστροφή στις αγορές και την απεμπλοκή από την κηδεμονία των δανειστών «θα διαρκέσει τουλάχιστον μια δεκαετία και θα απαιτήσει μια πολύ ισχυρή πολιτική βούληση».

«Η Ελλάδα δεν ήταν σε θέση να ανταποκριθεί στις δανειακές της υποχρεώσεις ακόμα και πριν από το πρώτο πρόγραμμα διεθνούς βοήθειας τον Μάιο του 2010. Η μόνη βιώσιμη λύση είναι η αναδιάρθρωση του χρέους κατά 65% - 80% υπό τον όρο ότι θα ενισχυθεί η κεφαλαιακή επάρκεια των ελληνικών και ευρωπαϊκών τραπεζών. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα πρέπει να πάψουν να αρνούνται αυτή την πραγματικότητα και να προχωρήσουν σε αναδιάρθρωση το αργότερο μέχρι τον προσεχή Μάρτιο» τονίζει ο οικονομολόγος της Citigroup.

Ερωτώμενος σχετικά με τη σκοπιμότητα εκδίωξης της Ελλάδας από την ευρωζώνη απαντά κατηγορηματικά ότι «αυτό θα συνιστούσε καταστροφή τόσο για τη χώρα όσο και για το σύνολο της ευρωζώνης».

«Το πλεονέκτημα ανταγωνιστικότητας που θα δημιουργούσε μια υποτίμηση της νέας δραχμής κατά 50% δεν θα διαρκούσε πολύ, ενώ θα είχε προηγηθεί η διάλυση του τραπεζικού συστήματος πριν ακόμα ολοκληρωθούν οι διαδικασίες εξόδου» δηλώνει ο Μπούιτερ.

Προσθέτει δε ότι σε περίπτωση εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ «οι αγορές θα αναζητούσαν αμέσως τον επόμενο προς αποχώρηση». «Αυτό που αφήνει να εννοηθεί για παράδειγμα ο πρωθυπουργός της Ολλανδίας θα ήταν ένα τραγικό λάθος» υπογραμμίζει.