Βαρέλι δίχως πάτο ο διασυρμός του πολιτικού συστήματος

Από το Πρώτο Θέμα

Του Σπύρου Γκουτζάνη

Βαρέλι δίχως πάτο αποτελεί ο συνεχής διασυρμός της χώρας από τους ευρωπαίους εταίρους και οι υποχωρήσεις στις οποίες σύρεται αναίσχυντα το κυρίαρχο κομμάτι του ελληνικού πολιτικού συστήματος.

Ξεπερνώντας χωρίς αιδώ ακόμη και τα στοιχειώδη δημοκρατικά προσχήματα το ιερατείο της Ευρωπαϊκής Ένωσης εκβιάζει ωμά με την έκτη δόση την πλήρη κατάργηση της Δημοκρατίας στην Ελλάδα. Είναι σαφές ότι η μεταλλαγμένη Ευρώπη υπό την κυριαρχία του τέταρτου οικονομικού ράιχ δεν έχει καμία σχέση με την πολυεθνική ένωση στην οποία ενταχθήκαμε.


Η γερμανική ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η ασπόνδυλοι και πολυέξοδοι γραφειοκράτες των Βρυξελλών απαγορεύουν κάθε έκφραση της λαϊκής κυριαρχίας. Τρόμαξαν με το δημοψήφισμα και ανέβασαν τον εκβιασμό και το αντίστοιχο σοκ στον ελληνικό λαό εκβιάζοντας την αποβολή του από την ΕΕ με την πάντα πρόθυμη συμβολή του κ. Παπανδρέου και του ΠΑΣΟΚ.

Τώρα απαγορεύουν την προσφυγή στις κάλπες αν πρώτα δύο κόμματα ΠΑΣΟΚ-ΝΔ μειωμένης νομιμοποίησης δεν υπογράψουν την μακροχρόνια υποτέλεια της χώρας και την εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας.

Αν ήθελε ο κ. Παπανδρέου αντί να αναζητά μία κυβέρνηση και ένα πλαίσιο που θα είναι αρεστό στους δανειστές θα μπορούσε να έχει προκηρύξει εκλογές. Τι θα έκαναν οι ευρωπαίοι, θα τις απαγόρευαν; Ακόμη και οι «φασίστες» του Βερολίνου και των Βρυξελλών δεν θα έφθαναν μέχρι εκεί.

Ο ελληνικός λαός έχοντας όλα τα δεδομένα θα μπορούσε να αποφασίσει είτε να αποδεχθεί τα μακροχρόνια δεσμά που του χαλκεύουν είτε να επιλέξει μία άλλη πορεία με όποιο κόστος. Τουλάχιστον θα είναι την επιλογή και την συμμετοχή. Για να ολοκληρώσει την δουλειά ο κ. Παπανδρέου βάζει και το δεύτερο – μεγάλο ακόμη – συστημικό κόμμα στην ίδια δέσμευση.

Γιατί με τους συνεχείς συμβιβασμούς της Ν.Δ. είναι αμφίβολο αν μετά τις εκλογές – όποτε κι αν γίνουν – θα είναι μεγάλο κόμμα, όπως άλλωστε και το ΠΑΣΟΚ. Φοβάμαι ότι τα δύο μεγάλα κόμματα θα κλείσουν πραγματικά τον κύκλο της μεταπολίτευσης παραδίδοντας τη χώρα χειροπόδαρα δεμένη στους δανειστές της και τις ξένες δυνάμεις κυριαρχίας έχοντας προδιαγράψει ένα ζοφερό μέλλον, εντός ή έκτος ευρώ.