Φτάνει πια με τους μπαμπούλες

Από topontiki.gr

Από το Μαρικάκι

Θα γίνει τελικά το δημοψήφισμα; Ποιο θα είναι το ερώτημα; Το ευρώ; Η δανειακή; Αν θέλουμε Μαργαρίτα για «μητερούλα» του έθνους και Μέρκελ για Νονά; Με ποια κυβέρνηση θα γίνει το δημοψήφισμα; Θα γίνουν εκλογές ή θα αναλάβει κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας άνευ εκλογών; Θα βγούμε από την ευρωζώνη; Τζάμπα ήρθε ο Ράιχενμπαχ;

Και τελικά τι είναι αυτό που ζούμε σήμερα; Είναι οικονομική κρίση που εξελίχθηκε σε πολιτική και πολιτειακή κρίση; Ή μήπως εξ αρχής ήταν πολιτική κρίση που μας οδήγησε στο δεύτερο συμπαρασύροντας την Ευρώπη και ολόκληρη τη Δύση;


Άραγε οι προσυνεννοήσεις Παπανδρέου - Στρος Καν, προ εκλογών αλλά και μετά, για την υπαγωγή στο ΔΝΤ, η ιστορία με το «σορτάρισμα» (η μετατροπή του Τ+3 σε Τ+10), η παραποίηση του ελλείμματος, η πίστωση χρόνου που μας ζητήθηκε με το καλό και με το άγριο από το ΠΑΣΟΚ αμέσως μετά τις εκλογές (Πρόγραμμα των 100 Ημερών – αν θυμάστε τα «Νέα» μετρούσαν αντίστροφα), όλες οι παρασκηνιακές - εξωθεσμικές διαβουλεύσεις του Γιωργάκη, όλα αυτά τι ήτανε; Οικονομική κρίση; Υπήρχε «απλώς» μια πολύ κακή κατάσταση της οικονομίας.


Αλλά, όσο κι αν υπήρχαν κινήσεις για την αποφυγή της μετατροπής της χώρας σε «Τιτανικό» δεν ήταν σύμφωνες με τις επιδιώξεις του ΓΑΠουλα και κυρίως των υποβολέων του που θα ικανοποιούσαν και τις δικές του επιδιώξεις.

Τώρα, δύο χρόνια μετά, η κυβέρνηση καταρρέει, οι εταίροι μας δείχνουν τα σκυλόδοντά τους, όλο και περισσότεροι άνθρωποι πεινούν στο δρόμο, ετοιμαζόμαστε για βαθύτερη περιδίνιση στη φτώχεια, το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα μας κοιτάζει σαν μεζέ για «σκότωμα» στις μαυραγορίτικες διαθέσεις του.

Μεταξύ ανεπίστρεπτου παρελθόντος και σκοτεινού ευρωπαϊκού μέλλοντος υπό τις διαταγές του Μερκελαίικου στη δούλεψη του οποίου θα επιταχθεί όλη η χώρα, μάλλον πλησιάζει η ώρα που όλο και περισσότεροι θα αναμετρηθούν με «αμαρτωλές» σκέψεις: την επιλογή της εξόδου από το ευρώ και την Ε.Ε., την «εκθρόνιση» - εκδίωξη και το ακούραστο κυνήγι όλων εκείνων που μας έφεραν εδώ και την αναζήτηση ενός νέου πολιτικού, οικονομικού και κοινωνικού χάρτη όπου η ανεξαρτησία και η εθνική - λαϊκή κυριαρχία δεν θα τελούν υπό την εγκλωβιστική δεισιδαιμονία της «εθνικής απομόνωσης».

Φτάνει πια με τους μπαμπούλες...