Ο τεχνοκράτης και το... εθνοσωτήριο συνονθύλευμα

Από topontiki.gr

Του Δημήτρη Μυ

Οι σφυγμομετρήσεις που παρουσιάστηκαν το Σαββατοκύριακο προικοδοτούν τον κύριο Λουκά Παπαδήμο με εντυπωσιακά ποσοστά (75%) αποδοχής, παρότι στο εθνοσωτήριο συνονθύλευμά του βρήκε θέση και η άκρα δεξιά. Υποθέτουμε ότι ο νέος πρωθυπουργός της χώρας, που ως «στυγνός τεχνοκράτης» όχι μόνο γνωρίζει να διαβάζει τους αριθμούς, αλλά κατανοεί και τι ακριβώς σημαίνουν, έχει αρχίσει να ανησυχεί βαθύτατα για το αν θα μπορέσει να φέρει σε πέρας το έργο που του ανάθεσαν (και από τον συγχρωτισμό του με ακροδεξιούς φωστήρες – τύπου Άδωνι – και από αυτήν τη θετική δημοσκοπική υποδοχή...).

Ο κ. Παπαδήμος ανησυχεί γιατί γνωρίζει πως αυτό το θετικό 75% περιγράφει την ελπίδα των απελπισμένων. Μια ελπίδα που ο ίδιος έχει κληθεί (και θα αναλάβει το έργο) να διαψεύσει, με κάθε τρόπο, ακόμη και με τη στήριξη της ακροδεξιάς.

Από την άλλη πλευρά η ζαλισμένη από το διετές σοκ ελληνική κοινωνία ψάχνει – σαν τον πνιγμένο – να πιαστεί ακόμη και από μια («τεχνοκρατική») «λύση» που την σερβίρουν οι Μερκοζί. Δηλαδή αυτοί ακριβώς που έχουν οδηγήσει τη χώρα (και την Ευρωπαϊκή Ένωση συνολικά) στο σημερινό χάλι.

Ο κόσμος, απογοητευμένος και αηδιασμένος από την ανικανότητα του Παπανδρέου, τον καιροσκοπισμό του Σαμαρά, τον αμοραλισμό του Καρατζαφέρη και τον αυτισμό της Αριστεράς υποκύπτει – δημοσκοπικά τουλάχιστον – στη γοητεία του «πρίγκιπα» των τραπεζών με την ελπίδα ότι αυτός μπορεί να συνεννοηθεί με τη γερμανική (και λίγο προς το παρόν ακόμη γαλλική) ηγεσία της Ευρώπης και να πετύχει κάποια ελάφρυνση των βαρών και των απαιτήσεων προς τη χώρα.

Πρόκειται για ελπίδες φρούδες, καθώς ο κύριος Παπαδήμος δεν προέκυψε ως το ενδεδειγμένο αποτέλεσμα μιας εσωτερικής πολιτικής διαδικασίας συνεννόησης των πολιτικών δυνάμεων για το καλό του τόπου. Μας ήρθε φυτευτός (ή «καπέλο» αν προτιμάτε) από τα αφεντικά της Ε.Ε. για να κάνει τη δουλειά. Την ίδια δουλειά που προχώρησε ώς ένα σημείο ο Γ. Παπανδρέου.

Για να μην υπάρξει η παραμικρή αμφιβολία ποια ακριβώς εργασία έχει αναλάβει ο κύριος Παπαδήμος, φρόντισε το περασμένο κιόλας Σάββατο με ανακοίνωσή της η γαλλική Προεδρία. Πληροφορούμαστε, λοιπόν, ότι:

Ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί και η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ τηλεφώνησαν το απόγευμα του Σαββάτου στον Έλληνα πρωθυπουργό Λουκά Παπαδήμο, προκειμένου να τον προτρέψουν να σεβαστεί και να υλοποιήσει πλήρως όλες τις υποχρεώσεις που έχει αναλάβει η Ελλάδα, αναφέρεται σε ανακοίνωση που εξέδωσε η γαλλική προεδρία. Η έκτη δόση δεν θα εκταμιευτεί, εκτός εάν υπάρξουν αποφασιστικά βήματα προς αυτή την κατεύθυνση, προστίθεται στην ανακοίνωση.

Η δημοσκοπική αυταπάτη

Προφανώς, όσοι απάντησαν στο ερωτηματολόγιο των δημοσκοπήσεων που δημοσιεύτηκαν την Κυριακή δεν είχαν υπόψη την παραπάνω ανακοίνωση της γαλλικής Προεδρίας και δεν έχουν ίσως συνειδητοποιήσει πως ο κύριος Παπαδήμος έχει δεσμευτεί να κάνει τα αποφασιστικά βήματα που του ζητούν οι Μερκοζί.

Πριν δούμε ποια είναι αυτά τα βήματα, ας ρίξουμε μια ματιά στο δημοσκοπικό ζενίθ της δόξας του κύριου Παπαδήμου (και της «τεχνοκρατικής» λύσης που εκφράζει), καθώς πολύ σύντομα – το πολύ σε ένα μήνα – αυτοί οι αριθμοί θα ακούγονται σαν ανέκδοτο...

Στη δημοσκόπηση της MRB για τη Real News το 75% των ερωτηθέντων απαντά θετικά στην τοποθέτηση Παπαδήμου στην πρωθυπουργία. Επίσης το 61,7% υποστηρίζει τη συγκρότηση κυβέρνησης συνεργασίας και μετά τις βουλευτικές εκλογές. Στο ερώτημα της πρόθεσης ψήφου, η Ν.Δ. αυξάνει τη διαφορά της στο 9,9%, όμως κατά τη δημοσκόπηση δεν θα σχηματιζόταν αυτοδύναμη κυβέρνηση. Η Ν.Δ. καταλαμβάνει ποσοστό 21,8%, το ΠΑΣΟΚ 11,9%, το ΚΚΕ 9,5%, ο ΛΑΟΣ 6,1%, ο ΣΥΡΙΖΑ 7,6%, η Δημοκρατική Αριστερά 6,5%, η Δημοκρατική Συμμαχία 2,8%, οι Οικολόγοι - Πράσινοι 2,8% και το Άρμα Πολιτών 1,3%.

***

Στο 55% βρίσκεται η δημοτικότητα του Λουκά Παπαδήμου, με τις αρνητικές γνώμες για το πρόσωπό του να φτάνουν μόλις το 18%, σύμφωνα με δημοσκόπηση της Public Issue για την Καθημερινή της Κυριακής. Στην πρόθεση ψήφου προηγείται η Ν.Δ. με ποσοστό 28,5%, και ακολουθούν το ΠΑΣΟΚ με 19,5% και ο ΣΥΡΙΖΑ με 12%. Ακολουθούν ΚΚΕ με 11%, ΛΑΟΣ 8,5%, Δημοκρατική Αριστερά 7,5% και Οικολόγοι 3,5%. Εκτός Βουλής φαίνεται πως μένει η Δημοκρατική Συμμαχία, καθώς συγκεντρώνει το 2,5%. Η αποχή καταγράφεται στο 27%.

Τι ζητούν οι Γερμανοί

Με δεδομένη τη δημοσκοπική θετική υποδοχή της «τεχνοκρατικής» λύσης Παπαδήμου και την αποσάθρωση των μέχρι πρότινος μεγάλων κομμάτων εξουσίας, το Βερολίνο επιχειρεί να δημιουργήσει μια γερμανική Ευρώπη ξεκινώντας το πείραμα από Ελλάδα και Ιταλία. Ποιο είναι το σχέδιο που διαγράφεται μέσα από τις επίσημες τοποθετήσεις;

● Τεχνοκρατικές κυβερνήσεις (Παπαδήμος και Μόντι, τάλε κουάλε άνθρωποι των τραπεζών και της επιχειρηματικής αντίληψης περί διακυβέρνησης των χωρών) για την πλήρη εφαρμογή των προγραμμάτων λιτότητας. Προγράμματα που δεν είναι δυνατόν να εφαρμόσουν μέχρι τέλους εκλεγμένες κυβερνήσεις.

● Συνταγματικές «τακτοποιήσεις», έτσι ώστε να γίνει νόμος του κράτους η γερμανική δημοσιονομική απαίτηση για πλεονάσματα με κάθε τρόπο και κάθε λαϊκή θυσία.

● Προώθηση τροποποιήσεων των ευρωπαϊκών συνθηκών προκειμένου η Γερμανία να εξασφαλίσει και θεσμικά την ηγεσία επί των δημοσιονομικών (και άλλων βασικών πολιτικών) των Ευρωπαίων υποτελών της.

● Όχι εκλογές!!! Οι Γερμανοί ελπίζουν ότι όλα αυτά μπορούν να επιτευχθούν χωρίς να προκαλέσουν εκλογές. Το Βερολίνο φοβάται ότι, αν προκύψουν εκλογές σε Ελλάδα και Ιταλία, θα μετατραπούν σε δημοψήφισμα όπου θα κριθεί η γερμανική (δημοσιονομική και άλλη) ηγεσία στην Ευρώπη...

Ο πειρασμός του φασισμού

Το Βερολίνο ξεχνά την ιστορία του και αυτό είναι επικίνδυνο, όχι μόνο για τη Γερμανία... Η εκκόλαψη του αυγού του φιδιού μπορεί να προσφέρει κάποιες πρόσκαιρες πολιτικές διευκολύνσεις. Όταν όμως ο φασισμός βγει από το αυγό του, η καταστροφή είναι αναπότρεπτη.

Το παιχνίδι που οι Γερμανοί ξεκινούν σε Ελλάδα και Ιταλία με τις «τεχνοκρατικές» «λύσεις», την παράκαμψη των δημοκρατικών διαδικασιών και τους συνταγματικούς ακροβατισμούς είναι βέβαιο (από την ιστορική εμπειρία) ότι θα καταλήξει σε σύγκρουση. Οι λαοί, οι κοινωνίες, τα κράτη δεν είναι εταιρείες που διοικούνται με οικονομικοτεχνικά (και μάλιστα γερμανικά) κριτήρια...

Η σθεναρή ακροδεξιά στήριξη που απολαμβάνει – διά του ΛΑΟΣ – η γερμανική «τεχνοκρατική» «λύση» Παπαδήμου στην Ελλάδα δεν θα πρέπει να περάσει απαρατήρητο πως διχάζει και προετοιμάζει για σύγκρουση όχι μόνο τον ελληνικό λαό, αλλά την Ευρώπη. Η ανακοίνωση του Γαλλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος το περασμένο Σάββατο είναι χαρακτηριστική:

«H είσοδος της Άκρας Δεξιάς (ΛΑΟΣ) στη ελληνική κυβέρνηση είναι για τους σοσιαλιστές ένα σοκ (το ΠΑΣΟΚ το ρώτησαν;). Ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί συνεχάρη την κυβέρνηση του κ. Λουκά Παπαδήμου, οι Γάλλοι σοσιαλιστές αρνούνται να το κάνουν» τονίζουν οι Σοσιαλιστές.

Ο Γιώργος Καρατζαφέρης, «πρώην επικεφαλής ενός κινήματος νεολαίας που στήριζε τους συνταγματάρχες που επέβαλαν τη δικτατορία στη χώρα αυτή, δεν μπορεί καθόλου να βοηθήσει τον ελληνικό λαό να βγει από την κρίση», εκτιμά το γαλλικό Σ.Κ. και υπογραμμίζει:

«Να πού οδηγεί η Ευρώπη, όταν γυρίζει την πλάτη της στους λαούς, με την επιβολή σκληρής και τυφλής λιτότητας, χωρίς να δίνει τη δυνατότητα και τον χρόνο για την ανόρθωση (των οικονομιών τους) και παρεμβαίνοντας στη δημοκρατική λειτουργία των κρατών μελών. Στην οικονομική και κοινωνική κρίση προστίθεται μια κρίση πολιτική και δημοκρατική».

Κάποιοι επιμένουν να... θυμούνται!

Και κάτι τελευταίο, μια και αυτές τις μέρες έχουμε ακούσει τα μύρια όσα για την κακή πολιτική και τους καλούς «τεχνοκράτες». Ας δούμε πώς η μεγαλύτερη οικονομική εφημερίδα της Γερμανίας, η Handelsblatt (το κείμενο μεταφρασμένο από την Αυγή), γυρίζει λίγο πίσω στον χρόνο για να βάλει στην πραγματική τους διάσταση τα περί «τεχνοκρατικού κύρους» του νέου μας πρωθυπουργού:

«Υπέρ του είναι πάνω απ' όλα το ότι ως πρώην αντιπρόεδρος της ΕΚΤ είναι στενά δικτυωμένος στην Ευρώπη. Και αυτό μόνο ωφέλιμο μπορεί να είναι για την Ελλάδα. Υπάρχουν ωστόσο τρεις αιτίες για το γεγονός ότι ο Παπαδήμος δεν μπορεί να έχει πιθανότητες επιτυχίας.

● Πρώτον, διότι ένας πρωθυπουργός που δεν είναι πολιτικό πρόσωπο και συμμετέχει σε μια κυβέρνηση συνασπισμού έχει πολύ μειωμένη εξουσία και δυνατότητα να «περάσει» τη δική του γραμμή πλεύσης.

● Δεύτερον, διότι τα δύο μεγάλα κόμματα εξουσίας, τα οποία αναγκάστηκαν να συμπράξουν στον κυβερνητικό συνασπισμό εθνικής ανάγκης, δεν θα παραιτηθούν από το να κάνουν συνέχεια κινήσεις τακτικής.

● Τρίτον, έχει να αντιμετωπίσει τις επικρίσεις ότι η Ελλάδα εντάχθηκε στην Νομισματική Ένωση με παραποιημένα στοιχεία, για τα οποία φέρεται ότι γνώριζε σχετικά, δεδομένου ότι τότε ήταν διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος. Γι' αυτό και στην Ε.Ε. υπάρχουν και αμφιβολίες κατά πόσο είναι ο Λουκάς Παπαδήμος ο ενδεδειγμένος για το αξίωμα του πρωθυπουργού.

Στο διευθυντήριο της ΕΚΤ, στο οποίο ανήκε από το 2002 μέχρι το 2010, δεν έχει αφήσει και τόσο καλές εντυπώσεις. Όταν το 2004 διέρρευσε ότι η Ελλάδα εισήλθε λάθρα στη Νομισματική Ένωση με ωραιοποιημένα στατιστικά στοιχεία, "η εικόνα του Παπαδήμου στην ΕΚΤ έπεσε δραματικά" θυμάται ένας πρώην συνάδελφός του».

Αν στην Ελλάδα έχουμε την τάση να ξεχνάμε ποιος είναι ποιος, ευτυχώς έξω από εδώ φροντίζουν να θυμούνται και να υπενθυμίζουν. Ακόμη και αυτοί που θεωρούν ότι «η επιτυχία στο έργο του είναι για το συμφέρον όλων μας». Και κυρίως το δικό τους...