Το φάρμακο

Από topontiki.gr

Του Δημήτρη Μυ

Συνηθίσαμε να ακούμε ότι το φάρμακο είναι πικρό, αλλά, αν το πιούμε μέχρι την τελευταία σταγόνα, θα επιστρέψουμε στην ανάπτυξη και την ευημερία. Οι επόπτες και το εγχώριο (πολιτικό) προσωπικό τους επιμένουν στην αποτελεσματικότητα της θεραπείας, σαν τον Συνταγματάρχη Παπαδόπουλο, ο οποίος είχε προσεγγίσει το θέμα από ορθοπεδική σκοπιά και πρότεινε γύψο. Κάπως έτσι ολοκληρώνεται ο κύκλος της μεταπολίτευσης, επιστρέφοντας εκεί από όπου ξεκινήσαμε...


Όμως τα πράγματα, στην προκειμένη περίπτωση, δεν είναι απλά, όπως παλιά. Μια χούντα με τανκς και εσατζήδες δεν κάνει καμία προσπάθεια να κρυφτεί, ούτε αυτή ούτε ο γύψος της... Όμως, μια δικτατορία των «αγορών» με δικηγόρους, τεχνοκράτες και μιντιακούς - επιστημονικούς συνεργάτες δύσκολα την παίρνεις χαμπάρι.

● Μέχρι να σου χτυπήσει την πόρτα.

● Μέχρι «οικειοθελώς» να μειώσεις τον μισθό σου.

● Μέχρι να δεχτείς να εργάζεσαι όσο και όποτε εξυπηρετεί το αφεντικό σου.

● Μέχρι να τιναχτούν στον αέρα τα ταμεία που πλήρωνες μια ζωή.

● Μέχρι να μην μπορείς να αγοράσεις βιβλία στο παιδί σου.

● Μέχρι να μην βρίσκεις γιατρό και φάρμακο.

● Μέχρι να φας κλωτσιά και να βρεθείς στον δρόμο χωρίς ή με μισή αποζημίωση.

● Μέχρι να μην σου φτάνει η σύνταξη ούτε για τη ΔΕΗ και το πετρέλαιο...

Όταν συμβούν όλα αυτά, δηλαδή τώρα που συμβαίνουν όλα αυτά, δεν είναι ο γιατρός που σου χτυπά την πόρτα με το πικρό φάρμακο. Είναι αυτός που σε δένει χειροπόδαρα... Στην προκειμένη περίπτωση είναι αυτός που έχει ήδη αρχίσει να σου ζητά την ψήφο σου για να συνεχίσει τη διάσωση με την ίδια πικρή συνταγή.

● Είναι αυτοί που έχουν ξεχάσει ότι εκλέγονται από τον ελληνικό λαό και πιστεύουν πως διορίζονται από την τρόικα.

● Είναι αυτοί που ακόμη και μετά την καταστροφή που σου προκάλεσαν εξακολουθούν να σε θεωρούν του χεριού τους γιατί το δικό τους αδιέξοδο νομίζουν ότι είναι και δικό σου. Κάνουν λάθος...

Οι πολιτικές τους βρίσκονται σε αδιέξοδο. Όχι μόνο στη «ανίκανη» και βιομηχανικά υπανάπτυκτη Ελλάδα, αλλά και στην Ιταλία, την Πορτογαλία, την Ισπανία, το Βέλγιο...

● Στην Ισπανία η κυβέρνηση του Μαριάνο Ραχόι ανακοίνωσε την Παρασκευή μέτρα ύψους 27 δισεκατομμυρίων ευρώ, σε μία χώρα που έχει το υψηλότερο ποσοστό ανεργίας στην Ευρωζώνη (23,6%).

● Στην Ιταλία ενώσεις εργαζομένων ετοιμάζουν διαδηλώσεις και γενική απεργία, ενώ τα ποσοστά δημοτικότητας του Ιταλού πρωθυπουργού έχουν μειωθεί, καθώς ο Μ. Μόντι έχει εμπλακεί σε πολιτικές διαμάχες με τα κόμματα, στα οποία στηρίζεται για να περάσει τους νόμους.

● Στην Πορτογαλία ετοιμάζονται για τα δικά τους νέα μνημόνια...

● Στο Βέλγιο χθες στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων μιλούσαν για νέα, κολοσσιαία προσπάθεια λιτότητας έως το 2015, για να εξοικονομηθούν ακόμη 5 δισ. ευρώ (1,2% του ΑΕΠ), 8 δισ. το 2014, 11 δισ. το 2015».

● Για να μην ξεχνάμε τη δική μας κατάσταση, μετά τις εκλογές αναζητούνται πάνω από 15 δισ.!

Συνοψίζοντας την κατάσταση στον ευρωπαϊκό Νότο, ο γλαφυρός στις περιγραφές τους πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας δήλωσε χθες: «Τη γνωρίζουμε τη θεραπεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Ιταλία. Προκάλεσε την καταστροφή της Ελλάδας και τώρα αρχίζει να καταστρέφει την Ισπανία»

Υπάρχει φάρμακο για να αντιμετωπιστεί αυτή λαίλαπα; Υπάρχει, αλλά δεν είναι αυτό που προτείνουν οι επόπτες και το εγχώριο πολιτικό τους προσωπικό: Φούμο...