Από την Oikoniki Pragmatikotita
Οι ανοησίες που ξεφουρνίζουν κατά καιρούς τα διάφορα «καλόπαιδα» του διεθνούς συστήματος δεν έχουν όρια... Λόγου χάρη ο Άνχελ Γκουρία, Μεξικανός, γενικός γραμματέας του ΟΟΣΑ, του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης, του γνωστού μάλιστα σε μας τους Έλληνες (!) από την εκεί συνέχιση της σταδιοδρομίας της κυρίας Μπιρμπίλη, πρώην ΥΠΕΚΑ, έναντι του μηνιαίου ποσού των 20.000 ευρώ...
Είπε λοιπόν ο κ. Γκουρία ότι:
«Η μείωση του κατώτατου μισθού στην Ελλάδα είναι παρά πολύ μεγάλη αλλά απαραίτητη, ώστε να ανακτήσει η Ελλάδα την ανταγωνιστικότητα της...»
Κι ακόμη είπε ότι:
«Οι περικοπές στους ονομαστικούς μισθούς είναι μέρος της απαραίτητης προσαρμογής και ότι θα βοηθήσουν στην ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας».
Τώρα βέβαια η «ανταγωνιστικότητα», ως σχέση οικονομιών, σημαίνει ότι οι χώρες που τη διαθέτουν ή την αναπτύσσουν ξεπερνάνε και «θάβουν» κάποιες άλλες – όπως η κατάκτηση του πρωταθλήματος από τον Ολυμπιακό «έθαψε» το όνειρο του Παναθηναϊκού...
Η ελληνική άνοδος της ανταγωνιστικότητας θα σήμαινε αναγκαστικά τη σχετική υποβάθμιση της ανταγωνιστικότητας μιας άλλης χώρας, οπότε ο κ. Γκουρία θα μπορούσε να προστρέξει σε αυτήν και να συμβουλεύσει «μείωση αποδοχών» – και τότε «άξιες οι αποδοχές του», που είναι οπωσδήποτε παραπάνω από τις 20.000 της κυρίας Μπιρμπίλη...
Πώς να το κάνουμε, η ανταγωνιστικότητα είναι μια έννοια ανταγωνιστική (!), είναι μια έννοια που αφορά τη διαχείριση οικονομικών υποσυνόλων.
Εγώ θα προσδοκούσα από έναν επικεφαλής του ΟΟΣΑ να ασχοληθεί με «ολικά» προβλήματα – μεγέθυνσης της διεθνούς οικονομίας, αντιμετώπισης της φτώχειας, εξορθολογισμού της διεθνούς κατανάλωσης, διάγνωσης κάποιων ειδικών οικονομικών στενοτήτων σε παγκόσμια κλίμακα κ.λπ.
Όμως αυτός επιλέγει μια ειδική, «μικροκαπιταλιστική» σκοπιά, επικουρώντας μέσω της εφημερίδας Βήμα που δημοσιοποιεί τις υποδείξεις του (σιγά μη συμμορφωθώμεν...) το αντιλαϊκό πρόγραμμα του ΔΝΤ και των παραφυάδων του...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου