Από Το Ποντίκι 5.4.2012
Η Ισπανία αναδεικνύεται η μεγαλύτερη απειλή για την ισορροπία της ευρωζώνης, αλλά και για την πολιτική που έχει επιβάλει στην Ευρώπη η καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ!
Οι διαπιστώσεις των οίκων αξιολόγησης συγκλίνουν στο ότι η χώρα, η τέταρτη οικονομία της Ευρώπης, κινδυνεύει πολύ περισσότερο από κάθε άλλη να χρεοκοπήσει. Βέβαια, και στην Ισπανία δεν λείπουν οι θεωρίες συνωμοσίας κι έτσι πολλοί θεωρούν ότι οι Αγγλοσάξονες, αλλά και οι Γερμανοί, τα έχουν βάλει με την Ισπανία γιατί τη ζηλεύουν και δεν μπορούν να δεχθούν τις εκπληκτικές οικονομικές επιτυχίες της τα τελευταία 25 χρόνια...
Άλλοι, όμως, σοβαρότεροι, επισημαίνουν ότι πράγματι η Ισπανία είχε την ίδια ασθένεια με τη Βρετανία, δηλαδή μια κατασκευαστική φούσκα, η οποία έσκασε, αφήνοντας πίσω της έναν υπερχρεωμένο ιδιωτικό τομέα.
Σε αντίθεση, όμως, με τη Βρετανία ή τις ΗΠΑ, η Ισπανία δεν μπορεί να δανειστεί παρά μόνο ευρώ, το οποίο μετέτρεψε αναπτυγμένες οικονομίες – όπως της Ισπανίας και της Ιταλίας – σε αναπτυσσόμενες. Αλλιώς θα μπορούσε να υποτιμήσει το νόμισμά της και να αυξήσει την ανταγωνιστικότητά της.
Τώρα όμως είναι υποχρεωμένη να συμμορφωθεί με τις συνταγές της Γερμανίας και να μην έχει ανάπτυξη, μπαίνοντας στον βίαιο φαύλο κύκλο στον οποίο έχει μπει από καιρό η Ελλάδα!...
Έτσι πρέπει να αποδεχθεί τις ευρωπαϊκές εντολές και να μειώσει το έλλειμμά της στο 3% μέσα σε έναν χρόνο, από το 8,5% που ήταν πέρσι. Αν συγκριθεί αυτό το ποσοστό με το αντίστοιχο βρετανικό, τότε φαίνεται η διαφορά όσων είναι έξω από την ευρωζώνη. Η Βρετανία έχει έλλειμμα για την περίοδο 2011-2012 στο 8,3% και ο στόχος της για τα επόμενα δύο χρόνια είναι στο 5,9%, δηλαδή διπλάσιο ποσοστό από την Ισπανία.
Έτσι ο νέος, δεξιός πρωθυπουργός Μαριάνο Ραχόι αναγκάστηκε να παρουσιάσει δραστικές περικοπές για την κεντρική κυβέρνηση, αλλά και τις περιφερειακές, ύψους 55 δισεκατομμυρίων ευρώ ή 5,5% του ΑΕΠ, προσπαθώντας να πετύχει τον στόχο του 5,3% στο τέλος του χρόνου και του 3% το 2013.
Οι αναλυτές συμφωνούν ότι για να αποφύγει τον «ελληνικό δρόμο» η Ισπανία πρέπει να αντιμετωπίσει τρία αλληλοσυνδεόμενα προβλήματα: έναν εξαιρετικά υψηλό δείκτη ανεργίας, ένα χρηματοπιστωτικό σύστημα φορτωμένο με στοιχεία αμφίβολης αξίας και, το κυριότερο, την ανησυχητική έλλειψη δημοσιονομικής πειθαρχίας από τις περιφερειακές κυβερνήσεις...
Είναι πιθανό, όμως, η βίαιη δημοσιονομική σταθεροποίηση που απαιτούν από την Ισπανία να αναγκάσει την κυβέρνησή της να σταματήσει κάθε διαδικασία μεταρρυθμίσεων, οπότε τα πράγματα θα εξελιχθούν χειρότερα. Πανικόβλητος ο Ραχόι προώθησε, με την πλειοψηφία που διαθέτει, τρεις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις για να αντιμετωπίσει την κατάσταση.
Πρώτον, τη μεταρρύθμιση της αγοράς εργασίας για να μειωθούν οι πραγματικοί μισθοί, δεύτερον, ένα πακέτο 50 δισεκατομμυρίων για να καλυφθούν οι απώλειες από τα δάνεια και, τρίτον, έναν νόμο δημοσιονομικής σταθερότητας που δίνει στην κεντρική κυβέρνηση ευρύτατες εξουσίες για να ελέγχει τις περιφέρειες ώστε να περιοριστούν οι υπερβολικές δαπάνες.
Επιδείνωση
Για να βγει από την κρίση η Ισπανία πρέπει να πετύχουν και τα τρία αυτά μέτρα, κάτι που θεωρείται σχεδόν αδύνατο. Εάν οι υπόλοιπες χώρες της ευρωζώνης συνεχίσουν να αντιμετωπίζουν το πρόβλημα της Ισπανίας και των άλλων χωρών του ευρωπαϊκού Νότου με αυτό τον τρόπο, η κατάσταση απλώς θα επιδεινωθεί.
Η Ευρώπη πρέπει να διορθώσει την πορεία της και να παραμερίσει το σύμφωνο που υιοθέτησε. Οι χώρες του Νότου χρειάζονται τη βοήθεια των ισχυρών της ευρωζώνης και όχι ηθικολογίες του τύπου «εσείς οι Νότιοι δεν δουλεύετε»!
Αυτή τη στιγμή η Ισπανία βρίσκεται στο επίκεντρο της ευρωπαϊκής κρίσης και είναι σχεδόν βέβαιο ότι οι άγριες περικοπές και οι αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις δεν θα περάσουν εύκολα. Τα δέκα εκατομμύρια που διαδήλωσαν μαζικά την περασμένη εβδομάδα, στη διάρκεια της γενικής απεργίας, δείχνουν ότι ο Ραχόι θα δυσκολευτεί πολύ να παραμείνει σε αυτό τον δρόμο.
Η γενική απεργία της Παρασκευής σημείωσε εντυπωσιακή επιτυχία. Η συμμετοχή των εργαζομένων κυμάνθηκε από 77% έως 97%. Σε όλες τις περιφέρειες υπήρξε ανταπόκριση στην έκκληση για τη γενική απεργία.
Ο Μαριάνο Ραχόι πήρε... προθεσμία από τα συνδικάτα ώς την Πρωτομαγιά για να αναθεωρήσει τις βάρβαρες αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις. Τώρα βλέπει ότι είναι σχεδόν αδύνατες οι αλλαγές που του ζητούν και από την άλλη απειλείται με κυρώσεις από την Ευρωπαϊκή Ένωση...
Ραγίζει η Δεξιά
Η υποτιθέμενη παντοδυναμία της Δεξιάς άρχισε να ραγίζει πριν καν προλάβουν να περάσουν τρεις μήνες από την πανηγυρική νίκη της. Η Ενωμένη Αριστερά κατάφερε, με την αύξηση του ποσοστού της, να αποκλείσει την εξασφάλιση πλειοψηφίας από τη Δεξιά στην Ανδαλουσία και την Αστούρια.
Τώρα η Ενωμένη Αριστερά εμφανίζεται διατεθειμένη για ακόμη πιο ριζοσπαστική στάση και όχι όπως μέχρι πριν από λίγους μήνες που ακολουθούσε την πολιτική των συμμαχικών κυβερνήσεων με τους σοσιαλιστές... Σε κάθε περίπτωση, όσοι ονειρεύονται ρόδινες μέρες για τις δεξιές συντηρητικές κυβερνήσεις στη Νότια Ευρώπη γρήγορα θα ξυπνήσουν απότομα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου