Συλλάβετε τον Πρετεντέρη!

(Σημείωση από το Ανεμογκάστρι: Υποθέτω ότι η δικαιολόγηση του... αυθαίρετου τίτλου αυτής της ανάρτησης προκύπτει ευθέως από το ύποπτο και ανθελληνικό περιεχόμενο του κειμένου του σχολιαστή του Βήματος, το οποίο δημοσιεύεται μόλις λίγες ώρες ύστερα από την εισαγγελική παραγγελία για έρευνα γύρω από δημοσιεύματα που αφορούν την πτώχευση – ελεγχόμενη ή... ανεξέλεγκτη. Ιδού ακόμη μία καραμπινάτη περίπτωση ανθελληνικού δημοσιεύματος, και μάλιστα σε μια από τις μεγαλύτερες εφημερίδες, από τη γραφίδα ενός δημοσιογράφου που με σθένος υπερασπίζεται τη σταθερότητα του πολιτικού συστήματος! Ακόμη μια ιταμή πρόκληση που δεν πρέπει να μείνει αναπάντητη από την υπεύθυνη κυβέρνηση της χώρας)

Από Το Βήμα, 13.10.2010

Επικίνδυνα αστεία

Του Ι.Κ. Πρετεντέρη

Αν κατάλαβα καλά, αλλάξαμε εχθρό. Εκεί που μας την έπεφταν οι κερδοσκόποι, τώρα μας κυνηγούν οι φήμες. Οτι η Ελλάδα πτωχεύει, ότι βγαίνει από το ευρώ, ότι έπεσε έξω... «Αστεία ιστορία» απάντησε ο αμέριμνος υπουργός Οικονομικών. Δεν ξέρω πού βρήκε το αστείο, εγώ δεν γέλασα καθόλου...

«Αστεία πράγματα αλλά και επικίνδυνα» τον διόρθωσε ελαφρώς ο Πρωθυπουργός. Ίσως να έχει περισσότερο δίκιο.

Αφενός, επειδή οι διαδοχικές διαβεβαιώσεις του υπουργού Οικονομικών έχουν αποδειχθεί έως τώρα περισσότερο από επισφαλείς. Εδώ και εννέα μήνες συμβαίνει πάντα αυτό που διέψευδε την προηγούμενη εβδομάδα - μεταξύ μας, δεν έχει πέσει μέσα ούτε στην ημερομηνία των Χριστουγέννων! Και από τη στιγμή που τα πράγματα εξελίχθηκαν τελικά όπως ακριβώς τα έλεγαν οι «κερδοσκόποι», αρχίζω να έχω βάσιμες υποψίες για τις «φήμες» που τους διαδέχτηκαν.

Αφετέρου επειδή «φήμες» και σκοπιμότητες πάντα υπάρχουν. Το ερώτημα είναι γιατί γίνονται τώρα πιστευτές. Γιατί διαμορφώνουν σήμερα το κυρίαρχο κλίμα. Ξέρετε γιατί; Επειδή στηρίζονται σε πραγματικά γεγονότα και περιστατικά.

Πάρτε ένα παράδειγμα: η κυβέρνηση ανακοίνωσε περιχαρής ότι το α' πεντάμηνο μείωσε το δημόσιο έλλειμμα κατά πέντε δισ. ευρώ. Κολοκύθια τούμπανα!

Περιορίστηκαν, λέει, οι δαπάνες κατά τέσσερα δισ. ευρώ. Ξέρετε γιατί; Επειδή το Δημόσιο δεν πληρώνει. Δέκα δισ. ευρώ χρωστάει μόνο στις επιχειρήσεις, το ένα δισ. από επιστροφή του ΦΠΑ, και παγώνει τις επιστροφές έως τον Σεπτέμβριο. Την ίδια στιγμή οι δαπάνες του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων έχουν πέσει κατά 29,6%. Τι σημαίνει αυτό; Πολύ απλά ότι δεν πρόκειται για περιορισμό δημοσίων δαπανών αλλά για στάση πληρωμών του Δημοσίου. Δεν δαπανούν διότι δεν πληρώνουν.

Αυξήθηκαν, λέει, κατά ένα (και κάτι...) δισ. τα έσοδα. Περίπου, δηλαδή, τα μισά απ΄ όσα προσδοκούσαν να εισπράξουν· στα οποία περιλαμβάνονται η πρώτη δόση αύξησης του ΦΠΑ και των ειδικών φόρων καθώς και η έκτακτη εισφορά στις επιχειρήσεις.

Τι σημαίνει αυτό; Ότι τα φορολογικά έσοδα έχουν σχεδόν καταρρεύσει λόγω της ύφεσης και αντισταθμίζονται μόνο από την αύξηση των έμμεσων φόρων και την έκτακτη εισφορά στις επιχειρήσεις. Μόνο η τελευταία έφτασε στα 800 εκατομμύρια – να τη η περίφημη «αύξηση των δημοσίων εσόδων».

Και μια κι ο λόγος για επιχειρήσεις: τα κέρδη των εισηγμένων μειώθηκαν κατά 70% (!) στο α’ τρίμηνο του 2010. Σε λίγο ούτε εισφορά δεν θα μπορεί να τους πάρει η κυβέρνηση!

Αυτή είναι η κατάσταση με πραγματικά στοιχεία. Όχι με φήμες. Ούτε είναι φήμη ότι ο πληθωρισμός τον Μάιο έφτασε στο 5,4% – με σοβαρές πιθανότητες να αγγίξει το 7% έως τον Σεπτέμβριο... Ούτε είναι φήμη ότι η ανεργία έφτασε στο 11,6% τον Μάρτιο – οι άνεργοι αυξάνονται με ρυθμό 10% κάθε μήνα.

Αυτά δεν είναι φήμες. Δεν είναι καν «αστεία ιστορία», που θα έλεγε ο υπουργός Οικονομικών. Είναι μάλλον «επικίνδυνα πράγματα», για να προτιμήσω την ορολογία του Πρωθυπουργού. Και πείτε μου τώρα έπειτα από αυτά ποιος λογικός άνθρωπος θα συμπεράνει ότι «όλα πάνε πρίμα».

Γι' αυτό, λοιπόν, οι φήμες γίνονται πιστευτές. Επειδή όσοι παρακολουθούν τις εξελίξεις αντιλαμβάνονται ότι η χώρα όχι μόνο βαδίζει σε λάθος δρόμο, αλλά τον βαδίζει και χωρίς προοπτική και χωρίς αποτελέσματα.

Ότι υπάρχει ουσιαστικό έλλειμμα διακυβέρνησης, όταν η κυβέρνηση δεν μπορεί να αποφασίσει τι θα κάνει με τις αποκρατικοποιήσεις ή με το Ασφαλιστικό ή με το καμποτάζ. Κι ότι υπόσχεται «μπαράζ νομοθετικών πρωτοβουλιών», για τις οποίες ουδείς γνωρίζει αν και πότε θα υλοποιηθούν.

Ότι η δημόσια διοίκηση, ο κρατικός μηχανισμός, όχι μόνο δεν έχει την ενέργεια ή τη διάθεση αλλά ούτε την ικανότητα να σηκώσει το βάρος μιας τέτοιας προσπάθειας.

Και, κυρίως, ότι οι αντοχές και οι ανοχές της κοινωνίας έχουν εξαντληθεί πριν καν δοκιμαστούν. Στο 18% έπεσε η εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση, σύμφωνα με την τελευταία μέτρηση της Public Issue. Ούτε το ποσοστό του ΦΠΑ δεν πιάνει.

Ποιες φήμες, λοιπόν; Και ποιες διαδόσεις; Ο καθρέφτης είναι που προκαλεί ανησυχία. Και μια οιαδήποτε Siemens αρκεί ώστε, από τη μια μέρα στην άλλη, να τα σαρώσει όλα.