Η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους άρχισε στις 15 Ιουνίου!

Aπό το analitis.com

Του Πάνου Παναγιώτου, διευθυντή ΕΚΤΑ, 3FVIP.com

Την ώρα που η Ελλάδα αρνείται κατηγορηματικά ότι υπάρχει περίπτωση αναδιάρθρωσης ή επαναδιαπραγμάτευσης όλου ή τμήματος του χρέους της και ενώ η πιθανότητα αυτό να συμβεί ή όχι απασχολεί καθημερινά εδώ και μήνες τα ελληνικά και τα διεθνή ΜΜΕ παρέχοντας μία πρώτης τάξεως ευκαιρία στους διεθνείς κερδοσκόπους για παιχνίδια εκατοντάδων δισ. ευρώ στην πλάτη της χώρας, μοιάζει να έχει ξεφύγει της προσοχής των ΜΜΕ, αλλά όχι και των συμμετεχόντων στις χρηματοπιστωτικές αγορές, ότι η επίσημη αναδιαπραγμάτευση του ελληνικούς χρέους έχει, ήδη, ξεκινήσει στο εσωτερικό της χώρας στις 15 Ιουνίου.

Ένα κράτος μπορεί να οδηγηθεί σε αναδιάρθρωση του χρέους του όταν αδυνατεί να ανταποκριθεί εις ολόκληρο και στην ώρα του στις οικονομικές υποχρεώσεις του απέναντι σε έναν ή περισσότερους από τους πιστωτές του. Σε αυτήν την περίπτωση το κράτος προχωρά σε παύση πληρωμών προς τον συγκεκριμένο πιστωτή και αμέσως σε συζητήσεις μαζί του με την ελπίδα για κατάληξη σε μία νέα συμφωνία, η οποία θα του επιτρέψει να αρχίσει ξανά την αποπληρωμή του χρέους του.

Η νέα αυτή συμφωνία περιέχει ευνοϊκότερους, απ' ό,τι η αρχική, όρους για το κράτος και δυσμενέστερους για τον δανειστή, τουλάχιστον ως προς το σύνολο του πληρωτέου κεφαλαίου και τον χρόνο εξόφλησής του. Κατά κανόνα μειώνεται κατά ένα ποσοστό το ύψος του οφειλομένου κεφαλαίου και παρέχεται παράταση στο χρόνο αποπληρωμής του, ενώ μπορεί να γίνει συμφωνία και για αύξηση του αριθμού των δόσεων και μείωση του ύψους τους ή ακόμη και για μείωση του επιτοκίου που καταβάλλει το κράτος στον πιστωτή, με παράλληλη, συχνά, εξασφάλισή του και με άλλους τρόπους πληρωμής ή και με εμπράγματη ασφάλεια στην περιουσία του κράτους.

Ένας από τους σημαντικότερους πιστωτές του Ελληνικού Δημοσίου είναι οι προμηθευτές των ελληνικών νοσοκομείων, στους οποίους χρωστά 7 δισ. ευρώ, με συσσωρευμένα χρέη που ξεκινούν από το 2005 και φτάνουν μέχρι σήμερα. Το Ελληνικό Δημόσιο δήλωσε, επίσημα, την αδυναμία αποπληρωμής του συγκεκριμένου χρέους του εις ολόκληρο και στην ώρα του και άρχισε συζητήσεις με τους πιστωτές για την αναδιάρθρωσή του, το πρώτο στάδιο των οποίων κατέληξε σε συμφωνία στις 15 Ιουνίου.

Η συμφωνία ορίζει πως τα χρέη των ετών 2005 και 2006 θα πληρωθούν τοις μετρητοίς, ενώ για τα χρέη του 2007 θα δοθούν άτοκα ομόλογα 1 έτους, ύψους 1,1 δισ. ευρώ, για το 2008 άτοκα διετή ομόλογα ύψους 2,2 δισ. ευρώ και για το 2009 θα δοθούν άτοκα ομόλογα τριετούς διάρκειας, ύψους 2,05 δισ. ευρώ.

Τα ομόλογα αυτά θα δοθούν με μεσοσταθμική «έκπτωση» της τάξης του 15% και οι προμηθευτές θα μπορούν να τα προεξοφλήσουν άμεσα από τις τράπεζες, οι οποίες με τη σειρά τους θα τα ενεχυριάζουν στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) για να αντλούν ρευστότητα.

Έτσι η νέα συμφωνία επιτυγχάνει τόσο α) τη οριστική απάλειψη κάθε νόμιμου τόκου στο χρέος του Ελληνικού Δημοσίου προς τους συγκεκριμένους πιστωτές του όσο και β) τη μεταφορά της πληρωμής του σε μεταγενέστερη ημερομηνία, αλλά και το κυριότερο γ) τη μείωση του χρέους, καθώς οι δανειστές θα λάβουν, περίπου, 6 δισ. ευρώ έναντι 7 δισ. που είναι η πραγματική οφειλή. Το αποτέλεσμα είναι να πληροίται η «αντικειμενική υπόσταση» της πράξης της αναδιάρθρωσης χρέους, ασχέτως του τρόπου με τον οποίο αυτή η εξέλιξη παρουσιάστηκε προς τα ΜΜΕ.

Η πρώτη αυτή πράξη αναδιάρθρωσης αποτελεί και έναν από τους βασικούς λόγους που οι τιμές των ασφαλίστρων ελληνικού χρέους από το ενδεχόμενο πτώχευσης της Ελλάδας μέσα στα επόμενα 5 χρόνια (CDS) έχουν καταγράψει το ισχυρότερο ράλι στην ιστορία τους μέσα στον Ιούνιο, ξεπερνώντας, για πρώτη φορά, τις 1.000 μονάδες βάσης, καθώς οι συμμετέχοντες στη διεθνή χρηματοπιστωτική αγορά έλαβαν το πρώτο, σαφές, μήνυμα ότι, μετά το πακέτο στήριξης και τη λήψη των πρώτων μέτρων μείωσης του ελλείμματος, ο κύβος για την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους ερρίφθη.