Δεν βλέπεις πού μας πάνε αυτοί οι ρουφιάνοι...

Ευχαριστώ τον φίλο μου τον Ρήγα για την υπενθύμιση ενός από τα πιο αγαπημένα μου τραγούδια. Από τα λίγα που με συγκινούν χρόνια τώρα, οποιαδήποτε στιγμή και αν τ’ ακούσω. Πριν από τους στίχους, δείτε το σχόλιό του:

«Το είχα αγαπήσει πριν το ηχογραφήσει. Τον ρώτησα, τότε, αν μιλάει για την αριστερά... "Όχι ρε συ, για όλους λέει, για την Ελλάδα... δεν βλέπεις πού μας πάνε αυτοί οι ρουφιάνοι;". Αχ, ρε Βαγγέλη...»

Βαγγέλης Κορακάκης - Το παλιόσκαρο
β' φωνή: Χαρά Πομώνη
στίχοι, μουσική: Βαγγέλης Κορακάκης
από τον δίσκο: Εκεί που σβύνει ο άνεμος (1996)

Εις τον εικοστό αιώνα
μες το μάτι του κυκλώνα
έπεσε ένα καραβάκι
που ταξίδευε γιαλό

Μεσ' στα βράχια το φουντάρει
μα δεν πήρανε χαμπάρι
πως τα αμπάρια ήταν κάργα
φορτωμένα με χρυσό

Κι αυτό ταξίδευε, λιμάνι γύρευε,
άγκυρα έριχνε, τον ήλιο έδειχνε...

Το 'βλεπαν να ταξιδεύει
μα δεν ξέραν τι γυρεύει
σημασία δεν του δίναν
γιατί ήτανε παλιό

Απ' την Κρήτη έως τον Έβρο
το παλιόσκαρο είχε νεύρο
τρικυμίες και φουρτούνες
που το βρίσκανε σωρό

Κι αυτό ταξίδευε, λιμάνι γύρευε,
άγκυρα έριχνε, τον ήλιο έδειχνε...

Τι παράξενο καράβι
τι κουστούμι να μας ράβει
έτσι λέγαν οι ρουφιάνοι
το 'βλεπαν από καιρό

Άστε το για να βουλιάξει
να καεί και να ρημάξει
το πολύ πολύ να μείνουν
τα συντρίμμια στον αφρό

Κι αυτό ταξίδευε λιμάνι γύρευε, 

άγκυρα έριχνε, τον ήλιο έδειχνε