Οι Σοσιαλδημοκράτες ξεθάβουν τα πτώματα που είχαν παραχώσει

Από Τα Νέα

Του Ρούσσου Βρανά

Το φάσμα του Ναζισμού επέσεισε ο ηγέτης της γερμανικής σοσιαλδημοκρατικής αντιπολίτευσης Σίγκμαρ Γκάμπριελ στον απόηχο των τριγμών του οικοδομήματος του ευρώ. Και ανασκάλισε πάλι τα ερείπια της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, κάτι που γίνεται ολοένα και πιο συχνά τον τελευταίο καιρό από πολλούς πολιτικούς, όσο περισσότερο κακοφορμίζει η ευρωπαϊκή κρίση.


Σε σεμινάριο του Ινστιτούτου Διεθνών και Ευρωπαϊκών Υποθέσεων στο Δουβλίνο, ο Γερμανός πολιτικός χαρακτήρισε τρέλα τις πολιτικές λιτότητας, επισήμανε πως οδηγούν σε φαύλο κύκλο και υπενθύμισε παρόμοιες πολιτικές που είχε εφαρμόσει ο επίσης Σοσιαλδημοκράτης καγκελάριος Χάινριχ Μπρούνινγκ στην προπολεμική Γερμανία: αυτές ακριβώς οι πολιτικές έβγαλαν έξι εκατομμύρια γερμανούς εργαζoμένους στην ανεργία και οδήγησαν το ναζιστικό κόμμα στην εξουσία το 1933.

Τέτοιες πολιτικές, είπε, εφαρμόζει σήμερα το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Και αυτές οι πολιτικές, που δεν μπορούν να προσφέρουν λύσεις για την ανάπτυξη και την ανεργία, οδηγούν τις χώρες σε αδιέξοδο.

Επίσης, ο Σίγκμαρ Γκάμπριελ επέκρινε και τη χώρα του που, ενώ έχει συσσωρεύσει ένα τρισ. ευρώ σε αποταμιεύσεις, δεν τα διοχετεύει στην πραγματική οικονομία και στις οικονομίες των ελλειμματικών νοτιοευρωπαϊκών χωρών.

Φυσικά, θα ήταν ανόητο να επιρρίψει κανείς ευθύνες γι' αυτό στους Γερμανούς αποταμιευτές και να αφήσει απέξω τις μεγάλες τράπεζες της Φρανκφούρτης που μέσα από αυτές ανακυκλώνονται τα γερμανικά εμπορικά πλεονάσματα.

Όσο ενάρετοι και αν είναι οι αποταμιευτές των πλεονασματικών χωρών (αν συμφωνήσει κανείς με την καγκελάριο Μέρκελ) ή όσο και αν ήταν επιτυχημένη η γερμανική εσωτερική υποτίμηση ή όσο ανελέητοι και αν ήταν οι Γερμανοί πολιτικοί και επιχειρηματίες που επέβαλαν άγριες μισθολογικές περικοπές στη Γερμανία και τεράστια εμπορικά πλεονάσματα σε σχέση με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες (αν συμφωνήσει κανείς με πολλούς οικονομολόγους και αρθρογράφους που το πιστεύουν), είναι φανερό πως ο ευρωπαϊκός χρηματοπιστωτικός τομέας απέτυχε να διαθέσει το κεφάλαιο που συγκεντρώθηκε στις βόρειες χώρες σε παραγωγικές επενδύσεις.

Αυτά τα λεφτά, όπως υποστηρίζει ο αρθρογράφος Άλεξ Χάροουγελ, έγιναν γήπεδα γκολφ στην Ανδαλουσία και πλοία με σημαία Λιβερίας. Τις επισημάνσεις του Γκάμπριελ συμμερίζονται και οι ηγέτες της βρετανικής και της σουηδικής κεντροαριστερής αντιπολίτευσης Εντ Μίλιμπαντ και Χάκαν Γιούχολτ σε κοινή επιστολή τους που δημοσιεύεται στην εφημερίδα «Τάιμς της Ιρλανδίας».

Οι βασικές διαπιστώσεις τους είναι πως η μαζική λιτότητα δεν βοηθά, πως κάτι πρέπει να γίνει με τις τράπεζες, πως οι πολιτικοί έχουν χάσει τη νομιμοποίηση και το κύρος τους και πως τα πλεονασματικά κράτη πρέπει να χαλαρώσουν τις οικονομικές πολιτικές τους.

Οι θέσεις αυτές μοιάζουν με ένα αντιπολιτευτικό πρόγραμμα που έχει στόχο την επιστροφή της Σοσιαλδημοκρατίας στην εξουσία. Τώρα που τρίζει η νεοφιλελεύθερη Ευρώπη, οι Σοσιαλδημοκράτες επανέρχονται, σαν να μην είναι αυτή και δικό τους δημιούργημα.

Οι νεκροθάφτες της ανάπτυξης και του κοινωνικού κράτους ξαναπιάνουν δουλειά για να ξεθάψουν τα πτώματα που οι ίδιοι είχαν παραχώσει. Άραγε αναπνέουν ακόμη;