Η μόνη λύση της Ιταλίας

Από τους Financial Times (via Euro2day)

Του Lex

Αν και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο ανεπτυγμένος κόσμος ζορίζεται από τα πολύ μεγάλα χρέη, τα χρόνια της οικονομικής ευμάρειας δημιούργησαν και σοβαρή συγκέντρωση πλούτου.

Δείτε την Goldman Sachs: Προχθές πούλησε ένα ακόμη κομμάτι αξίας γύρω στο 1 δισ. δολ. από τη θέση της στην Industrial and Commercial Bank of China. Προσθέστε αυτό το ποσό στα 4,2 δισ. δολ., που πούλησε τα δύο προηγούμενα χρόνια, καθώς και το εναπομένον ποσοστό 2,3% που αξίζει περίπου 5 δισ. δολάρια.

Έχοντας πληρώσει λιγότερα από 1 δισ. δολάρια για να αγοράσει το μερίδιο, το κέρδος είναι σχεδόν ίσο με τα 9 δισ. δολ., τα οποία ζημιώθηκε κατά τη διάρκεια της χρηματοπιστωτικής κρίσης, σύμφωνα με τα στοιχεία του Bloomberg.


Το ίδιο ισχύει και για χώρες. Αν ο κ. Mario Monti, ο πρώην Ευρωπαίος επίτροπος αναλάβει επόμενος πρωθυπουργός της Ιταλίας, θα μπορεί να κάνει την καθησυχαστική σκέψη ότι, αν και η κυβέρνησή του είναι βαθιά στα κόκκινα, η χώρα του παραμένει μία από τις πλουσιότερες στον κόσμο.

Σύμφωνα με έκθεση της κεντρικής τράπεζας της Ιταλίας, του 2009, η καθαρή αξία των ιταλικών νοικοκυριών διαμορφώνεται στα 9.000 δισ. ευρώ. Αντιστοιχούν σε πάνω από 350.000 ευρώ ανά οικογένεια ή τέσσερις φορές το συνολικό χρέος της κυβέρνησης.

Ο κ. Monti μπορεί επιπλέον να αποφασίσει να πουλήσει τμήματα εισηγμένων επιχειρήσεων και να «τρέξει» ιδιωτικοποιήσεις. Υπάρχουν επίσης μεγάλες διαθέσιμες αξίες σε real estate. Συνολικά, με βάση έρευνα της Cheuvreux, αυτά τα ενεργητικά αξίζουν επιπλέον 110 δισ. ευρώ ή 7% του ΑΕΠ.

Η ειρωνεία άρα είναι ότι τα απαραίτητα κεφάλαια για να σώσει άνετα την Ιταλία δεν τα έχει μόνο η ευρωζώνη αλλά και η ίδια η Ιταλία. Το τρικ παίζεται στις αλλαγές θέσεων των κεφαλαίων (reallocation).

Ούτε καν οι καταχρεωμένοι Αμερικανοί δεν είναι σε πολύ δύσκολη κατάσταση. Η εθνική καθαρή αξία των νοικοκυριών έχει πέσει λίγο σε σχέση με τις εποχές της ευμάρειας. Όμως, παραμένει πενταπλάσια του αθροιστικού διαθέσιμου εισοδήματος, σύμφωνα με τα στοιχεία της Federal Reserve.

Ακόμη και έπειτα από τέσσερα χρόνια διολίσθησης, οι Αμερικανοί εξακολουθούν να κατέχουν καθαρό μερίδιο 40% σε ατομική ιδιοκτησία.

Τι κρίμα να μην μπορεί ο πλανήτης να ζει για πάντα αθροιστικά...