Δέκα μέρες στην κόλαση

Από Το Ποντίκι 26.4.2012

Καθημερινοί είναι πλέον οι εκλογικοί εκβιασμοί τόσο από εγχώριους παράγοντες (πολιτικούς, «ενημερωτι­κούς», οικονομικούς) όσο και από ξέ­νους για το ενδεχόμενο πλήρους κα­τάρρευσης της χώρας αν την επομένη των εκλογών δεν υπάρχει «σταθερή» (δηλαδή των δύο παραδοσιακών κομ­μάτων εξουσίας) κυβέρνηση. Σεισμοί, λιμοί και καταποντισμοί περιλαμβά­νονται στο μενού των πιέσεων ώστε ο ελληνικός λαός να αποκηρύξει τα... «άκρα» και να μείνει στο μαντρί των κατ’ εξοχήν υπεύθυνων για την κρίση και την κατάρρευση της Ελλάδας.

Είναι η δραχμή διαρθρωτική αλλαγή;

Από Το Βήμα

Του Παύλου Παπαδόπουλου

Οι ηγεσίες του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας γνωρίζουν ότι μόνο ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος μπορεί να συγκριθεί με το μνημόνιο από την άποψη της επίδρασης στην ελληνική οικονομία. Η λιτότητα μείωσε την κατανάλωση, εκτόξευσε την ανεργία, βάθυνε την ύφεση και θρυμμάτισε τη συναίνεση που είναι προϋπόθεση για την προώθηση των διαρθρωτικών αλλαγών.

Η μεγέθυνση της ύφεσης ανέστειλε τις επενδύσεις, ματαίωσε τις ιδιωτικοποιήσεις και σάπισε τις τράπεζες, οι οποίες, φορτωμένες με «κόκκινα» δάνεια και «κουρεμένα» κρατικά ομόλογα, περιόρισαν τη χρηματοδότηση της οικονομίας. Όταν επικρατούν τέτοιες συνθήκες, καμία οικονομία δεν ανακάμπτει, ακόμη και αν πραγματοποιηθούν όλες οι διαρθρωτικές αλλαγές μέσα σε μία νύχτα.

Η ξεροκέφαλη ελίτ και η ανταρσία Ολάντ

Από τους Financial Times (via Euro2day)

Του Wolfgang Munchau

Έχουν μείνει έξι ημέρες για τις εκλογές της Γαλλίας. Φαίνεται πως οι ψηφοφόροι θα καταψηφίσουν τον πρόεδρό τους με βασικό γνώμονα την ωμή αντιπάθεια που τρέφουν στο πρόσωπό του. Γεγονός είναι ότι ο Νικολά Σαρκοζί δεν μοιάζει με πρόεδρο, δεν μιλάει σαν πρόεδρος και δεν συμπεριφέρεται σαν πρόεδρος της Γαλλίας.

Υπάρχει, όμως, πιο σημαντικός λόγος για να απομακρυνθεί από το αξίωμά του: Τις εκλογές του 2007 τις κέρδισε υποσχόμενος φιλόδοξες οικονομικές μεταρρυθμίσεις. Ήταν ένας από τους λίγους Ευρωπαίους πολιτικούς που είχαν λαϊκή εντολή για μεγάλες αλλαγές. Απέτυχε για έναν λόγο, που έγινε εμφανής ακόμη και κατά την προεκλογική εκστρατεία του 2007: ήταν υπερδραστήριος. Οι μεταρρυθμίσεις είναι για τους βαρετούς πολιτικούς.

Πανωλεθρία χωρίς προηγούμενο

Από topontiki.gr (απ' όπου και το σκίτσο του Soloup)

Του Σταύρου Χριστακόπουλου

Όσο πλησιάζουμε στην 6η Μαΐου τόσο περισσότερο η μιζέρια κυριεύει τα επιτελεία των δύο εταίρων του «δικομματισμού». Όλο και περισσότερο συνειδητοποιούν ότι το ταξίδι τους προς την Κόλαση είναι... μονόδρομος – όσο μονόδρομος ισχυρίζονταν ότι είναι τα μνημόνια που ψήφισαν για να μας «σώσουν». Όλο και περισσότερο συνειδητοποιούν ότι το αποτέλεσμα της κάλπης θα είναι μια σαφέστατη καταδίκη τους. Ίσως δε κάτι ακόμη χειρότερο. Μια πανωλεθρία χωρίς προηγούμενο.

Μονομαχούν πριν ξανασυνεταιριστούν

Από την Καθημερινή (το σκίτσο του Πάνου δημοσιεύθηκε στο Ποντίκι)

Του Σταύρου Λυγερού

Μία εβδομάδα πριν από τις κάλπες, η ελπίδα των δύο κομμάτων εξουσίας για συσπείρωση της τελευταίας στιγμής δεν επιβεβαιώνεται. Εάν η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ συγκεντρώσουν αθροιστικά κοινοβουλευτική πλειοψηφία, ο σχηματισμός συμμαχικής κυβέρνησης θα καταστεί μονόδρομος. Η τρόικα θα ασκήσει ασφυκτικές πιέσεις στους ηγέτες γαλάζιων και πράσινων για να συμφωνήσουν. Το σενάριο αυτό, όμως, δεν είναι χωρίς εμπόδια.

Η Ελλάδα θα προλάβει;

Από το Βλέμμα

Του Νίκου Ξυδάκη

Οι ελληνικές εκλογές παίρνουν άλλη διάσταση, κυρίως ως προς το πολιτικό μήνυμα που θα στείλουν εκτός συνόρων, αν τις δούμε με φόντο τις ραγδαίες πλέον εξελίξεις στην Ευρώπη. Η ατζέντα φαίνεται να αλλάζει: από τη δημοσιονομική πειθαρχία και τη λιτότητα, προς μια κατεύθυνση τόνωσης της ανάπτυξης και ανάσχεσης της ύφεσης.

Το ενεργειακό δίλημμα της Αργεντινής

Από το Project Syndicate (via Το Βήμα)

Του Αlieto Guadagni

Η εθνικοποίηση της ισπανικής πετρελαϊκής εταιρείας Repsol, θυγατρικής της κρατικής YPF, στην Αργεντινή από την πρόεδρο της χώρας Κριστίνα Φερνάντεζ ντε Κίρτσνερ σήμανε συναγερμό σε όλη την υφήλιο για πολλούς λόγους, νομικής κυρίως φύσεως. Η κίνηση της Κίρχνερ δεν πρόκειται να επιλύσει το ενεργειακό πρόβλημα της χώρας της, κυρίως λόγω της απουσίας γενναίων οικονομικών επενδύσεων στον επιχειρηματικό αυτό τομέα.

«Κρίση τεραστίων διαστάσεων» στην Ισπανία

Από το Euro2day

Η Ισπανία αντιμετωπίζει κρίση τεραστίων διαστάσεων, προειδοποιούν στελέχη της κυβέρνησης Rajoy, μετά το νέο χτύπημα από τη Standard & Poor's και το άλμα της ανεργίας στο υψηλότερο επίπεδο από το 1990.

Το ποσοστό της ανεργίας αναρριχήθηκε στο ιλιγγιώδες 24,4% το πρώτο τρίμηνο του 2012 από 22,9% το αμέσως προηγούμενο τρίμηνο. Συνολικά, ο αριθμός των ανέργων άγγιξε τα 5,6 εκατ. άτομα. Σχεδόν η μισή νεολαία της Ισπανίας βρίσκεται εκτός αγοράς εργασίας. Η κατάσταση μάλλον δεν θα ανατραπεί σύντομα, καθώς η κυβέρνηση Rajoy προχωρά φέτος σε δημοσιονομική προσαρμογή ύψους 42 δισ. ευρώ.

Θίασος...

Από το Sport24

Του Κώστα Καίσαρη

Δευτέρα βράδυ, γυρνάς σπίτι. Ανοίγεις την τηλεόραση και πέφτεις στο πλέον σοβαρό κανάλι, στην πλέον σοβαρή πολιτική εκπομπή, με έναν από τους πλέον σοβαρούς δημοσιογράφους.

Θέμα, ποιο άλλο από τις επικείμενες εκλογές. Προσκεκλημένοι, σχεδόν μία ποδοσφαιρική ομάδα. Έχουμε και λέμε:

● O «άσωτος υιός» (και αποκληρωθείς από τον πατέρα του Δημήτρη) Γιάννη Παπαμιχαήλ, υποψήφιος με το ΛΑΟΣ.

● Ο ηθοποιός Παύλος Χαϊκάλης, με λίγα μαλλιά αλλά καλοβαμμένα με βαφή Νο 3, υποψήφιος με το κόμμα του Καμμένου.

Το ελληνικό πολιτικό κατεστημένο απειλείται

Το γνωστό αμερικανικό ινστιτούτο Stratfor προβλέπει επισφαλή συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ - Ν.Δ.

Από Το Βήμα

Του Άγγελου Αθανασόπουλου

Μεταξύ «Σκύλλας και Χάρυβδης» θα βρεθεί οποιαδήποτε κυβέρνηση προκύψει στην Ελλάδα μετά τις εκλογές της 6ης Μαΐου προβλέπει το Stratfor. Η γνωστή αμερικανική δεξαμενή σκέψης, αποκαλούμενη και «σκιώδης CIA» από ορισμένους, προβλέπει ότι αν κάτι δεν αλλάξει δραματικά από τους αριθμούς που προκύπτουν από τις δημοσκοπήσεις, τότε η Ελλάδα θα βρεθεί με ένα κατακερματισμένο Κοινοβούλιο και μία αδύναμη κυβέρνηση που θα πρέπει να ισορροπήσει ανάμεσα στα σκληρά μέτρα λιτότητας του Μνημονίου και στην ανάγκη «να χρυσώσει το χάπι» στους πολίτες εφόσον θέλει να επιβιώσει.

Στην Ευρώπη ξεπουλούν και τα ασημικά

Από τους Financial Times (via Euro2day)

Του Ed Hammond

Οι πωλήσεις κτιρίων του Δημοσίου υπερδιπλασιάστηκαν τον προηγούμενο χρόνο στην Ευρώπη, καθώς οι κυβερνήσεις αναζητούν ρευστότητα και παλεύουν να αποπληρώσουν τα χρέη τους διαθέτοντας το χαρτοφυλάκιο ακινήτων που διαθέτουν.

Οι πωλήσεις ακινήτων του Δημοσίου – στα οποία περιλαμβάνονται σχολεία, νοσοκομεία και φυλακές – ενισχύθηκαν το 2011 στα 2,3 δισ. ευρώ, που είναι και το υψηλότερο επίπεδο από τότε όπου ξεκίνησε η χρηματοοικονομική κρίση, σύμφωνα με έρευνα της συμβουλευτικής CB Richard Ellis.

Προσοχή στην παράταση πριν από το... πέναλτι

Από topontiki.gr

Του Αλέξανδρου Μερκούριου

Δεν χρειάστηκε κάτι περισσότερο από την έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδος για να καταλάβει κανείς αυτό που πραγματικά συμβαίνει γύρω του: η ύφεση βαθαίνει, η ανεργία εκτινάσσεται, ο ελληνικός πληθυσμός πτωχεύει, και σύντομα θα χρειαστεί να ξανασχεδιάσουμε τις λύσεις για το ελληνικό πρόβλημα, μια και όλα αυτά που ξέραμε, απλά δεν θα υπάρχουν για να βοηθήσουν.

Ύφεση πάνω από 5,5% «βλέπει» ανεπισήμως το ΔΝΤ στην Ελλάδα

Αλλάζει η διάρθρωση του Μνημονίου, τον Ιούνιο η αξιολόγηση από την Τρόικα

Από Το Βήμα

Του Αργύρη Παπαστάθη

Ύφεση πάνω από 5,5% του ΑΕΠ στην Ελλάδα το 2012 αναμένουν σύμφωνα με πληροφορίες του «Βήματος» στελέχη του ΔΝΤ. Η επίσημη πρόβλεψη του μνημονίου είναι 4,7%, ενώ η έκθεση του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας κ. Γ. Προβόπουλου τοποθετεί την ύφεση στο 5%. «Αν η ύφεση το 2012 είναι τελικώς πάνω από 4,7% τότε αναπόφευκτα θα χρειαστούν και άλλα μέτρα» δήλωσε την Τετάρτη κορυφαίο στέλεχος του υπουργείου Οικονομικών με πολύ καλή γνώση των εξελίξεων και των μεγεθών.

«Η πολιτική είναι η ρίζα του προβλήματος»

Από το Euro2day

Οι πολιτικές λιτότητας οδηγούν σε διπλή ύφεση προειδοποιεί ο Αμερικανός οικονομολόγος Joseph Stiglitz μιλώντας στο περιοδικό The European. Ο ίδιος κάνει λόγο για παραλογισμό σε ό,τι αφορά τις περικοπές στην κοινωνική προστασία, ενώ προβλέπει και τη δημιουργία νέων κινημάτων διαμαρτυρίας.

Σύμφωνα με τον ίδιο η λιτότητα από μόνη της «είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα είναι καταστροφική», καθώς οδηγεί σε διπλή ύφεση, η οποία θα μπορούσε να είναι πολύ σοβαρή. «Πιθανότατα θα κάνει την ευρωπαϊκή κρίση χειρότερη» τονίζει συμπληρώνοντας πως «οι βραχυπρόθεσμες επιπτώσεις θα είναι πολύ κακές για την Ευρώπη».

Ελλάς - Γαλλία... ανοησία

Από topontiki.gr

Του Σταύρου Χριστακόπουλου

Ένας απίστευτος ξαφνικός έρωτας για τον Ολάντ έχει προκύψει τις τελευταίες μέρες στη χώρα μας. Ανάλογος, ίσως, του… «πανικού» που έχει καταλάβει τις αγορές εν όψει της σχεδόν βέβαιης εκλογής του Φρανσουά στη θέση του Σαρκοζί. Ξαφνικά ο... «άχρωμος και άοσμος» Ολάντ τείνει να αναγορευθεί σε οιονεί σωτήρα της Ελλάδας από την «άσπλαχνη» Γερμανία. Προπαγάνδα πανικόβλητων, απίστευτη προχειρότητα ή απλώς... ανοησία;

Καταρρέει το μοντέλο της συνενοχής και των δανεικών κι αγύριστων

Από την Αιχμή

Του Κώστα Χρυσόγονου

Η επικείμενη εκλογική αναμέτρηση της 6ης Μαΐου 2012 θα είναι η δέκατη τέταρτη από τη «Μεταπολίτευση» του 1974. Όπως και οι προηγούμενες δεκατρείς, έτσι και αυτή αναμένεται να διεξαχθεί κάτω από ομαλές συνθήκες, δηλαδή χωρίς τα φαινόμενα βίας και νοθείας που χαρακτήριζαν συχνά τις βουλευτικές εκλογές στην Ελλάδα από το 1844 (στις πρώτες εκείνες εκλογές της μετεπαναστατικής περιόδου είχαμε περίπου 400 νεκρούς!) έως τουλάχιστον το 1961 (όταν οι κατασταλτικοί μηχανισμοί του κράτους επενέβησαν με βάση οργανωμένο σχέδιο και επέβαλαν την επικράτηση τότε της ΕΡΕ).

Στη Χάγη «δικάζεται» η λιτότητα!

Από το Stratfor (via Euro2day)

Ο Ολλανδός πρωθυπουργός Mark Rutte ανακοίνωσε στις 23 Απριλίου την παραίτηση της κυβέρνησής του. Η ανακοίνωση ήρθε μετά την αποτυχία της κυβέρνησης να καταλήξει σε συμφωνία με τον βασικό της εταίρο, το «Κόμμα για την Ελευθερία» (PVV) αναφορικά με τις περικοπές του προϋπολογισμού.

Η κατάρρευση της ολλανδικής κυβέρνησης δεν εκπλήσσει, αφού οι εντάσεις μεταξύ των πολιτικών κομμάτων είχαν γίνει εμφανείς εδώ και εβδομάδες. Αυτή όμως είναι η πρώτη κατάρρευση κυβέρνησης του πυρήνα της ευρωζώνης, από το 2010 όταν ξέσπασε η κρίση χρέους. Οι επερχόμενες εκλογές και η εγχώρια πολιτική παράλυση θα έχουν ευρύτερες επιπτώσεις στην Ευρώπη.

Ο κόσμος των απόκληρων

Από το Ποντίκι Art 5.4.2012

Της Κωστούλας Τωμαδάκη

Σε κάποιους δρόμους της Αθήνας οι εξαθλιωμένοι νεόπτωχοι ψάχνουν για ένα πιάτο φαΐ και οι εικόνες ντροπής φέρνουν στο μυαλό τούς ρακένδυτους ήρωες του Ζολά, που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα. Οι εποχές άλλαξαν, όχι τα δεινά του κόσμου.

Μοιάζει με τσακισμένη κούκλα που κάποιο παιδί παράτησε στο πεζοδρόμιο. Είναι το μικρό αγόρι που απλώνει το αδύνατο χέρι του για μερικά κέρματα. «Πεινάω». Το θέαμα γίνεται ακόμη πιο καταθλιπτικό από την αδιαφορία των περαστικών. Εδώ, στη Λυκούργου και στην Αιόλου, με θέα την Ακρόπολη, ζουν οι απόκληροι, οι καταφρονεμένοι ήρωες του Ζολά: οι εργάτες που έχασαν τη δουλειά τους, οι φτωχοί, οι πεινασμένοι, οι επαίτες.

Πολιτικό νεκροταφείο

Από Τα Νέα

Του Ρούσσου Βρανά

Παπανδρέου. Μπερλουσκόνι (Ιταλία). Κάουεν (Ιρλανδία). Ραντιτσόβα (Σλοβακία). Πάχορ (Σλοβενία). Ρούτε (Ολλανδία). Μέσα σε ένα χρόνο η κρίση του ευρώ έχει καταπιεί τόσο πολλούς ηγέτες, που το ευρωπαϊκό τοπίο αρχίζει να μοιάζει με πολιτικό νεκροταφείο.

Οι κατεστημένες πολιτικές ελίτ της Ευρώπης πασχίζουν εδώ και δύο χρόνια να σώσουν το ευρωπαϊκό νόμισμα, αναζητώντας τη σωτηρία του σε ένα πρόγραμμα εξοντωτικής λιτότητας. Μέσα σε ένα τριήμερο, οι μεγάλες διαδηλώσεις στην Πράγα το Σάββατο, οι εκλογές στη Γαλλία την Κυριακή και η κατάρρευση της κυβέρνησης στην Ολλανδία τη Δευτέρα έδειξαν ότι οι επιλογές και οι προσταγές αυτής της ελίτ έχουν αρχίσει πια να αμφισβητούνται μαζικά από τους λαούς στους δρόμους και στις κάλπες.

Η Γερμανία στο επίκεντρο της κρίσης

Από topontiki.gr

Του Σταύρου Χριστακόπουλου

Παρατηρώντας τα δημοσιεύματα των διεθνών ΜΜΕ μετά το αποτέλεσμα του πρώτου γύρου των γαλλικών εκλογών και την παραίτηση της ολλανδικής κυβέρνησης, το συμπέρασμα είναι ευκρινές: Η Γερμανία βρίσκεται υπό συνεχές σφυροκόπημα. Γιατί όμως; Ήρθε η ώρα της ρεβάνς των ευρωπαϊκών λαών που πυροβολούνται από τη λιτότητα; Ή μήπως ήρθε η ώρα να πιεστεί η Μέρκελ και να υποχωρήσει στις διαθέσεις των αγορών; Η απάντηση δεν είναι μονοσήμαντη.

Το πραγματικό ερώτημα

Από Το Ποντίκι 26.4.2012

Ακούμε καθημερινά, με διαρκώς αυξανόμενη ένταση όσο πλησιάζουμε στην κάλπη, το επιχείρημα / δίλημμα / εκβιασμό: Τι μπορεί να κάνει η Ελλάδα, ποια είναι η τύχη της έξω από την ευρωπαϊκή οικογένεια και τη ζώνη του ευρώ; Λες και η ψήφος υπέρ ή εναντίον τους είναι αυτή που θα κρίνει την... παραμονή στο ευρώ. Και όχι η εξαιτίας τους καταστροφή κοινωνίας και οικονομίας.

FT: Αλλαγές στην ευρωπαϊκή πολιτική αντιμετώπισης της κρίσης

Ο δημοσιονομικός φονταμενταλισμός πνέει τα λοίσθια σύμφωνα με την εφημερίδα

Από Το Βήμα

Του Αλέξανδρου Καψύλη

Δύο πρωτοσέλιδα δημοσιεύματα των Financial Times της Τετάρτης, 25 Απριλίου επιβεβαιώνουν όσους διαβλέπουν αλλαγές στον ευρωπαϊκό ορίζοντα σε ό,τι αφορά τη διαχείριση της κρίσης χρέους.

Και πολλά άλλα δημοσιεύματα του αγγλοσαξονικού και ευρωπαϊκού Τύπου αναγνωρίζουν, άλλωστε, ότι η επιβληθείσα από το Βερολίνο και τη Φραγκφούρτη πολιτική του δημοσιονομικού φονταμενταλισμού και της αντιαναπτυξιακής λιτότητας έχουν φθάσει στα όριά τους.

Παράταση με... δόντια ετοιμάζουν οι Βρυξέλλες

Από το Euro2day

Της Αγγελικής Παπαμιλτιάδου

Έντονος προβληματισμός επικρατεί στις Βρυξέλλες και στην Ουάσιγκτον για την πορεία της δημοσιονομικής προσαρμογής της Ελλάδας. Πίσω από τις κλειστές πόρτες οι αναλυτές της τρόικας έχουν ειδοποιήσει τους πολιτικούς τους προϊσταμένους ότι η ύφεση θα φέρει υψηλότερα ελλείμματα τα επόμενα χρόνια από όσα έχουν υπολογιστεί.

Σύμφωνα με πληροφορίες του Euro2day, το μέχρι τώρα πόρισμα δείχνει αδυναμία επιστροφής σε πρωτογενές πλεόνασμα το 2013 και το μεταθέτει, στην καλύτερη περίπτωση, από το 2014 και μετά. Αυτό σημαίνει ότι τα πλάνα της δεύτερης δανειακής σύμβασης τίθενται και πάλι επί τάπητος. Το ίδιο και οι όροι του δεύτερου δανείου.

Στην πρέσα των εκβιασμών

Reuters: Κανείς δεν θέλει τη λιτότητα

Η Γερμανία ωθείται σε απομόνωση. Κερδίζουν έδαφος τα ακραία κόμματα, ανατρέπεται το status quo

Από τη SofokleousIn

Την πολιτική απομόνωση της Γερμανίας περιγράφει σε δημοσίευμά του το πρακτορείο Reuters, επισημαίνοντας ότι η παρατεταμένη λιτότητα οδηγεί σε κοινωνικές αναταραχές και πολιτικές ανακατατάξεις σε ολόκληρη την Ευρώπη. Αρχής γενομένης με την ανατροπή της κυβέρνησης της Ολλανδίας από το ακροδεξιό κόμμα, λόγω της προωθούμενης οικονομικής πολιτικής και μέχρι τη διαφαινόμενη ήττα του Σαρκοζί από το σοσιαλιστή Ολάντ η Ευρώπη αλλάζει. Αντίστοιχες είναι και οι προβλέψεις για την Ελλάδα, όπου εκ των δημοσκοπήσεων καταγράφεται μεγάλη ενίσχυση της Αριστεράς και της ακροδεξιάς.

Μαρίν Λεπέν: «Όχι... στο ευρώ του Βερολίνου»

Από την Καθημερινή

Της Ζέζας Ζήκου

Την ίδια ώρα που το Βερολίνο άφηνε στην τύχη της την Ελλάδα, προωθούσε τον επανασχεδιασμό της Ευρωζώνης. Η ιδέα μιας νέας ευρωπαϊκής αρχιτεκτονικής που θα μπορούσε να διασφαλίσει την αποφυγή της επανάληψης μιας παρόμοιας κρίσης, συμφωνήθηκε στις Βρυξέλλες.

Ο ρόλος της Ελλάδας, όμως, ως «χρήσιμου θύματος» ήδη έχει αποβεί ολέθριος για τη χώρα μας και είναι εξαιρετικά επικίνδυνο το γεγονός. Ο Σαρκοζί πλήρωσε την άνευ όρων προσχώρηση της Γαλλίας στη γερμανική στρατηγική «επανίδρυσης» της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Τώρα η Μαρίν Λεπέν εκδικείται. Υπερασπίζεται με πάθος μια Γαλλία χωρίς το ευρώ του Βερολίνου. Είναι επικίνδυνη.

Ψηφοδέλτια επικρατείας με... οσμή πετρελαίου!

Από topontiki.gr

Του Δημήτρη Μυ

Αν κάτι σηματοδοτείται από τις επιλογές στα ψηφοδέλτια Επικρατείας των υποψήφιων να... συγκυβερνήσουν Σαμαρά και Βενιζέλου, αυτό «κρύβεται» στην τέταρτη θέση. Εκεί, από την πλευρά της Ν.Δ. βλέπουμε το όνομα Ηλίας Κονοφάγος και από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ το όνομα Θεόδωρος Καρυώτης. Κοινός παρονομαστής των δύο καθηγητών, το πετρέλαιο...

Γάμος α λα... ελληνικά στην Ε.Ε.

Από τους Financial Times (via Euro2day)

Του Kenneth Rogoff

Η παραβολή που ακολουθεί δεν είναι απολύτως δίκαιη για το ευρώ. Οι παραλληλισμοί, όμως, είναι εντυπωσιακοί.

Ας σκεφτούμε ένα νέο ζευγάρι που συζητά τον γάμο, αλλά ακόμη δεν είναι βέβαιο εάν θέλει να κάνει το μεγάλο βήμα. Αποφασίζουν, λοιπόν, να προχωρήσουν σε μία δοκιμασία ανοίγοντας έναν κοινό τραπεζικό λογαριασμό. Αρχικά τα πράγματα εξελίσσονται με εντυπωσιακή ομαλότητα.

Φόβοι ενώπιον των εκλογών

Από το Βλέμμα

Του Νίκου Ξυδάκη

Δεκατρείς ημέρες προ των εκλογών, η ατζέντα χρωματίζεται, μεταξύ πολλών άλλων, από δύο φόβους: τον φόβο της ακροδεξιάς και τον φόβο της ακυβερνησίας. Και οι δύο φόβοι έχουν πραγματική βάση, αλλά, με διαφορετικό τρόπο ο καθένας, υπερτονίζονται καθυστερημένα και υστερόβουλα, χωρίς να αναδεικνύονται οι γενεσιουργές αιτίες και χωρίς να εντοπίζονται οι συνέπειες στις πραγματικές διαστάσεις.

Eurostat: Στα 17,5 ευρώ το 2010 το ελληνικό ωριαίο κόστος εργασίας

Αποτελεί περίπου τα δύο τρίτα του μέσου όρου της Ευρωζώνης

Από Το Βήμα

Περίπου στα δύο τρίτα του μέσου όρου για την Ευρωζώνη διαμορφώθηκε το 2010 το μέσο ωριαίο κόστος εργασίας στην Ελλάδα (μισθολογικό και μη μισθολογικό κόστος), σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat.

Στην Ελλάδα, το μέγεθος βρισκόταν το 2010 στα 17,5 ευρώ, έναντι μέσου όρου για την Ευρωζώνη στα 26,9 ευρώ (δεν υπάρχουν ελληνικά στοιχεία για το 2011).

Θυσίες χωρίς ελπίδες

Από Τα Νέα

Του Ρούσσου Βρανά

Η ολλανδική κυβέρνηση είχε απαιτήσει την επιβολή σκληρής λιτότητας στην Ελλάδα και στις άλλες υπερχρεωμένες χώρες της ευρωζώνης. Τώρα, ανήμπορη μπροστά στα ολλανδικά ελλείμματα, αυτή η κυβέρνηση βυθίζεται σε κρίση. Ο ολλανδός πρωθυπουργός βλέπει σύντομα πρόωρες εκλογές. Επειδή δεν μπορεί να αποσπάσει διακομματική συναίνεση για να επιβάλει λιτότητα στη χώρα του. (Η λιτότητα των άλλων είναι αλλιώς).

Κρίση πολιτικής νομιμότητας στην Ευρώπη

Από τους Financial Times (via Euro2day)

Του Tony Barber (Λονδίνο)

Η καθησυχαστική σκέψη που έκανε η Ευρώπη για το χρηματοπιστωτικό κραχ του 2008 ήταν πως επρόκειτο για μια κρίση που εισήχθη από τις ΗΠΑ, τη χώρα των ασύδοτων πανίσχυρων τραπεζιτών και των ανάξιων δανειοληπτών.

Ο μύθος του άχρηστου και επικίνδυνου «Άλλου» στην απέναντι πλευρά του Ατλαντικού εξυπηρετούσε τον προφανή στόχο της ευρωπαϊκής ελίτ να χτίσει μια ενιαία, υπερεθνική ταυτότητα.

Υποδείξεις του ΟΟΣΑ

Από την Oikoniki Pragmatikotita

Οι ανοησίες που ξεφουρνίζουν κατά καιρούς τα διάφορα «καλόπαιδα» του διεθνούς συστήματος δεν έχουν όρια... Λόγου χάρη ο Άνχελ Γκουρία, Μεξικανός, γενικός γραμματέας του ΟΟΣΑ, του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης, του γνωστού μάλιστα σε μας τους Έλληνες (!) από την εκεί συνέχιση της σταδιοδρομίας της κυρίας Μπιρμπίλη, πρώην ΥΠΕΚΑ, έναντι του μηνιαίου ποσού των 20.000 ευρώ...

Κριστομπάλ Μοντόρο: «Σε στιγμή ακραίας αδυναμίας» η Ισπανία

Κρίσιμη η κατάσταση της οικονομίας λέει ο υπουργός Προϋπολογισμού

Από Το Βήμα

Ο ισπανός υπουργός Προϋπολογισμού Κριστομπάλ Μοντόρο παραδέχθηκε σήμερα ότι η Ισπανία βρίσκεται «σε μια εξαιρετικά ευαίσθητη στιγμή, μια στιγμή ακραίας αδυναμίας», ενώ οι αγορές αμφιβάλλουν για την ικανότητά της να ακολουθήσει το αυστηρό δημοσιονομικό πρόγραμμά της μέσα σ' ένα πλαίσιο ύφεσης.

Το ευρωπαϊκό σκορποχώρι και η εθνική στρατηγική

Από topontiki.gr

Του Σταύρου Χριστακόπουλου

«Λένε ότι στη Γαλλία ο κόσμος ψηφίζει με την καρδιά στον πρώτο γύρο και με το μυαλό στον δεύτερο». Αυτή η φράση από άρθρο του Steven Εrlanger στους New York Times είναι επαρκής λόγος για να σταθούμε λίγο παραπάνω στο αποτέλεσμα του πρώτου γύρου των γαλλικών εκλογών. Όσο και αν ο δεύτερος γύρος – στις 6 Μαΐου, την ίδια μέρα με τις δικές μας βουλευτικές εκλογές – είναι αυτός για τον οποίο θα καταναλωθεί το περισσότερο μελάνι, ο πρώτος είναι πολιτικά πολύ πιο ενδιαφέρων.

Η θυσία της Ισπανίας και οι Landesbanken

Από τους Financial Times (via Euro2day)

Του Wolfgang Munchau

Το τελευταίο διάστημα φαίνεται πως διαμορφώνεται μία συναινετική άποψη ως προς το πρώτο αναγκαίο βήμα για την αντιμετώπιση της κρίσης της ευρωζώνης: Ένα κοινό σύστημα για την εξυγίανση των τραπεζών, με προληπτική εποπτεία και εξασφάλιση των καταθέσεων. Ουσιαστικά τα κράτη - μέλη θα σταματήσουν να ασχολούνται με τις τράπεζες και θα καταστήσουν την ευρωζώνη – ή την Ευρωπαϊκή Ένωση – υπεύθυνη για τα πάντα. Με άλλα λόγια, θα σταματήσει να υπάρχει η έννοια μίας, ας πούμε, ισπανικής τράπεζας.

Οι μπουλντόζες των υποσχέσεων

Από topontiki.gr

Του Αλέξανδρου Μερκούριου

Μπορεί να μην είχαν το χρόνο να «διαβάσουν» τα αποτελέσματα των γαλλικών εκλογών, αλλά οι Έλληνες πολιτικοί αρχηγοί έδειξαν τα τελευταία 24ωρα αδιάβαστοι και κυρίως αμετανόητοι. Αντί να φροντίσουν να μιλήσουν στο κοινό τους με ταπεινοφροσύνη και ρεαλισμό, επέλεξαν πάλι την αμετροέπεια.

Γαλλία: Κρίσιμα 24ωρα για την «επόμενη μέρα»

Από τους Financial Times (via Euro2day)

Των Hugh Carnegy (Παρίσι), Scheherazade Daneshkhu (Τυλ)

Για τον κ. François Hollande η επικράτηση στον πρώτο γύρο των εκλογών θα έπρεπε να είναι καθαρός θρίαμβος. Αλλά η ισχυρότερη της αναμενομένης εμφάνιση της κ. Marine Le Pen, επικεφαλής του Εθνικού Μετώπου, που εξασφάλισε το καλύτερο αποτέλεσμα στην Ιστορία για την άκρα δεξιά, είναι δυσοίωνος παράγοντας τόσο για εκείνον όσο και για τον Ν. Sarkozy.

Όσον αφορά τον σημερινό πρόεδρο, μετά την πολυκοσμία του πρώτου γύρου, ο δεύτερος γύρος είναι μια μονομαχία κατά την οποία ο Ν. Sarkozy είναι πεπεισμένος ότι θα μπορέσει να αποκαλύψει αυτό που θεωρεί κενές θέσεις του κ. Hollande σε κρίσιμα ζητήματα για την οικονομία και τη διαχείριση του δημόσιου χρήματος.

Μάχες για τον έλεγχο του ΔΝΤ

Η Task Force που θα αναλάβει την επίλυση της ευρωπαϊκής κρίσης... δεν έχει Ευρωπαίους

Από τη SofokleousIn

Νέο κύκλο αλλαγών και ανακατατάξεων στους κόλπους του ΔΝΤ ανοίγει η αύξηση κεφαλαίων του Ταμείου, καθώς οι χώρες που αυξάνουν τη συμμετοχή τους διεκδικούν – και επιβάλλουν – σε πολλές περιπτώσεις νέα στελέχη ή την προαγωγή υφισταμένων. Με αυτό τον τρόπο μεταβάλλονται οι ισορροπίες στο εσωτερικό, εξέλιξη που θα μπορούσε να οδηγήσει σε αλλαγή στάσης σε καίρια ζητήματα, ακόμα και στη διαχείριση της κρίσης χρέους.

Ποιος ορίζει τον ορθολογισμό;

Από το Βλέμμα

Tου Nίκου Ξυδάκη

Τώρα δίνεται η μάχη των δυνάμεων της αλλαγής, των μεταρρυθμίσεων, του ορθολογισμού, εναντίον των δυνάμεων του θυμού, της ανυπακοής και της αδράνειας. Ο φίλος μού περιέγραφε αυτή τη μάχη με πάθος, με πίστη. Μιλήσαμε πολλή ώρα, διαφωνώντας και συμφωνώντας, για το πού βρίσκεται η Ελλάδα σήμερα, πού βρίσκεται η Ευρώπη, τι είδους μετασχηματισμοί συμβαίνουν, πώς φανταζόμαστε το μέλλον, τι συμβαίνει στη γειτονιά του, τον Αγιο Παντελεήμονα.

Το συστημικό πρόβλημα της κρίσης

Από την Καθημερινή

Του Σταύρου Λυγερού

Παρά τη ρευστότητα ενός τρισ. που η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) διοχέτευσε τον Δεκέμβριο και τον Φεβρουάριο σε ευρωπαϊκές τράπεζες, τα επιτόκια δανεισμού της Ισπανίας και της Ιταλίας έχουν ξαναπάρει την ανιούσα. Η ρευστότητα αυτή λειτούργησε για ένα διάστημα σαν αντιπυρετικό και έριξε τα επιτόκια δανεισμού, αλλά ο πυρετός επανήλθε, επειδή η αιτία που τον προκαλεί δεν αντιμετωπίζεται.

Η «δικομματική εναλλαγή» έχει... φρακάρει

Από Το Ποντίκι 19.4.2012 (απ' όπου και το σκίτσο του Πάνου)

Η τελευταία – πριν από το βράδυ των εκλογών – δημοσιεύσιμη έρευνα της Pulse RC για «Το Ποντίκι», τρεις εβδομάδες πριν από το στήσιμο της κάλπης, είναι αδιάψευστος μάρτυρας της πολιτικής ρευστότητας. Το εντυπωσιακό ωστόσο δεν είναι η από μηνών καταγεγραμμένη ρευστότητα, αλλά η δυσκολία των εταίρων του πάλαι ποτέ δικομματισμού» να προσεγγίσουν (και... οι δύο μαζί) το ποσοστό - ορόσημο 50%.

Το τρίγωνο της μίζας

Τα 3 Plan B που μελετά η Ε.Ε. για την Ισπανία

Από τους Financial Times (via Euro2day)

Του Peter Spiegel (Βρυξέλλες)

Οι αξιωματούχοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης επιμένουν ότι η Ισπανία δεν θα χρειαστεί χρηματοπιστωτική βοήθεια. Όμως, μελετούν σχέδια έκτακτης ανάγκης για την περίπτωση όπου το κόστος δανεισμού της χώρας – το οποίο υποχώρησε χθες – ανέλθει σε αφόρητα επίπεδα, αν και επισήμως οι αρμόδιοι επιμένουν ότι δεν επίκειται σύντομα τέτοιο σχέδιο.

Από πέρσι όπου η Ε.Ε. τελευταία φορά προσέτρεξε προς βοήθεια προβληματικής χώρας της ευρωζώνης – διάσωση με 78 δισ. ευρώ της Πορτογαλίας πέρσι τον Μάιο – η κοινότητα έχει αυξήσει ευρύτατα τα πυρομαχικά της για να καταπολεμήσει το είδος του πανικού το οποίο εξώθησε τη Λισσαβώνα, όπως και την Ελλάδα και την Ιρλανδία, μακριά από τις ιδιωτικές αγορές πιστώσεων.

Χώρα πενήτων, γερόντων και ξενιτεμένων

Από topontiki.gr

Του Σταύρου Χριστακόπουλου

Όχι, λυπηθείτε μας, δεν αντέχουμε άλλη ανάπτυξη. Όχι άλλο κάρβουνο, όχι άλλη σπέκουλα πάνω σε μια οικονομία που εκτελέσατε στα τρία μέτρα. Βροχή οι προεκλογικές υποσχέσεις των δύο αιώνιων (;) νταβατζήδων της κυβερνητικής εξουσίας, του απερχόμενου ΠΑΣΟΚ και της (μάλλον) επερχόμενης Ν.Δ., οι οποίοι υπόσχονται ό,τι τους είναι εύκαιρο και πρόχειρο. Με κορωνίδα όλων την αλλαγή των μνημονίων και την... ανάπτυξη, η οποία υποτίθεται ότι θα φέρει την έξοδο από την κρίση.

Τα καλά του ευρώ και η ανάγκη για εθνικό νόμισμα

Από Το Χωνί 8.4.2012 (το σκίτσο του Τολιάδη δημοσιεύεται στο Διαδίχτυ)

Του Δημήτρη Καζάκη

Ένας παλιός, μακαρίτης τώρα, καθηγητής της δημόσιας οικονομικής μας έλεγε ότι το εθνικό νόμισμα για μια χώρα είναι σαν τη σημαία της. Η στάση μας απέναντί του θα πρέπει να είναι ανάλογη με τη στάση μας απέναντι στη σημαία. Επομένως η απαξίωση του εθνικού νομίσματος είναι ευθέως ανάλογη με την απαξίωση της σημαίας, του εθνικού συμβόλου.

Η ισπανική γρίπη, η πανδημία και η Ελλάδα

Από το Euro2day

Του Dr Money

Η ισπανική γρίπη (influenza) εκτιμάται ότι σκότωσε μεταξύ 50 και 100 εκατ. ανθρώπους σε όλο τον κόσμο από το 1918 μέχρι τα τέλη του 1920. Ίσως είναι άδικο που η συγκεκριμένη γρίπη ονομάστηκε ισπανική, γιατί αποδεδειγμένα πρωτοεμφανίστηκε σε άλλες χώρες νωρίτερα. Όμως, το γεγονός αποκρύφθηκε γιατί οι κυβερνήσεις είχαν επιβάλει λογοκρισία στον Τύπο, καθότι οι χώρες τους συμμετείχαν στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο και δεν ήθελαν να επηρεαστεί το ηθικό του κόσμου.

Ευχή και κατάρα

Από τη Ρήξη Απριλίου

Του Γιώργου Καραμπελιά

Η αυτοκτονία του Ατζεσιβάνο, μαθητή του Βούδα

Ανεπίληπτα επήρε το μαχαίρι
ο Ατζεσιβάνο. Κι ήτανε η ψυχή του
την ώρα εκείνη ολάσπρο περιστέρι.
Κι όπως κυλά από τ' άδυτα του αδύτου
των ουρανών μες στη νυχτιά έν' αστέρι.
ή, ως πέφτει ανθός μηλιάς
με πράο αγέρι,
έτσι απ' τα στήθια πέταξε η πνοή του.

Χαμένοι τέτοιοι θάνατοι δεν πάνε.
Γιατί μονάχα εκείνοι π' αγαπάνε
τη ζωή στη μυστική της πρώτη αξία
μπορούν και να θερίσουνε μονάχοι
της ύπαρξής τους το μεγάλο αστάχυ
που γέρνει πια, με θείαν αταραξία!

Άγγελος Σικελιανός

H Ισπανία σε... mission impossible!

Από τους Financial Times (via Euro2day)

Του Wolfgang Munchau

Οι αγορές πανικοβάλλονται μήπως η Ισπανία αποτύχει στους στόχους για το έλλειμμα ή με τη σκέψη ότι μπορεί να τους πετύχει; Αυτή, κατ’ εμέ τουλάχιστον, είναι η κρίσιμη ερώτηση που αντιμετωπίζουν οι ρυθμιστές της ευρωζώνης. Η τελική κατάληξη της κρίσης χρεών στην ευρωζώνη θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από την απάντηση σε αυτό το ερώτημα.

Η ειδησεογραφία μοιάζει να υποστηρίζει ότι οι αγορές πανικοβάλλονται για τα ελλείμματα. Νομίζω ότι είναι λάθος. Οι επενδυτές που εγώ γνωρίζω φοβούνται μήπως η λιτότητα καταστρέψει την ισπανική οικονομία και ωθήσει τη χώρα είτε έξω από το ευρώ είτε στα χέρια του European Stability Mechanism (ESM).

Πανικός στον δρόμο με τα... μνημόνια

Από Το Ποντίκι 12.4.2012

Σπαζοκεφαλιά αποτελούν για τις Βρυξέλλες και την Ουάσιγκτον οι συνεχείς δημοσκοπήσεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητας στα ελληνικά ΜΜΕ. Οι πρεσβείες στην Αθήνα των μεγάλων χωρών, όπως η Γερμανία και οι ΗΠΑ, έχουν κινητοποιήσει τα στελέχη τους και προσπαθούν να καταλάβουν τι κλίμα επικρατεί ανάμεσα στους ψηφοφόρους και ποιες είναι οι πραγματικές τάσεις. Όμως, απ’ ό,τι μαθαίνουμε, ακόμα και οι πιο έμπειροι αναλυτές τους δεν μπορούν να βγάλουν σαφή εικόνα για το εκλογικό αποτέλεσμα.