Εν τόπω χλοερώ, εν τόπω αναψύξεως...

Απ' όλες τις προεκλογικές δεσμεύσεις του Γιωργάκη, που πήγαν άκλαυτες πριν αλέκτορα φωνήσαι τρις, μόνο μία φαίνεται ότι τηρείται στο ακέραιο. Αυτή περί «πράσινης ανάπτυξης». Μη σας ξεγελάει η πρόβλεψη για ύφεση 4%, που μπορεί και να γίνει 6% ή ακόμη μεγαλύτερη. Ο πρωθυπουργός της χώρας είναι συνεπέστατος, και μάλιστα χωρίς να χρειάζεται καν τη συνδρομή της τσαχπινομπιρμπίλως υπουργού του.

Με τα μέτρα του για τις συντάξεις και τα εργασιακά το μόνο σίγουρο είναι ότι θα στείλει αμέτρητους γερόντους – αλλά και πολλούς νεότερους, εδώ που καταντήσαμε – πριν από την ώρα τους εν τόπω φωτεινώ, εν τόπω χλοερώ, εν τόπω αναψύξεως, ένθα απέδρα οδύνη, λύπη και στεναγμός.Φανταστείτε πόσα νέα λυγερόκορμα κυπαρίσσια θα φυτευτούν στη θητεία του. Πόσο νέο πράσινο θα πλημμυρίσει τη μαύρη και άχαρη ζωή που ζούσαμε πριν από τον φωτισμένο ηγέτη μας. Φανταστείτε ακόμη πόσοι νέοι καντηλανάφτες, νεοκόροι, παπάδες, επίτροποι και ανθοπώλες θα ενταχθούν στη χειμαζόμενη αγορά εργασίας.

Με περίσσευμα καρδιάς και απέραντη ευγνωμοσύνη, λοιπόν, ας του αφιερώσουμε όλοι μαζί αυτό το απολύτως ταιριαστό άσμα με τη φωνή του Δημήτρη Κοντογιάννη (γεια σου Μήτσο ατέλειωτε...).