Από τους Financial Times (via Euro2day)
Του James Mackintosh
Το επιχείρημα δεν πρόκειται να πείσει το Tea Party αλλά, αν η άνοδος στις τιμές των μετοχών καθρεφτίζει την προεδρική αφοσίωση στην ελεύθερη αγορά, ο Barack Obama είναι ένας ένθερμος καπιταλιστής. Από την ημέρα που μπήκε στον Λευκό Οίκο ο κ. Obama, οι αμερικανικές μετοχές έχουν ενισχυθεί 66%, με την τρίτη καλύτερη άνοδο σε ανάλογη περίοδο από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο (η μεγαλύτερη άνοδος εκδηλώθηκε κατά τη θητεία Bill Clinton και ακολουθεί αυτή του Dwight D. Eisenhower).
Τυπικώς, κατά τη διάρκεια των δύο πρώτων χρόνων θητείας ενός προέδρου, η Wall Street έχει υποτονική εμφάνιση, πριν απογειωθεί στο τρίτο έτος καθώς πλησιάζουν οι εκλογές. Είναι λογικό, από πολιτικής άποψης: Οι σκληρές αποφάσεις εφαρμόζονται αμέσως μετά τις εκλογές, ενώ οι ευνοϊκές έρχονται την κατάλληλη ώρα για τις επόμενες εκλογές.
Ο κ. Obama κατάφερε το αντίθετο: Εύρωστα μετοχικά κέρδη τα δύο πρώτα χρόνια και στη συνέχεια υπό του μέσου όρου πέρσι. Μέχρι στιγμής στο έτος η κατάσταση είναι ευνοϊκή, τόσο για την οικονομία όσο και τις μετοχές. Όμως, όποιος κι αν κερδίσει τις εκλογές του Νοεμβρίου θα έλθει αμέσως αντιμέτωπος με δύσκολες αποφάσεις, με αυτόματη αύξηση των φόρων και μείωση των δαπανών. Οι επενδυτές θα πρέπει να είναι προετοιμασμένοι για πιο αδύναμες μετοχές και αποδόσεις απ’ όσο στο τυπικό μοτίβο.
Ο αμερικανικός εκλογικός κύκλος συνήθως επηρεάζει τα διεθνή χρηματιστήρια. Τη φετινή χρονιά, όμως, το «μερίδιο» της Ευρώπης αυξήθηκε πάρα πολύ. Η Γαλλία αρχίζει τις προεδρικές εκλογές τον επόμενο μήνα, η Ελλάδα βαίνει στις κάλπες λίγο αργότερα και στην Ιρλανδία θα διεξαχθεί τον Μάιο το δημοψήφισμα για το σύμφωνο δημοσιονομικής συνεργασίας.
Κάθε μια από τις εκλογικές αυτές αναμετρήσεις μπορεί να λειτουργήσει ως έναυσμα για νέα κρίση στην ευρωζώνη. Οι επενδυτές όμως δεν δείχνουν να φοβούνται. Οι δείκτες διατραπεζικού φόβου έχουν επιστρέψει στα επίπεδα του περασμένου Ιουλίου και συνεχίζουν να μειώνονται, ενώ το ευρώ είναι ανέλπιστα ισχυρό.
Είναι γεγονός ότι οι αποδόσεις στα γαλλικά ομόλογα παραμένουν ανεβασμένες σε σχέση με των γερμανικών Bunds. Αυτό συνάδει όμως περισσότερο με τους φόβους για την Ισπανία παρά με την πιθανότητα να κερδίσει ο Σοσιαλιστής François Hollande τις εκλογές ζημιώνοντας τη γαλλογερμανική ηγεσία στην Ευρώπη.
Είναι δύσκολο να αποτιμηθούν οι κίνδυνοι. Όμως δεν υπάρχει αμφιβολία: Η πολιτική παραμένει το μεγαλύτερο πρόβλημα της Ευρώπης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου