Στύση πληρωμών, στάση εμπορίου

Από το Διαδίχτυ

Του Χρήστου Τολιάδη

Μετά τη «στύση» πληρωμών του καμαριεροκυνηγού Στρος - Καν το ενδιαφέρον επιστρέφει στην ελληνική οικονομία... Εκείνος πεοκοπημένος κι εμείς χρεοκοπημένοι...

Η συζήτηση για τη Συναίνεση έχει ανάψει, Σαμαράς και Γιωργάκης σκαλίζουν τη φωτιά να δυναμώσει διαφωνώντας μόνο στο πόσα κάρβουνα θα χρειαστούν για να ψηθεί καλά – μέχρι το μεδούλι – ο Έλληνας μισθωτός, ο μικροσυνταξιούχος, ο άνεργος, ο μικρομεσαίος...


Η αλήθεια είναι ότι έχει καθυστερήσει πολύ το πράγμα και οι τράπεζες, οι οίκοι αξιολόγησης και οι κάθε λογής δανειστές πεινάνε και έχουν αρχίσει να τους πέφτουν τα σάλια όπως έπεφταν του Ντομινίκ μόλις είδε τη σοκολατένια σάρκα της σκληρά εργαζόμενης καμαριέρας...


Στην Ε.Ε. η Μέρκελ απαιτεί το καλύτερο κοψίδι από τον Έλληνα τον οποίον εκτιμά μόνο ψημένο γιατί όσο είναι ζωντανός δεν κάνει άλλη δουλειά από το να καταναλώνει τα δάνεια που του δίνουν οι Γερμανοί για να αγοράζει γερμανικά όπλα, υποβρύχια και αυτοκίνητα... Άσε δε που ξεκωλώνεται στις διακοπές!..

Ένα άλλο μεγάλο ερώτημα που βασανίζει τους Ευρωπαίους και δεν τους αφήνει ακόμη να πάρουν αποφάσεις είναι αν ο Έλληνας θα είναι πιο νόστιμος και μαλακός αν είναι χρεοκοπημένος ή μη χρεοκοπημένος. Δύσκολο να απαντήσει κάποιος σ' αυτό χωρίς ρίσκο... Έτσι καθυστερεί κάθε απόφαση.

Εν τω μεταξύ, μέχρι να ετοιμαστεί η φωτιά για το μεγάλο ψήσιμο του Έλληνα, ο Γιωργάκης, αυτός ο αθεράπευτα οραματιστής, έχει βάλει σαν στόχο όχι μόνο να συναινέσουν τα πολιτικά κόμματα, αλλά και ο κάθε απλός πολίτης, που στο κάτω - κάτω είναι και ο άμεσα ενδιαφερόμενος, δηλαδή αυτός που θα κάτσει στη φωτιά.

Κατά έναν περίεργο λόγο ο Έλληνας δεν γουστάρει να ψηθεί και αυτό δυσχεραίνει λίγο τα σχέδια του Οραματιστή του Γυμναστηρίου, ο οποίος όμως δεν κωλώνει γιατί ο Έλληνας είναι του χεριού του, μπορεί να τον ψήσει κι εκεί που κάθεται, με προσάναμμα τον καναπέ του!.. Έτσι συνεχίζει να στρώνει όλα τα καλούδια της χώρας πάνω στο εορταστικό τραπέζι των αγορών... Από 'δώ οι πετσοκομμένες συντάξεις, πιο κει οι απολύσεις... πιο πέρα η δημόσια κινητή και ακίνητη περιουσία... νέοι φόροι... πιο 'δώ το Αιγαίο... όλα στο τραπέζι!..

Θα φάνε... θα πιούνε... θα ρευτούνε στα μούτρα μας με αναίδεια και, όταν έλθει η ώρα του λογαριασμού, ο γενναιόδωρος οικοδεσπότης θα τους πει ότι κερνάει το μαγαζί γιατί... λεφτά υπάρχουν!