Και αν ο Παπανδρέου είχε «αποκαλύψει» το swap του 2002;

Από το XrimaNews

Του Πάνου Παναγιώτου

Ο τρόπος της αποκάλυψης, με τη διεθνή διάσταση που του δόθηκε, αποτέλεσε μία από τις βασικές αφορμές για την επίθεση των αγορών που ακολούθησε. Έκανε καλά η κυβέρνηση που «αποκάλυψε» το ελληνικό μυστικό με αυτόν τον τρόπο; Αν ναι, τότε γιατί δεν είχε αποκαλύψει με τον ίδιο εμφαντικό τρόπο το ένοχο swap του 2002, με το οποίο η χώρα μπήκε με πλαστό τρόπο στην Ε.Ε.; Τι θα είχε συμβεί αν τότε ο κύριος Παπανδρέου έκανε διεθνώς γνωστό ότι η Ελλάδα παραποιεί τα στοιχεία για το χρέος της; Θα μπορούσε η επίθεση των αγορών να είχε ξεκινήσει πολύ νωρίτερα;


Οι ελληνικές κυβερνήσεις που ακολούθησαν μετά το 2004 προσπάθησαν να συγκαλύψουν το ένοχο swap και όχι να το αποκαλύψουν. Γιατί η ο κύριος Παπανδρέου δεν τους κατηγορεί γι' αυτή τους την απόφαση; Μήπως έπρεπε να έχουν κάνει ό,τι και ο ίδιος και να προχωρήσουν στην αποκάλυψη του «σκανδάλου» ώστε να γίνει η Ελλάδα διεθνής στόχος μια ώρα νωρίτερα;

Μία ματιά στα «κρυφά» χρέη των ΗΠΑ, τα οποία έρχονται στη δημοσιότητα, δείχνουν πως ξεπερνούν τα 55 τρισ. δολάρια. Αυτό ισχύει εδώ και μερικά χρόνια. Τι θα γινόταν αν ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Ομπάμα, προκειμένου να κατηγορήσει τον Μπους για την κακή κατάσταση της οικονομίας, παραδεχόταν διεθνώς ότι οι ΗΠΑ κρύβουν χρέη ύψους 55 τρισ. δολαρίων και πως επιτέλους ήρθε η ώρα να αποκαλυφθεί η αλήθεια πριν η χώρα οδηγηθεί στην πτώχευση;

Το swap που χρησιμοποιήθηκε το 2002 δεν ήταν κάτι νέο. Σε ανάλυση στις αρχές του 2010 είχα παραθέσει στοιχεία που έδειχναν πως με ένα παρόμοιο swap είχε κρύψει το χρέος της η Ιταλία το 1997, με τη συγκατάθεση της Γερμανίας. Έχει κανείς αμφιβολία πως το swap της Ελλάδας έγινε με τη συγκατάθεση της Γερμανίας και της ΕΚΤ;

Όλοι γνωρίζουν πώς κρύβεται το χρέος, ενώ ακόμη και στον ελληνικό Τύπο το 2002 και το 2003 υπήρξαν δημοσιεύματα Ελλήνων δημοσιογράφων που εξηγούσαν πως κάτι δεν «κολλούσε» στα λογιστικά του κράτους και ότι φαινόταν να έχει εξαφανιστεί χρέος (έχω δημοσιεύσει ολόκληρο άρθρο παλαιότερα από δημοσίευμα εκείνης της περιόδου).

Υπάρχει κανείς που θεωρεί πως τα στοιχεία που παραθέτει η Γερμανία είναι άψογα; Πριν από ένα μήνα αποκαλύφθηκε πως το χαμηλό ποσοστό ανεργίας που παρουσιάζει η χώρα είναι εν μέρει πολιτικό τρικ καθώς περισσότεροι από 7,5 εκατ. Γερμανοί λαμβάνουν μισθό κάτω από 400 ευρώ τον μήνα, δηλαδή λιγότερο από το επίδομα ανεργίας.

Επιπλέον, με βάση στοιχεία της Ομοσπονδιακής Τράπεζας του Σαν Φρανσίσκο για τη γερμανική οικονομία, η πτώση της ανεργίας συνδέεται με τη μεγάλη μείωση των ωρών εργασίας ώστε να απασχολούνται όλο και περισσότεροι Γερμανοί με όλο και λιγότερα χρήματα.

● Πώς θα σας φαινόταν αν η ελληνική κυβέρνηση ανακοίνωνε αύριο πως όσοι λαμβάνουν επίδομα ανεργίας θα πρέπει να εργάζονται για το κράτος μία ώρα την εβδομάδα προκειμένου να συνεχίσουν να το λαμβάνουν και έτσι θα εξασφαλίζουν 350 ευρώ τον μήνα (το επίδομα) αλλά και θα θεωρούνται πλέον εργαζόμενοι και όχι άνεργοι;

● Θα αποδεχόσασταν τότε τα στατιστικά του κράτους που θα έδειχναν την ανεργία στο 9% από τα 15% σήμερα;

● Και αν η κυβέρνηση ανακοίνωνε επιπλέον πως θα έκοβε από κάθε δημόσιο υπάλληλο του κράτους μία ώρα εργασίας και θα προσλάμβανε για κάθε τέσσερις υπαλλήλους έναν νέο που θα έπαιρνε τις ώρες των παλιών, θα αποδεχόσαστε τότε τη νέα αυτή μείωση της ανεργίας που θα έφερε τα επίσημα ποσοστά στο 5%;

● Εκ του αποτελέσματος κρινόμενη, πόσο σωστή ήταν η κίνηση Παπανδρέου να κάνει πρώτο θέμα στα διεθνή ΜΜΕ τα «greek statistics», ασχέτως των προθέσεων του που δεν αμφιβάλλω πως μπορεί να ήταν οι καλύτερες;

● Αν η ειλικρίνεια είναι η νέα τάση στην πολιτική, τότε γιατί δεν κοινοποίησε στα διεθνή ΜΜΕ ο πρωθυπουργός τις επαφές του με το ΔΝΤ πριν κλείσει η τελική συμφωνία;

Κάθε φορά που έρχεται η ώρα της ανάλυσης μία πολιτικής απόφασης με χρηματοοικονομικές προεκτάσεις είναι καλό να σκεφτεί κανείς πως είναι, σχεδόν, αδύνατο να προσεγγίσει την απόλυτη αλήθεια, αφού δεν έχει όλα τα δεδομένα. Αν δε βρεθείς στη θέση αυτού που πήρε την απόφαση για να «ζήσεις» όσα τον οδήγησαν στο να τη λάβει, είναι πολύ δύσκολο να τον κατηγορείς.

Έτσι δεν κατηγορώ την κυβέρνηση ούτε τον πρωθυπουργό γιατί δεν μπορώ να γνωρίζω όλες τις λεπτομέρειες που οδήγησαν στην απόφαση της θορυβώδους «αποκάλυψης» του «πραγματικού» ελλείμματος.

Αυτό που προσπαθώ να πω είναι πως δεν έχω καταφέρει μέχρι σήμερα να την κατανοήσω. Ίσως γιατί κανείς από την κυβέρνηση δεν έχει απαντήσει στα ερωτήματα που έθεσα παραπάνω και δεν μπήκε στον κόπο να εξηγήσει γιατί μία απόφαση που προσέλκυσε τους διεθνείς κερδοσκόπους ήταν καλή πολιτική κίνηση από την πλευρά της κυβέρνησης.

Το κυριότερο, όμως, είναι ότι κανείς δεν έχει εξηγήσει αν υπήρχαν εναλλακτικοί τρόποι να διορθωθούν τα στατιστικά του κράτους (ίσως με σταδιακές, ήπιες αναθεωρήσεις του ελλείμματος και με παράλληλα μέτρα για τη μείωσή του) ώστε να μη γίνει η Ελλάδα το θύμα των αγορών και των διεθνών ΜΜΕ.

* Χρηματιστηριακός τεχνικός αναλυτής