Από topontiki.gr
Του Γιώργου Π. Ιατρού
μαθηματικού - κατοίκου Κερατέας
Το καλοκαίρι 1949 ο Μίκης Θεοδωράκης πέρασε από την Κερατέα. Ήταν εμφύλιος πόλεμος – όπως ο ίδιος διηγείται – και μας μετέφεραν από το στρατιωτικό νοσοκομείο στη Μακρόνησο. Μας σταμάτησαν έξω από μια ταβέρνα και μας έβγαλαν στο λιοπύρι.
Ένας φαντάρος, μας πρόσφερε νερό. «Ποιος είσαι συνάδελφε;» τον ρώτησαν κι εκείνος απάντησε: «Είμαι ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης». Αυτή ήταν η αρχή της γνωριμίας μας. «Μου έδωσες να πιω ένα ποτήρι νερό... Γρηγόρη, εκεί στην Κερατέα».*
Αργότερα ο Μίκης Θεοδωράκης γράφει σε μουσική το σπουδαίο έργο «Άξιον Εστί» του Νομπελίστα ποιητή μας Οδυσσέα Ελύτη, που τραγουδά ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης:
«Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ
και μυρσίνη εσύ δοξαστική
Μη παρακαλώ σας μη
λησμονάτε τη χώρα μου!»
«Όταν βλέπω αυτές τις μάχες σώμα με σώμα ανάμεσα στο σύνολο των κάτοικων μιας πόλης και στις δυνάμεις της κρατικής καταστολής δεν μπορώ παρά να είμαι ολόψυχα στο πλευρό των κατοίκων της Κερατέας και μακάρι να μπορούσα να παλέψω μαζί τους στα οδοφράγματα» γράφει μεταξύ άλλων.
Μίκη Θεοδωράκη, σε ευχαριστώ πού από τα βάθη της καρδιάς μου, γιατί έδωσες στην πόλη μου, την Κερατέα, ένα ποτήρι νερό στην πιο κρίσιμη ώρα. Γιατί έδωσες σε όλους εμάς τους κατοίκους του Δήμου Λαυρεωτικής οξυγόνο που διαλύει τα δακρυγόνα και τα χημικά που μας ρίχνουν 4 μήνες τώρα τα ΜΑΤ, γιατί εξαφάνισες με μιας τους φόβους μας για τα παιδιά μας και το αύριο.
Μίκη Θεοδωράκη, υποκλινόμαστε στο πνευματικό σου ανάστημα. Μια ολόκληρη πόλη η Κερατέα ακούει τη μουσική και τα τραγούδια σου στα μπλόκα και θέλει να σου σφίξει το χέρι. Πώς μπορεί να γίνει αυτό;
* Ρεπορτάζ της Φωτεινής Μπάρκα με τίτλο «Ένα στάδιο μια φωνή» για την εκδήλωση στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας προς τιμήν του Γρ. Μπιθικώτση (Ελευθεροτυπία 12.3.2002)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου