Πού σκαλώνει η ελληνική επιμήκυνση

Από το Euro2day

Της Αγγελικής Παπαμιλτιάδου

Τον περασμένο Νοέμβριο οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης εξέδωσαν κατεπείγον ανακοινωθέν του Εurogroup (σπάνιο φαινόμενο για το εν λόγω συμβούλιο), σύμφωνα με το οποίο καλούνταν τα 15 μέλη της ζώνης του ευρώ να αναλάβουν άμεση απόφαση για να παραταθεί η αποπληρωμή του ελληνικού δανείου των 110 δισ. ευρώ.

Τον Ιανουάριο αυτή η απόφαση αναβλήθηκε και επισήμως για κάπου παρακάτω και εντάχθηκε στο πακέτο της συνολικής απόφασης για λύση - πακέτο στην Ευρωζώνη. Τι μεσολάβησε και γιατί πραγματικά μετατέθηκε αυτή η απόφαση, αφού υπήρξε καταρχήν πολιτική συμφωνία;

Σύμφωνα με διασταυρωμένες πληροφορίες του euro2day, στο μεσοδιάστημα οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης διεμήνυσαν στην ελληνική πλευρά ότι υπήρχε πιθανότητα να μην περάσει η απόφαση για την ελληνική παράταση από κάποια εθνικά κοινοβούλια. Υπήρχε δηλαδή ενδεχόμενο να απορριφθεί, γεγονός που θα προκαλούσε ακόμα περισσότερη πίεση στην αγορά ομολόγων, αλλά ίσως και πολιτική αποσταθεροποίηση στην ίδια την Ευρωζώνη.

Το παρασκήνιο αναφέρει ότι η Γερμανία, η Ολλανδία, η Αυστρία (χώρες που πρόβαλαν εξαρχής βέτο στην άνευ όρων παράταση) καθώς και η Φινλανδία και η Σλοβακία εμφανίστηκαν... ανήμπορες να επιβάλουν στα εθνικά κοινοβούλια την απόφαση, με το δικαιολογητικό ότι τόσο τα κόμματα της αντιπολίτευσης όσο και πολλοί βουλευτές των κυβερνώντων κομμάτων ήταν αντίθετοι σε οποιαδήποτε περαιτέρω βοήθεια προς την Ελλάδα.

Οι θέσεις αυτές εκφράστηκαν τόσο από τα working groups που προετοιμάζουν την ατζέντα του Εurogroup όσο και από τους υπουργούς Οικονομικών. Έτσι αποφασίστηκε το ελληνικό θέμα να κολλήσει στη συνολική λύση - πακέτο που προωθεί η Ευρωζώνη για δύο λόγους:

1. Για να μην κινδυνέψει με απόρριψή του από κάποια κοινοβούλια. Υπενθυμίζεται ότι για τέτοιες αποφάσεις απαιτείται ομοφωνία και ένα βέτο μπορεί να μπλοκάρει όλη τη διαδικασία.

2. Για να συνοδεύεται από σκληρούς όρους, ώστε να περάσει η άποψη ότι δεν δίνεται χάρη στην... αμαρτωλή Ελλάδα και πως η παράταση της αποπληρωμής είναι για το καλό ολόκληρης της Ευρωζώνης.

Βέβαια η Γερμανία και ο ίδιος ο υπουργός Οικονομικών της Βόλφγκανγκ Σόιμπλε δεν έχουν κρύψει σε συνεργάτες και σε δημοσιογράφους ότι ακόμα δεν έχουν πειστεί για την αποτελεσματικότητα των μέτρων που έχουν ήδη εξαγγελθεί από την ελληνική πλευρά. Επιπλέον δεν έχουν κρύψει πως, όταν παρθεί η απόφαση, θα υπάρχει ήδη ξεκάθαρη εικόνα για την υλοποίηση του προϋπολογισμού του 2010 και οι όροι της επιμήκυνσης θα είναι ανάλογοι.

Το ΥΠΟΙΚ παρακολουθεί τις εξελίξεις χωρίς παρέμβαση γιατί το παιχνίδι παίζεται πλέον μεταξύ των μεγάλων χωρών, και ιδιαίτερα από τη Γερμανία.

Σίγουρα η κυβέρνηση επιθυμεί να παρθεί η απόφαση για την παράταση της αποπληρωμής του δανείου των 110 δισ. ευρώ «το συντομότερο δυνατόν», όμως η ένταξή της στο συνολικό ευρωπακέτο έχει μεν το θετικό σημείο ότι θα περάσει σίγουρα, αλλά έχει και το αρνητικό πως μπορεί να καθυστερήσει ακόμα και μέχρι το καλοκαίρι.