Πλούσιοι και φτωχοί θύματα της κρίσης

Από Το Βήμα (το σκίτσο του Γιάννη Ιωάννου βρήκα στην ιστοσελίδα του)

Του Αντώνη Καρακούση

Φαντάζει ίσως προκλητικό, αλλά, πέρα από δόγματα και ιδεοληψίες, η τρέχουσα οικονομική κρίση πλήττει τους πάντες, δεν αφήνει κανέναν αλώβητο. Δεν πλήττονται μόνο οι φτωχότεροι, οι εισοδηματικά ασθενέστεροι και οι άνεργοι, οι οποίοι αντιμετωπίζουν ίσως και πρόβλημα επιβίωσης, που δεν μπορεί να συγκριθεί με κανένα άλλο, αλλά είναι ακριβές ότι και οι μεγάλες επιχειρήσεις και οι μικρότερες απειλούνται, ότι πολλές κινούνται στο όριο, ότι η ύπαρξή τους κινδυνεύει, μπορεί να καταρρεύσουν ανά πάσα στιγμή, να απολέσουν όσα οικοδόμησαν τα πολλά προηγούμενα χρόνια.


Ακόμη και οι θεωρούμενες άτρωτες τράπεζες αντιμετωπίζουν αντίστοιχο κίνδυνο και οι κεφαλαιούχοι και όσοι έχουν αποθησαυρίσει σε μεγάλα ακριβά ακίνητα, οι πάντες βιώνουν τις συνέπειες της κρίσης, απειλούνται με απώλειες, χάνουν συνεχώς δυνάμεις, αν μακροημερεύσει η κρίση δεν θα είναι σε θέση να συντηρήσουν ή να διατηρήσουν τον πλούτο τους.

Και αν είναι υπερδανεισμένοι για να τον αποκτήσουν, μπορεί και αυτοί να χάσουν τα πάντα, να βρεθούν σε κατάσταση δεινή, σε κατάσταση εξαθλίωσης, που τώρα πιθανώς δεν φαντάζονται.

Με άλλα λόγια, κανένας δεν μπορεί να επιχαίρει για την κρίση και τις συνέπειές της, ούτε βεβαίως να εμφανίζεται κυνικός και ανάλγητος απέναντι στον πόνο και στη δυστυχία ή να συμπεριφέρεται ως μαυραγορίτης, που περιμένει το κακό για να συγκεντρώσει τα σπίτια και τα οικόπεδα των ξοφλημένων και μπατίρηδων.

Και οι τράπεζες, οι οποίες πλέουν στην ίδια τρικυμισμένη θάλασσα με καράβια λαβωμένα, οφείλουν με ψυχραιμία να χειρίζονται τα πρόσωπα και τις επιχειρήσεις, να εξαντλούν όλα τα περιθώρια, να παλεύουν για τη διάσωση και όχι να επιζητούν την πτώχευση, σπρώχνοντας σχήματα μικρά ή μεγάλα πιο βαθιά, να πιάσουν πάτο, όπως καταγγέλλεται ότι ορισμένοι χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί, κυρίως ξένοι, συστηματικά κάνουν το τελευταίο διάστημα.

Εχουμε γράψει τόσες φορές, και το πιστεύουμε βαθιά, ότι τούτη η κρίση είναι αλλιώτικη, δεν είναι του οικονομικού κύκλου ανεβοκατέβασμα, τον ξεπερνά κατά πολύ, είναι ικανή να γκρεμίσει τους πάντες και τα πάντα.

Θέλει αντοχές, θέλει δυνάμεις, πνεύμα κατανόησης και αλληλεγγύης προς όλους. Μόνο έτσι θα οικοδομηθεί περιβάλλον αντιμετώπισης και διάσωσης. Το δόγμα των ποντικών, που πρώτοι πηδάνε από το καράβι που βουλιάζει, ή εκείνο το αρχέγονο «ο σώζων εαυτόν σωθήτω» δεν ταιριάζουν στην παρούσα κρίση. Κανένας δεν σώζεται μόνος του. Η χώρα ή θα σωθεί ή θα βυθιστεί σε μακροχρόνιες συγκρούσεις και ατέλειωτη φτώχεια. Συνθήκες από τις οποίες δεν βγαίνει κανένας αλώβητος.