Το χρονικό της κολοκυθιάς

Από την Ελευθεροτυπία

Από την Κύρα Αδάμ

Η υπόθεση των 250 μεταναστών από την Κρήτη έφερε και πάλι στο προσκήνιο ένα δομικό πρόβλημα των ελληνικών αρχών, κυβέρνησης, κομμάτων, υπουργείων κ.λπ.: δεν μπορούν να προβλέψουν μια κρίση και, κυρίως, όταν αυτή εκδηλωθεί, δεν μπορούν να την αντιμετωπίσουν.

Ο κοινός παρονομαστής στην αντιμετώπισή της είναι η μετάθεση των ευθυνών από τον έναν στον άλλον, σαν το παιχνίδι της κολοκυθιάς σε ατέρμονη πορεία.

ΟΙ 250 μετανάστες, σύμφωνα με το ρεπορτάζ της «Ε», έχουν χτυπηθεί πολλαπλώς από την παρούσα οικονομική κρίση: και όσοι από αυτούς με πολύχρονο κόπο και ατελείωτη μαύρη εργασία είχαν αποκτήσει βάσει του νόμου μια κάρτα εργασίας ή παραμονής, τα τελευταία δύο χρόνια δεν μπορούν να μαζέψουν τα πολύτιμα 200 ετήσια ένσημα για να παραμείνουν στη χώρα. Επομένως, αρκετοί από αυτούς θα θεωρηθούν (ή είναι) εκ νέου παράνομοι και κινδυνεύουν με απέλαση.

Δικαιολογημένη, λοιπόν, η προσπάθεια οργάνωσης και αντίδρασής τους. Φυσικά χρειάστηκαν και βρήκαν αλληλέγγυους και υποστηρικτές στην προσπάθειά τους. Από εδώ και πέρα όμως στράβωσε το πράγμα. Η Επιτροπή Αλληλεγγύης αποφασίζει να «κλιμακώσει τον αγώνα» για λογαριασμό των μεταναστών. Τους φέρνει στην Αθήνα και τους κλείνει στη Νομική - χώρο πανεπιστημιακού ασύλου. Ειδοποιείται εγκαίρως η κοσμητεία, που αρχικώς απαντά αρνητικά. Η πρυτανεία όμως και αρχικώς φοιτητικές παρατάξεις απαντούν θετικά και αμέσως μετά τα μαζεύουν.

Συναρμόδιοι υπουργοί ποιούν την νήσσαν κατ' αρχήν - δεν θέλουν να ξέρουν τίποτα.

Στη συνέχεια ο ρους των πραγμάτων ξεπερνά τους 250 και το άμεσο πρόβλημά τους και αναφύονται δραματικά και πάλι στο προσκήνιο το πολύπαθο πανεπιστημιακό άσυλο, τα όριά του και ο οφειλόμενος σεβασμός προς αυτό. Πρύτανης, υπουργοί, εισαγγελείς, αστυνομικές αρχές, κόμματα, νεολαίες και «υπερασπιστές» των μεταναστών μπλέκονται μεταξύ τους στο ποιος, πότε, όταν, αν και γιατί δεν φέρει την ευθύνη για τη λύση του προβλήματος.

● Η κυβέρνηση διαμηνύει στον πρύτανη «να κόψει τον λαιμό του» να λύσει το πρόβλημά «του».

● Η αξιωματική αντιπολίτευση θυμάται την κατάργηση του ασύλου.

● Τα κόμματα της Αριστεράς μαλώνουν για τους χειρισμούς.

● Οι «Αλληλέγγυοι» προβάλλονται οι ίδιοι για λογαριασμό των «προστατευομένων» τους, καθώς χάνουν την πλατιά υποστήριξη της κοινής γνώμης με την κατάχρηση του πανεπιστημιακού ασύλου.

● Οι μετανάστες μένουν κατ' ουσίαν μόνοι στη γωνιά τους, με το άμεσο πρόβλημά τους μεγεθυσμένο και παραμορφωμένο από τους χειρισμούς «των άλλων»...

Μέσα σε μια ελληνική κοινωνία, που είναι και αυτή μπερδεμένη και μοναχική, «μετανάστις» και αυτή στον τόπο της...