Από την Oikoniki Pragmatikotita
Η παραγωγή υπέργειου και υπόγειου χώρου μέσα στις πόλεις, εάν και εφόσον είναι μεθοδική και συνειδητή, μπορεί να υπηρετεί την αποσυμφόρηση του επιφανειακού χώρου... Τα υπόγεια γκαράζ, οι ανισόπεδες διαβάσεις, η αύξηση των υψών δόμησης σε κάποιες περιοχές μπορούν να αρθρώνονται με την απελευθέρωση χώρων για την παραγωγή μεγαλύτερων πεζοδρομίων, πεζοδρόμων, πλατειών και ανοικτών πεδίων, για τη βελτίωση του μικροκλίματος και της αισθητικής του αστικού περιβάλλοντος.
Φυσικά όλα αυτά μπορεί να γίνονται: Γιατί αντίθετα μπορεί να διαδραματίζεται κάτι άλλο, δηλαδή η πόλη να γίνεται μεν πιο «τρισδιάστατη», αλλά ο κατεξοχήν ζωτικός της χώρος, ο χώρος της επιφάνειας, να παραμένει μίζερος, δυσλειτουργικός και δύσμορφος...
Οι επιβαρύνσεις επί της αυτοκίνησης έχουν έως ένα βαθμό τον στόχο της κάλυψης των «εξόδων» που προκαλεί η αυτοκίνηση – οδικό δίκτυο, υπηρεσίες τροχαίας κ.λπ. Από 'κεί και πέρα, εάν και εφόσον υπάρχει πολιτική βούληση, είναι δυνατόν να υπάρχουν επιβαρύνσεις με στόχο την «εκτροπή» μέρους της αυτοκίνησης σε άλλες μορφές κυκλοφορίας, πιο φιλικές με το περιβάλλον, την εξοικονόμηση ενέργειας, την ποιότητα ζωής.
Αλλά εδώ μπορεί να συμβαίνει ό,τι και στην περίπτωση της διαχείρισης του αστικού χώρου: Η πολιτική επιβαρύνσεων της αυτοκίνησης να μην ασκείται με στόχο την «ηπιοποίηση» της γενικής κυκλοφορίας, αλλά με πρόθεση διαφορετική, δηλαδή εισπρακτική και ληστρική...
Με αυτό το σκεπτικό μπορούμε να λέμε ότι η συμμετοχή των ανθρώπων με οικολογικές ευαισθησίες στο κίνημα κατά των διοδίων δεν σημαίνει ταυτόχρονα και γενική συμπαράταξη με την λογική της αυτοκίνησης και της ιδιομεταφοράς... Το σύνθημα της Παναττικής Επιτροπής Συντονισμού «Ελεύθεροι δρόμοι για όλους» δεν μπορεί να οδηγεί στην άκριτη υιοθεσία της αυτοκίνησης και στην άρση των επιφυλάξεων κάθε νοήμονα ανθρώπου απέναντι σε ένα κυκλοφοριακό σύστημα ακριβό και ενεργοβόρο, προβληματικό για τη φύση και την ποιότητα ζωής...
Αντίθετα το σύνθημα αυτό πρέπει να διαβάζεται με «συγκεκριμένο τρόπο στη συγκεκριμένη κατάσταση»: Δηλαδή σαν αίτημα απείθειας απέναντι σε ένα καθεστώς ιδιωτικοποίησης και καταλήστευσης των πολιτών, κακοποίησης ή δυσλειτουργίας του υφιστάμενου οδικού δικτύου, ακόμη και αποξένωσης των ανθρώπων από τον φυσικό τους χώρο....
Έχει ο καιρός γυρίσματα... Στη δεκαετία του 1980, στην τότε Δυτική Γερμανία, οι ακροδεξιοί του Στράους αντέτειναν το σύνθημα «Ελεύθεροι δρόμοι για ελεύθερους πολίτες», ιδιαίτερα ενάντια στους Πράσινους, που υποστήριζαν την επιβολή περιορισμών στην αυτοκίνηση και μάλιστα τη θέσπιση των 100 χιλιομέτρων ως ανώτατου ορίου ταχύτητας σε όλο τον εθνικό χώρο...
Σήμερα το σύνθημα για ελεύθερους δρόμους εκφράζει μιαν άλλη λογική απέναντι σε μια κυβέρνηση που έχει καταστρατηγήσει, όχι απλώς νόμους και διατάξεις, αλλά και το ίδιο το σύνταγμα. Με την επιφύλαξη αυτή, όλοι οι οικολογιζόμενοι που δεν έχουν ως κύρια ενασχόληση το θεαθήναι ή το ακουσθήναι και δεν σνομπάρουν τα μεγάλα πολιτικά μέτωπα (γιατί έτσι γίνονται ευδιάκριτοι...), μπορούν και πρέπει να συμμετάσχουν στις κινητοποιήσεις κατά των διοδίων...
ΥΓ.: Οι επιτροπές «Ακρίβεια - Stop» Αθήνας και το Πανελλαδικό Συντονιστικό Επιτροπών Αγώνα Κατά των Διοδίων συμμετέχουν και καλούν στη συνάντηση που διοργανώνει η δημοτική κίνηση «Άλλος Δρόμος» την Τετάρτη 26.1.2011 και ώρα 7 μ.μ. στην αίθουσα του Συλλόγου Υπαλλήλων Τράπεζας (ΣΥΤΕ) στη Σίνα 16 με στόχο
● το άνοιγμα όλων των διοδίων στην Αττική Οδό στις 6 Φεβρουαρίου, μέρα πανελλαδικής κινητοποίησης στους σταθμούς διοδίων (με βάση την απόφαση του Πανελλαδικού Συντονιστικού Επιτροπών Αγώνα Κατά των Διοδίων),
● τον παναττικό συντονισμό για την κατάργηση των διοδίων και των ληστρικών συμβάσεων παραχώρησης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου