Η Ελλάδα σε νιρβάνα...

Από Το Ποντίκι 30.11.2011

Οι Ρώσοι θέλουν, οι Αμερικανοί το ψάχνουν, οι Ευρωπαίοι πιέ­ζουν και όλα δείχνουν πως, μα­ζί με την οικονομία, η χώρα θα έχει να αντιμετωπίσει και τα «θερμά μέτωπα» που προκαλεί η τιτανομαχία των γιγά­ντων της ενέργειας...

Τη στιγμή που η Λευκωσία αναζητά την πιο προσοδοφόρο λύση για τη συνεργασία στα «οικόπεδα» με αποδε­δειγμένα κοιτάσματα, η Αθήνα πολιορκείται από ενδιαφερόμενους που θέ­λουν να πάρουν μέρος στον «χορό του μαύρου χρυσού» που θα στηθεί στην Ανατολική Μεσόγειο. Κι όλοι μαζί δη­μιουργούν ένα εκρηκτικό κοκτέιλ συμ­φερόντων, που σε διαφορετικές εποχές και σε άλλες καταστάσεις όλοι θα επι­θυμούσαν να αποφύγουν...

Μετά τις κινήσεις των Κυπρίων, οι οποίοι, όπως όλα δείχνουν, αποδίδουν ένα πολύ καλό κοίτασμα φυσικού αε­ρίου και ελπίδες για άλλα γειτονικά, οι Τούρκοι έκαναν τη δική τους κίνηση στην ενεργειακή σκακιέρα. Έβαλαν στο «παιχνίδι» τη βρετανοολλανδική BP, με την οποία υπέγραψαν αρχική συμφωνία για έρευνες στη θαλάσσια περιοχή βο­ρειοδυτικά της Κύπρου και ανατολικά του Καστελόριζου.

Για να δείξουν πόσο... καλοπροαίρε­τοι είναι, οι καρντάσηδες παραχώρησαν στην ευρωπαϊκή πολυεθνική και μία πε­ριοχή στα εδάφη των Κούρδων, στο Ντιγιάρμπακιρ, όπου θα γίνουν χερσαίες έρευνες. Σύμφωνα με τον τουρκικό Τύ­πο, η συμφωνία είναι ιδιαίτερα ικανο­ποιητική για την Άγκυρα, καθώς από τη θαλάσσια παραγωγή (όταν κι εφόσον ξεκινήσει) θα παίρνει το 50% και από τη χερσαία το 70%. Επιπλέον, όλες τις έρευνες και τον εξοπλισμό θα τα χρηματοδοτήσει η BP.

Παιχνίδι στην Κύπρο

Την ίδια στιγμή οι Ισραηλινοί «πολιορ­κούν» τόσο τους Κύπριους όσο και τους Έλληνες με τις... πλάτες των Αμερικα­νών, που εξακολουθούν να εκφράζουν με όλους τους τρόπους το ιδιαίτερο εν­διαφέρον τους για όσα συμβαίνουν κι όσα πρόκειται να συμβούν στην Ανατο­λική Μεσόγειο.

Τη Δευτέρα βρέθηκε στο Τελ Αβίβ ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου σε συνέχεια των επαφών που άνοιξε πρώτος ο Γιώργος Παπανδρέου. Στην επίσημη ανακοίνωση γίνεται λόγος για συνομι­λίες που αφορούσαν την «εντατικοποί­ηση των διμερών σχέσεων και συνερ­γασιών στους τομείς της ενέργειας, του περιβάλλοντος και της διαχείρισης υδάτων, όπου το Ισραήλ διαθέτει σημαντι­κή τεχνογνωσία».

Όπως όλοι καταλαβαίνουμε, το περι­βάλλον και οι υδάτινοι πόροι είναι η βιτρίνα. Το βασικό θέμα ήταν οι ενεργεια­κές συμφωνίες.

Εν τω μεταξύ, ο «Ναύαρχος Κουζνετσόφ», το ρωσικό αεροπλανοφόρο, μα­ζί με τα συνοδευτικά σκάφη, προσεγγί­ζει την Κύπρο, όπου θα πραγματοποιή­σει ασκήσεις και θα επιτηρεί την περιο­χή όσο διάστημα παραμείνει μεταξύ Συ­ρίας και κυπριακών χωρικών υδάτων.

Οι Αμερικανοί από την πλευρά τους παρακολουθούν με μεγάλο ενδιαφέ­ρον όλες τις εξελίξεις παρεμβαίνοντας (όπως συνηθίζουν) στο παρασκήνιο.

Τα ελληνικό κόλπο

Στο «παιχνίδι» έχουν μπει και οι Γάλ­λοι, με το Κρατικό Ινστιτούτο Πετρελαί­ου, που έχει αναλάβει το έργο του συμ­βούλου της κυβέρνησης στην υπόθε­ση των ερευνών για υδρογονάνθρακες στην ελληνική επικράτεια. Είναι γνωστό πως γαλλικές εταιρείες (βλέπε Total) περιλαμβάνονται στον κατάλογο με τους μεγαλύτερους ενεργειακούς ομί­λους του κόσμου.

Οι Γερμανοί, πάντως, εμφανίζονται να σφυρίζουν αδιάφορα, αλλά μόνο αδιάφοροι δεν είναι. Μπορεί να μην έχουν τόσο μεγάλη ανάγκη το πετρέλαιο, κυ­ρίως έπειτα από την έναρξη λειτουργί­ας του αγωγού Nord Stream, που μετα­φέρει φυσικό αέριο κατευθείαν από τις ρωσικές πηγές, αλλά δεν θα αρνηθούν τη συμμετοχή τους σε μία δραστηριότη­τα που μπορεί να τους αποφέρει τερά­στια κέρδη.

Πολύ περισσότερο δεν θα αφήσουν ζωτικό χώρο σε «παίκτες» άλλων ισχυρών δυνάμεων, τώρα που αντιμετωπί­ζουν την Ελλάδα ως δικό τους προτεκτοράτο.

Οι πρώτες περιοχές που θα βγάλει... στο σφυρί η κυβέρνηση είναι νότια της Κρήτης και στη Δυτική Ελλάδα, με πε­ρισσότερες πιθανότητες να βρεθεί πετρέλαιο ή φυσικό αέριο στην πρώτη, αλ­λά με περισσότερα στοιχεία από παλαι­ότερες έρευνες στη δεύτερη.

Ακούγονται διάφορες φήμες για εταιρείες και κοινοπραξίες που ενδι­αφέρονται να αναλάβουν τις έρευνες και στη συνέχεια την παραγωγή, αλλά προς το παρόν καμία επίσημη πρόταση δεν έχει κατατεθεί στις αρμόδιες ελλη­νικές αρχές.

Ο λόγος είναι απλός: Ούτε οι Τούρκοι ούτε το πλαίσιο ούτε κάτι άλλο. Όλοι οι ενδιαφερόμενοι ξέρουν πως, όσο πιο βαθιά στην κρίση χωθεί η χώρα, τόσο η ελληνική κυβέρνηση θα βρίσκεται σε μεγαλύτερη αδυναμία, με αποτέλεσμα στις όποιες διαπραγματεύσεις να συμ­φωνήσει με οποιοδήποτε τίμημα. Ακό­μη και με ψίχουλα...

Απούσα

Την ίδια στιγμή στο «παιχνίδι των αγωγών» η Ελλάδα φαίνεται πως έχει χάσει σημαντικό έδαφος, καθώς όλες οι τελευταίες εξελίξεις και κυρίως τα σενάρια που συζητούνται σε πολύ υψηλά κλιμάκια και σε διεθνές επίπεδο προκρίνουν λύσεις που δεν περιλαμβάνουν τη χώρα μας...

Κι αυτό παρά το γεγονός ότι ο αγωγός ITGI (Τουρκία - Ελλάδα - Ιταλία) θεωρείται το πιο «ώριμο» (προ­ωθημένο) έργο στην ευρύτερη περιοχή, αλλά και ο αγωγός που μπορεί – λόγω συγκυριών και με κατάλληλες διπλωμα­τικές κινήσεις – να «γεμίσει» με αέριο κάθε προέλευσης επιλύοντας το πρό­βλημα αναζήτησης προμηθευτών.

Το γεγονός είναι ένα: Με βάση τις τελευταίες κινήσεις των βασικότερων «παικτών» της αγοράς, το θέμα των αγωγών βρίσκεται ένα βήμα πριν από την «Ενεργειακή Γιάλτα», για την οποία είχε πρωτογράψει το «Π» πριν από δύο χρόνια. Ωστόσο, όπως όλα δείχνουν, η χώρα μας θα απουσιάζει από αυτήν τη μοιρασιά προς όφελος μνηστήρων και ανταγωνιστών.

Άλλωστε η προσωρινή συγκυβέρνηση επισήμως δεν έχει ως προτεραιό­τητά της να ασχοληθεί με τέτοιας... μι­κρής σημασίας θέματα. Όπως ισχυρί­ζεται, την ενδιαφέρει να διασώσει τη χώρα από την καταστροφή! Εκτός αν το ενεργειακό περιλαμβάνεται στο με­γάλο πακέτο των εκκρεμοτήτων που θα κληθεί να ρυθμίσει η κυβέρνηση Παπαδήμου τελούσα υπό το «σύνδρομο Ζο­λώτα», για το οποίο έχετε ήδη διαβάσει στις σελίδες 6-7.