Το τραγούδι του Ζισκάρ

Από topontiki.gr

Του Αλέξανδρου Μερκούριου

Ο πρώην πρόεδρος της Γαλλίας Βαλερί Ζισκάρ Ντ' Εστέν είναι ένας παλιός φίλος της Ελλάδας. Επί προεδρίας του είχε στηρίξει την ένταξη της Ελλάδας στην τότε Ευρωπαϊκή Κοινότητα, αφού η Αθήνα είχε προικοδοτήσει τις βιομηχανίες της χώρας του με την αγορά των μαχητικών Mirage F-1 και των πυραυλακάτων Combatantte.

Ήταν η εποχή των απλών εμπορικo - διπλωματικo - πολιτικών συναλλαγών και των ωραίων συνθημάτων: «Ελλάς - Γαλλία - Συμμαχία» έλεγαν τότε στους δρόμους οι απλοί πολίτες βλέποντας τα απτά αποτελέσματα της τότε κυβερνητικής πολιτικής.


Αρκετά χρόνια αργότερα ο Βαλερί Ζισκάρ Ντ' Εστέν επανήλθε στα ελληνογαλλικά πράγματα ως... ένας φίλος από τα παλιά που λέει και το τραγούδι. Μόνο που το τραγούδι του φίλου Γάλλου προέδρου δεν είναι πια ευχάριστο. Μπορεί να είναι χρήσιμο, αλλά όχι ευχάριστο: η Αθήνα θα πρέπει να σκεφθεί σοβαρά το ενδεχόμενο να αφήσει το κοινό νόμισμα, είπε μιλώντας στο Reuters.


Είναι όμως δυσάρεστη ή πραγματιστική η δήλωσή του; Ο Ζισκάρ, όπως έμεινε στην ελληνική ιστορία, είπε κατ' αρχήν ότι η χώρα μας βρίσκεται ενώπιον μιας δύσκολης επιλογής: «Θα μπορούσε να μείνει στην ευρωζώνη, αλλά είναι πολύ δύσκολο να πετύχει οικονομική ανάκαμψη μέσα σε ένα ισχυρό νόμισμα», σημείωσε για να καταλήξει:

«Τι είναι καλύτερο; Να χρησιμοποιήσεις το εθνικό σου νόμισμα για ένα διάστημα ή να έχεις την ασφάλεια του ισχυρού νομίσματος»; Απάντηση δεν έδωσε, λέγοντας ότι τελικά θα «είναι επιλογή της Ελλάδας».

Ως παλιός φίλος, όμως, ο 85χρονος σήμερα πολιτικός είπε μερικά χρήσιμα πράγματα, που αξίζει να καταγράψουμε, όσοι από μας ψάχνουμε ακόμη να βρούμε άκρη: εάν η Ελλάδα είχε κρατήσει τη δραχμή, τώρα το νόμισμά της θα είχε πιθανώς υποτιμηθεί κατά 40% - 50% σε σχέση με το ευρώ.

Σήμερα που η ελληνική οικονομία έχει ανάγκη την εσωτερική υποτίμηση του 40%, φοβάται ότι ο ελληνικός λαός δεν θα την αποδεχθεί. «Η προσέγγιση αυτή έχει τεράστιο ανθρώπινο, κοινωνικό και πολιτικό κόστος» λέει.

Ο Ζισκάρ μάς λέει ακόμη ότι ο Νικολά Σαρκοζί «κάνει λάθος» στην εκτίμηση ότι η έξοδος μιας χώρας από την ευρωζώνη θα ήταν καταστροφική. Και δεν έχει την παραμικρή αμφιβολία ότι η Ελλάδα θα παραμείνει στην Ευρωπαϊκή Ένωση, είτε εντός είτε εκτός ευρωζώνης...

Για τον λόγο αυτόν, και αναφερόμενος στην επικείμενη Σύνοδο Κορυφής, ο Ζισκάρ προειδοποίησε τους Ευρωπαίους ηγέτες να ξεχάσουν κάθε προσπάθεια αναθεώρησης των ευρωπαϊκών Συνθηκών:

«Η αναθεώρηση των συνθηκών, κάτι που απαιτεί ομόφωνη ψήφο, είναι αδύνατη. Αναθεώρηση συνθηκών σε επίπεδο των 25 θα παρέτεινε την διάρκεια της κρίσης. (...) Αυτό που πρέπει να κάνουν τα 17 μέλη της ευρωζώνης είναι να προχωρήσουν σε μία απλή συμφωνία μεταξύ των μελών της ευρωζώνης. Ανάλογη αυτής της συμφωνίας Σένγκεν. Και αυτό πρέπει να γίνει γρήγορα».

Με δυο λόγια ο Ζισκάρ βλέπει την πιθανότητα ενός μικρότερου και πιο συνεκτικού ευρω-πυρήνα:

«Νομίζω στο τέλος αυτό θα συμβεί. Εάν κάποιες χώρες βρίσκουν τα όρια χρέους και ελλείμματος, υπό τη νέα συνθήκη, πολύ αυστηρά, θα πρέπει να γυρίσουν στα εθνικά τους νομίσματα. Είναι αναγκαίο να επιτραπεί η δυνατότητα εξόδου μιας χώρας από το ευρώ. Και αυτό πρέπει να γίνει κάτω από ορθολογικές, όχι τιμωρητέες προϋποθέσεις».

Τώρα το αν ο Ζισκάρ έχει δίκιο ή όχι θα το δείξει η ιστορία. Κανείς όμως δεν μπορεί να πει όχι σε μια εύλογη (φιλική) επισήμανση. Ιδιαίτερα όταν συμπληρώνεται από μια σωστή παρατήρηση για τον ρόλο των Αμερικανών στα κερδοσκοπικά παιχνίδια:

«Η Ευρώπη μοιάζει με πολιορκούμενη πόλη. Μία μεγάλη πόλη, με μεγάλο πληθυσμό και ισχυρή οικονομία. Εάν οι ηγέτες της πράξουν ό,τι πρέπει να πράξουν, η πόλη θα ελευθερωθεί ξανά. Η επίσκεψη Γκάιτνερ (χθες) είναι άκαιρη. Δεν θα έπρεπε να ανακατεύεται με τις ευρωπαϊκές υποθέσεις. Οι Γάλλοι ποτέ δεν έλαβαν μέρος σε συνεδριάσεις της FED. Πού ακούστηκε αυτό το πράμα;».