Η δημοσιονομική αλχημεία

Από τους Financial Times (via Euro2day)

Του Lex

Η λύση στην κρίση χρεών δεν είναι να συμβιβαστούν τα ασυμβίβαστα, αλλά να μεταβληθεί η νομισματική ένωση σε δημοσιονομική. Αυτό που πρέπει να κάνει η σύνοδος κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι να δείξει ότι έχει ανακαλύψει την αλχημική φόρμουλα για να το καταφέρει. Η επίμονη αποτυχία των ηγετών να το καταφέρουν έχει καταστήσει την κρίση τόσο χρόνια. Δεν πρέπει να αποτύχουν αυτήν τη φορά.


Τα σινιάλα που προκύπτουν από τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες τις τελευταίες ημέρες δείχνουν ότι οι ηγέτες, αν μη τι άλλο, αντιλαμβάνονται τι «παίζεται». Το βραχύ ράλι των αγορών μέσα στην εβδομάδα δείχνει πόσο απελπισμένα θέλουν οι επενδυτές να πιστέψουν ότι τουλάχιστον η σύνοδος θα προσφέρει έναν χάρτη, ενώ θα συζητείται η μόνιμη λύση.


Όμως, οι προσδοκίες είναι ήδη πιο συγκρατημένες. Το yield στα 10ετή ιταλικά ομόλογα προσέγγισε το 6,5% για μία ακόμη φορά χθες. Αν το 6% και πάνω γίνει το νέο μακροπρόθεσμο κόστος δανεισμού, ίσως η χώρα βρεθεί με το ίδιο βάρος που έφτασε την Ιρλανδία και την Πορτογαλία στα όριά τους.

Η Ιταλία χρειάζεται να επαναχρηματοδοτήσει περίπου το ένα πέμπτο του κρατικού της χρέους τον χρόνο, με τις εκδόσεις να πλησιάζουν τα 400 δισ. ευρώ. Το επιπλέον κόστος για τη χρηματοδότηση αυτού του δανεισμού θα βγάλει εκτός τροχιάς τη δυναμική του χρέους.

Και η Ιταλία δεν είναι το μόνο πρόβλημα. Οι εκδόσεις ομολόγων της Ισπανίας του χρόνου θα είναι περίπου 150 δισ. ευρώ και το επιτόκιό της στο 5,6% επίσης ενισχύθηκε χθες. Βέβαια, ούτε η Ιταλία ούτε η Ισπανία έχουν αποκλειστεί από τις αγορές. Αλλά η προοπτική να αποκλειστούν σίγουρα απασχολεί τις σκέψεις στις Βρυξέλλες.

Ο κ. Mario Draghi είχε δίκιο να διασκεδάζει τις προοπτικές να λειτουργήσει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ως πιστωτής εσχάτης ανάγκης, ρόλος που όλοι εύχονται να αναλάμβανε. «Θέμα αλληλουχίας», δήλωσε ο κεντρικός τραπεζίτης, εννοώντας ότι η ΕΚΤ δεν μπορεί να δράσει αν δεν της δώσουν οι πολιτικοί ηγέτες το πλαίσιο πάνω στο οποίο θα το κάνει.

Ο δρόμος προς τη δημοσιονομική ένωση θα είναι μακρύς, οδυνηρός και γεμάτος εμπόδια. Η σύνοδος οφείλει να σχεδιάσει τον ευδιάκριτο χάρτη που θα οδηγήσει εκεί.