Η ιρλανδική εξέγερση

Από Τα Νέα

Του Ρούσου Βρανά

Η πρώτη ευρωπαϊκή εξέγερση, όπως τη χαρακτηρίζουν οι ίδιοι οι Ιρλανδοί, έγινε. Και ήταν ειρηνική. Οι ψηφοφόροι έτρεξαν στις κάλπες σαν πλημμυρίδα και τιμώρησαν το κυβερνών κόμμα Φιάνα Φέιλ, που πρόδωσε τον ιρλανδικό λαό προκειμένου να διασώσει τους τραπεζίτες.

Η πολιτική εξόντωση του Φιάνα Φέιλ, που κυριάρχησε στην Ιρλανδία 60 χρόνια, σημαίνει πως ο λαός ψήφισε υπέρ της κατά μέτωπον αντιπαράθεσης με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο Έντα Κένι, ο ηγέτης του κόμματος Φίνε Γκέιλ που νίκησε στις εκλογές και ο οποίος πιθανότατα θα γίνει πρωθυπουργός, θέλει να αναδιαπραγματευτεί το επιτόκιο των δανείων που φόρτωσε στις πλάτες του ιρλανδικού λαού η απερχόμενη κυβέρνηση. Και είναι αυτό ακόμη ένας λόγος που η Άγγελα Μέρκελ δεν μπορεί να κλείσει μάτι αυτές τις μέρες. Το κόμμα της υπέστη τη δική του πολιτική εξόντωση στις πρόσφατες περιφερειακές εκλογές στο Αμβούργο.

Και όλα δείχνουν ότι σύντομα θα υποστεί τέτοιες εξοντώσεις και σε άλλα γερμανικά κρατίδια. Το γερμανικό πολιτικό τοπίο αναμένεται να αλλάξει ριζικά. Όμως, το πολιτικό τοπίο στην Ιρλανδία έχει ήδη αλλάξει. Ο Έντα Κένι έχει υποσχεθεί στον ιρλανδικό λαό πως θα αναδιαπραγματευτεί το πρόγραμμα λιτότητας που επιβλήθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ώστε να ελαφρύνει το βάρος που σηκώνουν στις πλάτες τους οι φορολογούμενοι και να σηκώσουν ένα μέρος από αυτό οι επενδυτές - κερδοσκόποι.

Τι θα πει όμως η καγκελάριος Μέρκελ στον Έντα Κένι που θα συναντηθεί μαζί της την Παρασκευή; Πως, αν θέλει να μειωθεί το τιμωρητικό επιτόκιο του 5,8% με το οποίο δάνεισε τον ιρλανδικό λαό, τότε η Ιρλανδία θα πρέπει να αυξήσει τη φορολογία των επιχειρήσεων, που είναι σήμερα εξαιρετικά χαμηλή. Τι σημαίνει αυτό; Πως η Ιρλανδία θα κληθεί να παραδώσει στις Βρυξέλλες το κυριότερο και ίσως το μοναδικό ανταγωνιστικό πλεονέκτημά της, που χάρη σε αυτό έγινε κάποτε ο κελτικός τίγρης και που μονάχα σε αυτό μπορεί σήμερα να ελπίζει για ανάκαμψη.

Και η Μέρκελ θα φανεί έτσι πιστή στο γερμανικό δόγμα που εξασφάλισε τη σημερινή δεσπόζουσα θέση της γερμανικής οικονομίας στην Ευρώπη, καταλύοντας την ανταγωνιστικότητα των περιφερειακών χωρών μέσα από τις δεσμεύσεις του ευρώ.

Οι φωνές όμως που καλούν σε ένα νέο δημοψήφισμα πληθαίνουν πάλι στην Ιρλανδία, με το επιχείρημα πως ο ιρλανδικός λαός δεν ρωτήθηκε ποτέ για το πρόγραμμα λιτότητας που του επιβλήθηκε από την Ε.Ε. και το ΔΝΤ. Ανάμεσα στις φωνές που ξεχωρίζουν είναι του οικονομολόγου Ντέιβιντ Μακουίλιαμς, ο οποίος επικαλείται το ιρλανδικό Σύνταγμα. Και του επιχειρηματία Ντέκλαν Γκάνλεϊ, που είχε ηγηθεί του κινήματος για την καταψήφιση της Συνθήκης της Λισσαβώνας το 2008.

«Κρατάμε στα χέρια μας έναν όμηρο, το ευρώ, γι' αυτό πρέπει να δείξουμε πως έχουμε τα κότσια να απειλήσουμε ακόμη και με χρεοκοπία, προκειμένου να μη θυσιαστεί η Ιρλανδία» λέει, την ίδια ώρα που οι κυβερνώντες σε άλλες χώρες μπερδεύουν τον θύτη με το θύμα.