Καντάφι: Ύφος, ήθος και δυτικές αθλιότητες

Από την Oikoniki Pragmatikotita

Το «ύφος» του Μουάμαρ Καντάφι μιλάει για το «ήθος» του... Οι γυναικείες σωματοφυλακές της τάξεως των εκατοντάδων προσώπων, το show των πολυτελών σκηνών που στήνονται σε ξένες χώρες για να δηλώσει ο μεγάλος ηγέτης το «αραβοπρεπές» πνεύμα του, η πρωτοκαθεδρία στην πολιτική σκηνή της χώρας του επί τέσσερις δεκαετίες, η εξαγορά ακόμη και ενός μεγάλου πνευματικού ιδρύματος (London School of Economics) για να μπορεί ο κανακάρης του να εμφανίζεται σαν «δόκτωρ», όλα αυτά και πολλά ακόμη στοιχειοθετούν το ήθος ενός δικτάτορα....

Όμως, από την άλλη πλευρά, το «ήθος» των δυτικών δημοκρατιών, που τολμούν να παραδίδουν μαθήματα δημοκρατικής αγωγής, συνιστά μια ξεφτίλα ιστορικών διαστάσεων. Που θα έπρεπε να κάνει τις ηγεσίες της Ε.Ε. και των ΗΠΑ να ντρέπονται στο διηνεκές.

Αφού καλοδέχτηκαν τον Καντάφι στη μετα-ανατρεπτική του περίοδο, αφού τον υποχρέωσαν να πληρώσει αποζημιώσεις και να συναγελαστεί μαζί τους, να συμφωτογραφηθεί, να πειστεί ότι είναι «δικός τους», τη δύσκολη στιγμή όχι απλώς τον παράτησαν να τα βγάλει πέρα μόνος του – κάτι που θα είχαν δικαίωμα να κάνουν παρά την υποτιθέμενη φιλία τους – αλλά τον πούλησαν και τον πολέμησαν ευθέως, στον βαθμό που μπορούσαν...

Γαλλία, Αγγλία, Αμερική έδειξαν μια άθλια στάση επέμβασης στα εσωτερικά ανεξάρτητου κράτους ξεπερνώντας κατά πολύ τα όρια μιας διεθνούς ανθρωπιστικής παρέμβασης με στόχο τη σωτηρία ανθρώπινων ζωών... Όσον αφορά την Ιταλία του Μπερλουσκόνι, αυτή κι αν έκανε το πούλημα και την προδοσία ενός ανθρώπου, τον οποίο πλεύριζε πανηγυρικά πριν λίγο καιρό...

Η διαφαινόμενη νίκη του δικτάτορα Καντάφι θα είναι μια τραγωδία για τον λιβυκό λαό. Αλλά θα είναι επίσης κι ένα μεγάλο χαστούκι στον δυτικό χαμαιλεοντισμό και σε όλα τα σαπρόφυτα* της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εγώ πάντως βάζω στοίχημα: Εάν και όταν ξεπεραστεί ο λιβυκός εμφύλιος, οι ξεφτίλες θα επανακάμψουν και θα ζητήσουν νέες σχέσεις με το καθεστώς Καντάφι...

ΥΓ.: Σαπρόφυτα: πάσης φύσεως μικροοργανισμοί ή φυτά που λαμβάνουν την τροφή τους από νεκρούς ή θνήσκοντες ιστούς σε μορφή διαλύματος. Η σημασία αυτών των οργανισμών είναι πολύ μεγάλη όσον αφορά τη διάσπαση της νεκρικής οργανικής ύλης.

(Η φωτογραφία είναι από παρέλαση της Λεγεώνας των Ξένων στο Παρίσι)