Τρεις κορυφαίοι οικονομολόγοι σχολιάζουν
Από τους Financial Times (via Euro2day)
Του Dave Shellock
Οι σύνοδοι των Ευρωπαίων ηγετών κυριαρχούν στην ψυχολογία των αγορών τις τελευταίες εβδομάδες, καθώς οι επενδυτές περιμένουν ενδείξεις για τα μέτρα που θα ληφθούν ώστε να καταπολεμηθεί η κρίση χρεών. Ποιο θα είναι όμως το αποτέλεσμα των συναντήσεων και πώς θα αντιδράσουν οι αγορές;
Τρεις κορυφαίοι οικονομολόγοι σχολιάζουν στους Financial Times.
1. Ο κ. Carsten Brzeski, οικονομολόγος της ING, εκτιμά ότι το πιο «σίγουρο» αποτέλεσμα της συνόδου κορυφής της Κυριακής θα είναι περαιτέρω αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους. «Θα υπάρχει επαναδιαπραγμάτευση της συμφωνίας του Ιουλίου που θα καταλήξει σε αύξηση της "εθελοντικής" συμμετοχής ιδιωτών από το 21% στο περίπου 40%» πιστεύει.
«Με την τραπεζική ανακεφαλαιοποίηση θα επιχειρηθεί να περιοριστούν οι αρνητικές επιπτώσεις από μια ενδεχόμενη αναδιάρθρωση. Ωστόσο δύσκολα θα έχουμε ένα λεπτομερές σχέδιο πάνω σε αυτό την Κυριακή. Το πιθανότερο αποτέλεσμα είναι μια πιο γενική συμφωνία για τους συντελεστές επάρκειας κεφαλαίων Tier 1.
Η μόχλευση του European Financial Stability Facility θα είχε τη μεγαλύτερη επίδραση στις αγορές, καθώς η έλλειψη ενός άνευ όρων πιστωτή έσχατης ανάγκης στην ευρωζώνη, είναι το μεγαλύτερο ελάττωμα της τρέχουσας σύνθεσης της ευρωζώνης. Όμως το να αντιμετωπιστεί αυτό το ζήτημα είναι εύκολο να ειπωθεί αλλά δύσκολο να γίνει.
Η κρίση, απλά είναι παρά πολύ περίπλοκη και υπάρχουν πάρα πολλές ακανθώδεις λεπτομέρειες, ώστε να επιτευχθεί ένα τελικό, καθολικό πακέτο αντιμετώπισης. Όμως, ακόμη και χωρίς ένα "σούπερ - ντούπερ" σχέδιο, από την σύνοδο θα πρέπει να προκύψουν νέα βήματα προς την σωστή κατεύθυνση».
2. Ο κ. Nicholas Spiro της Spiro Sovereign Strategy θεωρεί ότι η επιτυχία της συνόδου θα μετρηθεί κυρίως από το πόσο αποτελεσματικά θα αντιμετωπιστεί το ζήτημα που ενδιαφέρει περισσότερο απ’ όλα τους επενδυτές: Η τόνωση των αγορών ομολόγων των προβληματικών οικονομιών της ευρωζώνης και ειδικά της Ιταλίας.
«Λύσεις όπως η πρόταση να μετατραπεί το EFSF σε ασφαλιστική ομολόγων – ώστε να ελαχιστοποιηθεί η ανάμιξη της ΕΚΤ, του μόνου θεσμού που μπορεί αξιόπιστα να στηρίξει τα περιφερειακά ομόλογα – θα έχουν κακή υποδοχή στις αγορές.
Η πρόοδος στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και τη συμφωνία μεγάλης απομείωσης στα ελληνικά ομόλογα εξαρτάται από την εκτιμώμενη αποδοτικότητα των μέτρων σταθεροποίησης των αγορών ομολόγων. Αν και η Γερμανία αρχίζει να χωνεύει την άποψη ότι είναι απαραίτητη κάποια μορφή δημοσιονομικής ενοποίησης, θα συνεχίζει να ζητά αυστηρές προϋποθέσεις.
Το χάσμα ανάμεσα στην γερμανική καθοδήγηση της στρατηγικής και την πίστη των αγορών πολύ δύσκολα θα γεφυρωθεί στην σύνοδο, κι αυτό θα δημιουργήσει απογοητεύσεις».
3. Ο κ. Stephen Lewis, οικονομολόγος της Monument Securities, επίσης αμφισβητεί την αποτελεσματικότητα του να χρησιμοποιηθεί το EFSF ως «χειρόφρενο» προσφέροντας περιορισμένα μόνο επίπεδα ασφάλισης στην περίπτωση ζημιών σε κρατικά ομόλογα – κάτι που μπορεί να γίνει χωρίς να διακυβεύονται οι ευρωπαϊκές συνθήκες.
«Οι συζητήσεις στην ευρωζώνη καταλήγουν να αναγνωρίζεται ότι δεν είναι δυνατόν να βρεθεί μια λύση "πακέτο" στον καθορισμό των όρων περί ασφάλισης ομολόγων από το EFSF.
Αλλά, αν το EFSF επρόκειτο να μετακινήσει έναν εκδότη ομολόγων από τη "χαμηλού κινδύνου" κλίμακα στην "υψηλού κινδύνου", σύμφωνα με την κρίση του, θα δημιουργούσε μια δυσοίωνη δυναμική στην αγορά καθώς οι επενδυτές θα φοβούνταν για ζημιές μεγαλύτερες απ’ όσες μπορεί να καλύψει το ταμείο διασώσεων.
Επιπλέον καλά θα κάνουμε να θυμόμαστε ότι στην κρίση των δομημένων ομολόγων στις ΗΠΑ το 2007-08, οι ζημιές στα ομόλογα ήταν αρκετά μεγάλες ώστε να αποδυναμώσουν εντελώς τους ασφαλιστικές ομολόγων. Η ύπαρξη ενός ασφαλιστή ομολόγων τότε δεν κατάφερε να συγκρατήσει την έξοδο από την αγορά».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου