Ανακοίνωση του Ενιαίου Παλλαϊκού Μετώπου - ΕΠΑΜ
Επτά δεκαετίες μετά τον Οκτώβριο του 1940, ο ελληνικός λαός υποχρεώνεται να δώσει ξανά τον υπέρτατο αγώνα για την εθνική ανεξαρτησία, τη δημοκρατία και την κοινωνική δικαιοσύνη. Τα ψέματα τελείωσαν, ο στόχος των επίδοξων σφαγέων μας είναι κυνικά ξεκάθαρος.
Η κατοχική κυβέρνηση, ως πειθήνιο όργανο των «δανειστών» - τοκογλύφων και των αρπακτικών του Δ' Ράιχ, έχει κηρύξει για λογαριασμό των αφεντικών της τον πόλεμο στο σύνολο της ελληνικής κοινωνίας:
● απολύσεις,
● «εφεδρείες»,
● ληστρική αρπαγή μισθών και συντάξεων,
● κατάργηση επιδομάτων και φοροαπαλλαγών,
● διπλές και τριπλές φοροεπιδρομές με μέτρα που συνιστούν δήμευση των ιδιωτικών περιουσιών,
● ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου σε τιμή ευκαιρίας σε Νεοναζί «επενδυτές» και άλλους νεο-αποικιοκράτες που έρχονται να λεηλατήσουν τις ακίνητες ιδιοκτησίες και τις υποδομές της χώρας, λιμάνια, δίκτυα ύδρευσης, οδικούς άξονες...
Παρά τη συστηματική προπαγάνδα των διαφόρων καθεστωτικών «αναλυτών», «διανοουμένων» και «δημοσιογράφων» και παρά την έως τώρα έλλειψη συντονισμού που θα οργάνωνε τη λαϊκή οργή προς την κατεύθυνση μιας γενικευμένης ανυπακοής του συνόλου των κοινωνικών δυνάμεων, η κοινωνική αγανάκτηση φαίνεται πια να φτάνει στο σημείο βρασμού: απεργίες, καταλήψεις δημοσίων κτιρίων, μαζικές διαδηλώσεις, διαμαρτυρίες, προπηλακισμοί των δωσίλογων - προδοτών που συνεχίζουν να καθυβρίζουν και να κοροϊδεύουν αδιάντροπα τον ελληνικό λαό.
Η ανοχή έχει τελειώσει απέναντι σε όλους αυτούς που απαιτούν από τον ίδιο τον λαό να συναινέσει στην εξαθλίωσή του, στην επιστροφή σε συνθήκες ζωής του 1940, στην απώλεια της εθνικής ανεξαρτησίας του, υπομένοντας την κατάθλιψη και πολλαπλασιάζοντας τις αυτοκτονίες ή να εξωθηθεί σε μαζική μετανάστευση στο εξωτερικό για καλύτερη τύχη...
Όλοι εκείνοι που επιθυμούν να σώσουν τους τραπεζίτες, καταστρέφοντας οικονομικά, πολιτικά και πολιτισμικά την ελληνική κοινωνία, πρέπει τώρα αμέσως να πεταχτούν δεμένοι χειροπόδαρα στον ωκεανό της λαϊκής απόγνωσης που δημιούργησαν.
Μπροστά μας είναι οι ημερομηνίες - σταθμοί για τον αγώνα του λαού ενάντια στη νέα κατοχή.
● Το 48ωρο 19-20 Οκτωβρίου με τη γενική απεργία και τις μεγάλες κινητοποιήσεις που θα τρίξουν συθέμελα το καθεστώς.
● Η 28η Οκτωβρίου, η επέτειος του «Όχι!» στους φασίστες - επίδοξους κατακτητές.
● Η 17η Νοέμβρη, η επέτειος του «Όχι!» στην ξενοκίνητη χούντα των συνταγματαρχών.
● Ο Δεκέμβρης, με το ξέσπασμα της νεολαίας απέναντι στον αυταρχισμό του κράτους και στα πολύμορφα αδιέξοδα μιας παραγωγικά παρασιτοποιημένης ευρωπαϊκής κοινωνίας του «Νότου».
Το αίτημα της γενικής πολιτικής ανυπακοής για να απαλλαγούμε από τη νέα κοινοβουλευτική χούντα και να τιμωρήσουμε παραδειγματικά τους υπεύθυνους της σημερινής «ελληνικής τραγωδίας» γίνεται απολύτως επίκαιρο. Άλλωστε η τελευταία βαλβίδα εκτόνωσης, σε περίπτωση εκλογών, η Ν.Δ., με ή χωρίς όλους εκείνους που θα επιθυμούσαν να «συγκυβερνήσουν» με το ΠΑΣΟΚ των Γιώργου - Βενιζέλου, θα βρεθεί αντιμέτωπη με πολύ αποδυναμωμένες επιλογές εφ' όσον ακολουθήσει την ίδια καταστροφική συνταγή:
● παραμονή στο ευρώ – στο κοινό νόμισμα των νεοαποικιοκρατών του ευρωπαϊκού Βορρά,
● συρρίκνωση του δημοσίου τομέα με ιδιωτικοποιήσεις και «εφεδρείες», συμπίεση των μισθών για την «αύξηση της ανταγωνιστικότητας»,
● διατήρηση των οδηγιών για το δήθεν «άνοιγμα των επαγγελμάτων» με στόχο την προλεταριοποίηση μεσαίων στρωμάτων της κοινωνίας, τη μαζική ανεργία και την βίαιη εξαθλίωση όλων...
Είναι χαρακτηριστικό ότι ήδη η ηγεσία της Ν.Δ. στρέφεται με τις πρόσφατες δηλώσεις της κατά των απεργών και των εργαζόμενων ή των συνδικαλιστών που «τολμούν να αμφισβητούν τις αποφάσεις της διοίκησης» ή να παρεμποδίσουν τις ιδιωτικές εταιρείες να κόψουν το ρεύμα όσων δεν μπορούν να πληρώσουν τα «χαράτσια» που επιβάλλονται μέσω της ΔΕΗ ή ακόμα να μαζέψουν τα σκουπίδια από τους δρόμους...
Η Ελλάδα, με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων μετά την μεταπολίτευση που μετέτρεψαν τη χώρα σε ένα οικόπεδο προς αξιοποίηση και κατέστρεψαν τον παραγωγικό της ιστό, κατάντησε όχι απλώς «ψωροκώσταινα», αλλά κλωτσοσκούφι των Ευρωπαίων «εταίρων» της. Η παραγωγικότητα σήμερα, για την νεοφιλελεύθερη αποικιοκρατία, μας επιστρέφει σε συνθήκες ζωής και εργασίας του 19ου αιώνα.
Η χώρα υφίσταται τη λαίλαπα του μεγαλύτερου προγράμματος αποκρατικοποιήσεων του πλανήτη. Οι οικονομίες και οι ιδιωτικές περιουσίες των κατοίκων κατάσχονται ή δημεύονται. Ξένες δυνάμεις καταστολής των λαϊκών εξεγέρσεων (η ευρω-στρατοχωροφυλακή) εγκαθίστανται στο ελληνικό έδαφος για να αποτρέψουν την προβλεπόμενη ανάφλεξη της λαϊκής οργής.
Οι ένοπλες δυνάμεις της χώρας, με ευθύνη της ηγεσίας τους, θα εξακολουθήσουν να συμμετέχουν με τη σιωπή τους σ' αυτό το πραξικόπημα, όπου το Σύνταγμα και η στοιχειώδης νομιμότητα παραβιάζονται κάθε μέρα από όλες τις πλευρές, ή θα αφουγκρασθούν την οργή του λαού και θα στοιχηθούν πλάι του;
Μέσα στον όγκο των καθημερινών προβλημάτων που γονατίζουν τους πολίτες στα ζητήματα της άμεσης επιβίωσής τους, δεν πρέπει να ξεχάσουμε το τελευταίο άρθρο του Συντάγματος, που μας νομιμοποιεί να υπερασπιστούμε μόνοι μας, με κάθε τρόπο, την πατρίδα μας, την αξιοπρέπειά μας, την ελευθερία μας, την κοινή μας τελικά μοίρα.
● Για να αποτρέψουμε τα χειρότερα, που έρχονται πάνω μας με ταχύτητα αφηνιασμένου αλόγου, είναι αναγκαίο να ξεπεράσουμε την κακομοιριά και τις πρακτικές του αυτο-ενοχοποιημένου δουλοπάροικου - ραγιά και να βρούμε ξανά το ιστορικό ανάστημα του «Όχι» διεκδικώντας τη δημοκρατία μαζί με οτιδήποτε άλλο μας ανήκει δικαιωματικά.
● Για να μην γίνει η ελληνική κοινωνία θυσία στο ολοκαύτωμα της χρεωκοπίας που μας σέρνουν Ε.Ε. - τρόικα - ΔΝΤ και κυβέρνηση.
● Για να μην χύσει ξανά ο ελληνικός λαός άδικα το αίμα του σε μια νέα εθνική καταστροφή.
Αφήνοντας κατά μέρος τις διασπαστικές κενολογίες περί δεξιάς και αριστεράς, καλούμε όλες τις δημοκρατικές και πατριωτικές οργανώσεις και όλους τους συνδικαλιστικούς φορείς του κόσμου της εργασίας να συμπτύξουν άμεσα τις δυνάμεις τους γύρω από ένα κύριο αίτημα: την ανατροπή της χούντας Παπανδρέου - Βενιζέλου και τη σύλληψη των πρωτεργατών και των συνεργατών τους. Την αναβάθμιση των λαϊκών αγώνων στο επίπεδο της γενικής πολιτικής απεργίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου