Με ποινές θα ξεπληρώσουν οι τράπεζες τη διάσωση

Από τους Financial Times (via Euro2day)

Του Gerrit Wiesmann (Βερολίνο)

Οι προβληματικές τράπεζες της Ευρωπαϊκής Ένωσης που θα λάβουν κρατικά κεφάλαια ή κεφάλαια από το ταμείο διασώσεων θα υποστούν «ποινές» για την βοήθεια, όπως υποχρεωτική αναδιάρθρωση ή – στη χειρότερη περίπτωση – διατεταγμένη διάλυση.

Αυτή η στάση της Ε.Ε. προκύπτει μετά από πολλές εβδομάδες έντονης διαμάχης ανάμεσα σε αξιωματούχους και τράπεζες της Ευρώπης σχετικά με το κατά πόσον οι υποχρεωτικές ανακεφαλαιοποιήσεις θα πρέπει να εξαιρεθούν από τις κανονικές ρυθμίσεις περί κρατικής βοήθειας.

Στο προσχέδιο των οδηγιών για τη λειτουργία των ενδυναμωμένου ταμείου διασώσεων EFSF, που εξασφάλισαν οι Financial Times, οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις αναφέρουν ότι μια «προγραμματισμένη αναδιάρθρωση / διάλυση (restructuring / resolution) χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων» είναι «εκ των ων ουκ άνευ προϋπόθεση» για παροχή βοήθειας.


Η προϋπόθεση αυτή πιθανότατα θα αποθαρρύνει τις τράπεζες να αναζητήσουν την κρατική βοήθεια και θα τις υποχρεώσει αντ' αυτού να συρρικνώσουν τους ισολογισμούς τους, κάτι που θα αυξήσει τον κίνδυνο πιστωτικού κραχ, σύμφωνα με τους τραπεζίτες.

Η εμπιστευτική οδηγία επίσης περιγράφει τα υπόλοιπα εργαλεία τα οποία δίνονται στο EFSF ώστε να αντεπεξέλθει καλύτερα στην κρίση χρεών, όπως τις αγορές κρατικών ομολόγων στην πρωτογενή και τη δευτερογενή αγορά, καθώς και την παροχή δανείων «προφύλαξης» προς κυβερνήσεις.

Ωστόσο η οδηγία δεν αναφέρει τίποτα για το πώς θα αυξηθούν τα πυρομαχικά του EFSF ώστε να τροφοδοτηθούν οι υπό προϋποθέσεις πιστωτικές γραμμές, οι οποίες έχει προγραμματιστεί να διαρκέσουν έως δύο χρόνια και να καλύψουν το 2%-10% του εθνικού ΑΕΠ.

Σύμφωνα με το προσχέδιο που «κυκλοφόρησαν» Γερμανοί πολιτικοί ενόψει της συνόδου κορυφής της Κυριακής, οι τράπεζες θα πρέπει να αναζητήσουν πρώτα χρηματοδότηση από τις αγορές και τις εθνικές κυβερνήσεις και να αποταθούν στο EFSF μόνο σε «έσχατη ανάγκη».

Οι τράπεζες που θα ζητήσουν κεφάλαια από το EFSF θα πρέπει να είναι «συστημικά σημαντικές» ή να δημιουργούν «απειλή για την σταθερότητα» και το «σχέδιο αναδιάρθρωσής τους» θα καταρτίζει η εθνική κυβέρνηση με την Κομισιόν.

Το κόστος ενός δανείου ανακεφαλαιοποίησης, που θα περάσει από το EFSF στην τράπεζα μέσω της εθνικής κυβέρνησης, θα συνάδει με το κόστος των σημερινών δανείων του EFSF προς την Ιρλανδία και την Πορτογαλία. Τα κεφάλαια που θα διοχετευτούν θα πρέπει να είναι «της καλύτερης δυνατής ποιότητας».

Μια κυβέρνηση μπορεί να ζητήσει την παρέμβαση του EFSF στη δευτερογενή αγορά ομολόγων αν, για παράδειγμα, οι τιμές των ομολόγων είναι «ασυνήθιστα ευμετάβλητες», αν οι τιμές κινούνται σε διαρκή πτωτική πορεία ή αν, εξαιτίας της περιορισμένης ρευστότητας, διευρύνεται πολύ η απόκλιση ανάμεσα στις τιμές bid και offer.

Οι προφυλακτικές πιστωτικές γραμμές θα διατίθενται σε κυβερνήσεις των οποίων τα κρατικά ομόλογα απειλούνται από κερδοσκοπικές επιθέσεις. Περιγράφονται ως «πιστωτική γραμμή ώστε να ξεπεραστούν παροδικά εξωτερικά σοκ και να αποτραπεί η εκδήλωση κρίσης».

Μια χώρα που θα δικαιούται να λάβει δάνειο θα λαμβάνει κεφάλαια για ένα χρόνο, αλλά η διάρκεια θα μπορεί να ανανεωθεί δύο φορές, για έξι μήνες κάθε φορά. Οι δημοσιονομικά «άσωτες» χώρες θα πρέπει να συμφωνήσουν σε «αυξημένη εποπτεία» κατά τη διάρκεια της περιόδου.