Ειδικό Δικαστήριο στο τέλος της διαδρομής...

Από topontiki.gr

Του Σταύρου Χριστακόπουλου

Σε λιγότερες από 72 ώρες θα ξέρουμε με ποιον ακριβώς τρόπο θα μας ξαποστείλουν στη χρεοκοπία οι ευρω-εταίροι, δανειστές και επιτηρητές της Ελλάδας. Όλοι αυτοί οι τύποι, που έχουν αποδείξει την τελευταία διετία πέραν πάσης αμφιβολίας ότι δεν μπορούν να διαχειριστούν ούτε τα ζητήματα του οίκου τους και να σώσουν τα τομάρια τους, είναι έτοιμοι να μας πετάξουν σαν σαβούρα από ένα αερόστατο που συνεχώς χάνει ύψος.

Δέσμευση σαφής δεν προκύπτει από όσα ρεπορτάζ είχαν δημοσιευθεί έως χθες το βράδυ από τις Βρυξέλλες για το ύψος του «κουρέματος» του ελληνικού χρέους. Τα ποσοστά απομείωσης επί των ομολόγων που κατέχουν ιδιώτες, του ύψους 50% ή και 60%, παραμένουν ως προτάσεις ή υποθέσεις εργασίας μέχρι τη λήψη της οριστικής απόφασης.

Πόση σημασία όμως έχουν για τη μοίρα της Ελλάδας αυτά τα ποσοστά, όταν οι οίκοι αξιολόγησης έχουν προειδοποιήσει εδώ και ένα δίμηνο περίπου ότι ακόμη και το 21% της 21ης Ιουλίου – το οποίο θεωρείται ήδη κατά πολύ ξεπερασμένο – θα πρέπει να θεωρηθεί χρεοκοπία διότι οι κάτοχοι ομολόγων χάνουν από την αξία τους; Μάλλον ελάχιστη.

Προφανώς θα αναζητηθεί η «φόρμουλα» ώστε να εμφανιστεί η ελεγχόμενη πτώχευση σαν... «μη πτώχευση» – θυμάστε εκείνο το περίφημο ανδρεοπαπανδρεϊκό «μη πόλεμος»;

Επιπλέον είναι πολύ πιθανό αυτό το 50 ή 60 ή και παραπάνω τοις εκατό να γίνει σε δύο δόσεις, ώστε να «κερδηθεί» ελάχιστος ακόμη χρόνος.

Το αποτέλεσμα όμως είναι το ίδιο: η Ελλάδα θα πτωχεύσει υπό τον έλεγχο των δανειστών της. Είτε ομολογημένα είτε ανομολόγητα. Με όλες όμως τις συνέπειες στην πλάτη της.

Πτώχευση για το... τίποτα

Με εξαίρεση τους τελάληδες και τους παπαγάλους της «Παραμυθούπολης» (την οποία συνιστά η επίσημη «ενημέρωση» στη θλιβερή χώρα μας), όλες οι ρεαλιστικές εκτιμήσεις λένε ότι από μια μείωση της αξίας των ομολόγων που κατέχουν ιδιώτες κατά 50% το όφελος – σε ένα χρέος 360 δισ. ευρώ – δεν μπορεί, υπό ιδανικές συνθήκες, να ξεπεράσει τα... 30, άντε 40 δισ. ευρώ.

● Γιατί λοιπόν η Ελλάδα πρέπει να πτωχεύσει και να υποστεί όλες τις συνέπειες της πτώχευσης για ένα ασήμαντο ποσόν, το οποίο είναι λιγότερο από το χρέος που μας φόρτωσε στα δύο χρόνια ζωής της η κυβέρνηση Παπανδρέου;

● Γιατί πρέπει να φαλιρίσουμε τις τράπεζες και τα ταμεία και να ξαναχρεωθούμε στους ίδιους που διά της βίας μας οδηγούν σε ελεγχόμενη πτώχευση;

Προσέξτε μια... «λεπτομέρεια»: Σύμφωνα με τη νέα έκθεση της Κομισιόν μετά την τελευταία αξιολόγηση, οι δαπάνες για τόκους – αν όμως αφαιρέσουμε το χρέος που προέρχεται από τις κρατικές εγγυήσεις προς τις τράπεζες και είναι κάπου 85 δισ. μετά το 2008 – υπολογίζονται (χωρίς «κούρεμα»):

● Σε 14,6 δισ. ευρώ το 2011.

● Σε 15,1 δισ. ευρώ το 2012.

● Σε 16,5 δισ. ευρώ το 2013.

● Σε 17,3 δισ. ευρώ το 2014.

● Σύνολο 63,5 δισ. ευρώ.

Δηλαδή η υποτιθέμενη μείωση του χρέους δεν ισοδυναμεί ποσοτικά ούτε καν με τους τόκους τεσσάρων χρόνων για τα... τέσσερα πέμπτα του χρέους! Δηλαδή θα πτωχεύσουμε κυριολεκτικά για το τίποτα!!

Και άλλη μία «λεπτομέρεια»: Στην ίδια έκθεση της Κομισιόν, υπολογίζονται σε 62,2 δισ. τα μέτρα που πρέπει να λάβει η κυβέρνηση μέχρι και το 2014 για να μειώσει, σύμφωνα με τους τεθειμένους στόχους της, το έλλειμμα από το 15,8% του ΑΕΠ το 2009 στο 2,9% του ΑΕΠ στο τέλος του 2014.

Και κάτι ακόμη: Τα καθαρά έσοδα του κράτους το 2009 ήταν 48,49 δισ. ευρώ και το 2010 ήταν 51,17 δισ.

Ούτε τον τζίρο μιας χρονιάς δεν εξοικονομεί λοιπόν η εν εξελίξει πτώχευση;

Τα δικά τους κερατιάτικα...

Σε μια κανονική χώρα, μια κανονική κυβέρνηση, η οποία θα υπηρετούσε τον λαό που την εξέλεξε για να κυβερνά, θα πτώχευε μόνο εάν επρόκειτο να απαλλαγεί από τα χρέη της. Η κυβέρνηση της Ελλάδας αποδέχεται τις αποφάσεις των δανειστών για μια αναγκαστική ελεγχόμενη πτώχευση απλώς για να μειώσουμε κατά ελάχιστα ποσά τους τόκους!

Με βάση τις εκτιμήσεις της τρόικας, λοιπόν, έτσι όπως τις δημοσιοποίησε το πρακτορείο Bloomberg, με κούρεμα 50% το χρέος θα είναι στο 120% του ΑΕΠ το 2020. Αν το κούρεμα φτάσει το 60%, το χρέος θα βρίσκεται στο 110% το 2020. 

Δηλαδή η κυβέρνηση Παπανδρέου βύθισε την Ελλάδα στην ύφεση, έσφιξε τη θηλιά στον λαιμό του ελληνικού λαού και τον οδηγεί στην εξαθλίωση, τον εξανδραποδισμό και την εξασφαλισμένη ανθρωπιστική καταστροφή για να επιστρέψει την αναλογία χρέους προς ΑΕΠ ελάχιστα κάτω από εκεί που την παρέλαβε!!!

Την ίδια ώρα αυτοί που σχεδιάζουν και επιβάλλουν αυτό το έγκλημα, δηλαδή τα αφεντικά της ευρωζώνης, δηλαδή οι... Γερμανοί, θέλουν αλλαγή των ευρωσυνθηκών ώστε οι χώρες που θεωρούνται δημοσιονομικά «ατάσθαλες» όχι μόνο να χάνουν όλα τα επίπεδα εθνικής κυριαρχίας και να βρίσκονται υπό πλήρη δημοσιονομική και πολιτική κατοχή, αλλά και να παραπέμπονται στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο...

Κι όλα αυτά στο όνομα της ευρωζώνης, του κοινού νομίσματος και της ενιαίας «οικονομικής διακυβέρνησης». Σχέδια από χώρες και ηγεσίες οι οποίες, στο πλαίσιο της... Ένωσης, ασκούν αμιγώς εθνική πολιτική την ίδια ώρα που την απαγορεύουν για όλους τους άλλους. Ιδιαίτερα τους πρόθυμους να ξεπουλήσουν τις χώρες τους...

Το μεγάλο κόλπο

Και πάμε στην ουσία του προβλήματος που θέσαμε πιο πάνω: Γιατί θα πτωχεύσουμε;

Μετά το κούρεμα και με τη διατήρηση του χρέους σε τόσο υψηλό επίπεδο, ακόμη και υπό... «ιδανικές» συνθήκες, η Ελλάδα θα βρίσκεται εκτός αγορών μέχρι το 2021 και άρα θα δανείζεται από τους ευρωμηχανισμούς μόνο για την εξυπηρέτηση του χρέους της – έχοντας εν τω μεταξύ εκχωρήσει τη διαχείρισή του στους επόπτες.

Σε πρώτη φάση θα δανειστεί για να στηρίξει τράπεζες, ασφαλιστικά ταμεία και να αποκαταστήσει, έστω σε κάποιον βαθμό, τις συνέπειες από το κούρεμα.

Με απλά λόγια: Θα «διώξει» από πάνω της χρέος το οποίο υπόκειται στον ελληνικό νόμο για να το αντικαταστήσει – σε μεγάλο μάλιστα ποσοστό – με νέο χρέος κατά τα πρότυπα του δανείου της τρόικας (δηλαδή υπαγόμενο στον αγγλικό νόμο, τον πιο ευνοϊκό για τους δανειστές). Ακόμη χειρότερα: Με εμπράγματες εγγυήσεις – θέμα που ήδη θεωρείται τελειωμένο... Θα πρόκειται για την πιο μεγάλη και πιο εγκληματική ανταλλαγή χρέους (swap) που έγινε ποτέ στην ιστορία.

Εν τω μεταξύ, στο πλαίσιο της «μείωσης του χρέους», η Ελλάδα καλείται να παραχωρήσει, στο πλαίσιο του γνωστού σχεδίου Eureca ή κάποιας παραλλαγής του, έναντι 125 δισ. ευρώ, το σύνολο της περιουσίας της.

Με αυτά τα λεφτά θα κληθεί να αγοράσει δικά της ομόλογα σε άγνωστη τιμή επιτυγχάνοντας ένα άγνωστο ποσοστό μείωσης του χρέους της. Τώρα για το πού θα φτάσουν οι τιμές των ευτελισμένων σήμερα ελληνικών ομολόγων όταν ένας αγοραστής τα αγοράζει μαζικά και μάλιστα με το πιστόλι στον κρόταφο, μην ρωτάτε. Το όργιο κερδοσκοπίας θα είναι ανεπανάληπτο. Το ίδιο θα συμβεί αν η Ελλάδα δανειστεί από τον ευρωμηχανισμό με στόχο την «επαναγορά χρέους».

Φυσικά οι μεγάλοι κερδισμένοι θα είναι οι τράπεζες και τα επενδυτικά κεφάλαια της ευρωζώνης κατά κύριο λόγο, οι οποίοι θα ξεφορτωθούν τα ελληνικά τοξικά ομόλογα και θα τα φορτώσουν στην Ελλάδα. Την ίδια ώρα:

● Θα μοιράζονται μεταξύ τους την ελληνική περιουσία πουλώντας την στον... εαυτό τους έναντι μηδαμινού τιμήματος. Και με την Ελλάδα υποχρεωμένη να καλύπτει τη... ζημιά της εταιρείας που θα αναλάβει το ξεπούλημα - κατάσχεση!

● Θα αναλαμβάνουν να αξιοποιήσουν ή να τεμαχίσουν προς πώληση τις υποδομές της και να εκμεταλλευθούν επωφελώς για τους ίδιους κάθε πλουτοπαραγωγικό πόρο της.

● Και, κυρίως, θα έχουν πάρει ως «μπόνους» έντεκα εκατομμύρια ανθρώπους σε κατάσταση εξαθλίωσης. Οι οποίοι ωστόσο θα συνεχίσουν να χρωστάνε απίστευτα ποσά και θα διατελούν υπό καθεστώς μιας «δουλοπαροικίας χρέους».

Κανείς δεν ξέρει αν ή πότε ο ελληνικός λαός θα αποφασίσει ότι πρέπει να βάλει τέλος στο ειδεχθές έγκλημα που ετοιμάζουν με αυτόν ως θύμα. Το βέβαιο είναι ότι το ελάχιστο που θα χρειάζεται, ύστερα από την υπογραφή τέτοιων συμφωνιών, θα είναι ένα Ειδικό Δικαστήριο...