Μοιάζει με ποίημα, αλλά δεν είναι...

Από την Oikoniki Pragmatikotita

● Εκεί που πριν υπήρχε μια σημαία, σήμερα υπάρχει ένα εμπορικό κέντρο.

● Εκεί που υπήρχε μια ιστορία, σήμερα υπάρχει ένα φαστφουντάδικο.

● Εκεί που άνθιζαν λουλούδια, σήμερα υπάρχει ένας έρημος τόπος.

● Εκεί που υπήρχε μνήμη, σήμερα υπάρχει λήθη.

● Στη θέση της δικαιοσύνης, ελεημοσύνη.

● Στη θέση της Πατρίδας, ένας σωρός ερείπια.

● Στη θέση της μνήμης, το άμεσο και το εφήμερο.

● Στη θέση της ελευθερίας, ένας τάφος.

● Στη θέση της δημοκρατίας, ένα διαφημιστικό σποτ.

● Στη θέση της πραγματικότητας, οι αριθμοί.


Αυτοί, οι από πάνω, λένε: Αυτό είναι το μέλλον που σας υποσχόμαστε. Απολαύστε το.


Αυτό μας λένε και ψεύδονται. Αυτό το μέλλον μοιάζει πολύ με το παρελθόν.....

Ολόκληρα έθνη ρημάζονται.

Εδάφη κατακτιούνται.

Επανακαθορίζεται η παγκόσμια γεωγραφία.

Γκρεμίζονται τα τείχη για τα χρήματα

κι ορθώνονται για τους λαούς.

Οι ιστορικές κουλτούρες των λαών μας, πρόκειται να αντικατασταθούν από επιπόλαιες ελαφρότητες.

Σε μερικές χώρες, αντί για εθνικές κυβερνήσεις υπάρχουν τοπικές διοικήσεις...

[Αποσπάσματα από μήνυμα του (εξεγερμένου) Υποδιοικητή Μάρκος, από τα βουνά του νοτιοανατολικού Μεξικού, στον εξεγερμένο λαό της Χιλής. Οκτώβρης 2011]

ΥΓ.: Εν όψει, έργο του Claude Monet