Ευρωζώνη: Μπλόφα στις τράπεζες με «χαρτί» CDS

Από τους Financial Times (via Euro2day)

Του Lex

Η μάχη για το πόσα θα πρέπει να χάσουν οι επενδυτές που κατέχουν ελληνικά ομόλογα, είναι ένα ερώτημα αντίστοιχο με το «πόσα απίδια χωράει ο σάκος». Δεν υπάρχει συγκεκριμένη απάντηση, όσο επίπονες κι αν είναι οι εκτιμήσεις που γίνονται.

Κι αυτό δεν είναι το μόνο θέμα. Εξίσου σημαντική είναι η μέθοδος με την οποία θα υποχρεωθούν οι επενδυτές να υποστούν ζημιές. Θα δείξει το πώς θα αντιμετωπίσουν οι αρχές οποιαδήποτε άλλη χρεοκοπία στην ευρωζώνη.


Ας υποθέσουμε ότι οι επενδυτές συμφωνούν στην ανταλλαγή των σε κυκλοφορία ομολόγων με νέα ομόλογα.


Ας υποθέσουμε επίσης ότι αυτά τα νέα ομόλογα θα αξίζουν πολύ λιγότερο από την περικοπή 21% που προτείνεται στο υπάρχον σχέδιο αναδιάρθρωσης.

Πολλοί δεν θα έχουν άλλη επιλογή παρά να αποδεχτούν. Ωστόσο, δεδομένου ότι οι ασκήσεις διαχείρισης υποχρεώσεων, όπως ονομάζονται, ποτέ δεν γίνονται 100% αποδεκτές, ορισμένοι επενδυτές δεν θα αποδεχτούν την συμφωνία ανταλλαγής, στοιχηματίζοντας ότι εντέλει θα πληρωθούν στο απόλυτο.

Τι θα γίνει με αυτούς; Μια απάντηση, αν υποθέσουμε ότι θα προχωρήσει η ανταλλαγή, θα ήταν να κηρύξει η Ελλάδα στάση πληρωμών στο τμήμα των ομολόγων που κατέχουν οι μη συμμετέχοντες. Αυτό θα προκαλούσε ενεργοποίηση των Credit Default Swaps.

Επίσης αυτό θα ήταν μια μπλόφα σε όσες τράπεζες ισχυρίζονται ότι η ενεργοποίηση των ελληνικών CDS θα προκαλέσει παράλυση τύπου Lehman στην αγορά. Όμως τα μεγαλύτερα σοκ προκαλούνται όταν δεν είναι αναμενόμενα, όπως είχε με την κατάρρευση της Lehman.

Ένα ελληνικό χρεοστάσιο είναι ευρέως αναμενόμενο γεγονός και ένα προσχεδιασμό χρεοστάσιο δεν θα προκαλούσε μεγάλη αναταραχή. Οι τράπεζες που δεν θέλουν μεγαλύτερες ζημίες από την Ελλάδα, προειδοποιούν επίσης για τον κίνδυνο να προεξοφλήσουν οι αγορές ανάλογες ζημίες σε άλλες περιπτώσεις.

Κι αυτοί οι φόβοι, όμως, είναι υπερβολικοί. Το προτεινόμενο χρεοστάσιο θα προέκυπτε μετά την ολοκλήρωση μιας νέας συμφωνίας στο πλαίσιο ενός αξιόπιστου πακέτου διάσωσης της ευρωζώνης.

Οι τράπεζες, αντιμέτωπες με αυξήσεις κεφαλαίων σε κάθε περίπτωση, απειλούν να μην συμμετέχουν καθόλου στην προτεινόμενη ανταλλαγή και προτιμούν να περιμένουν να ενεργοποιηθούν τα CDS τους με στάση πληρωμών. Ο κίνδυνος να προκληθεί ενεργοποίηση των CDS κρατικών ομολόγων έχει γίνει ο «τραμπούκος» των αγορών.

Ένα εργαλείο που προσφέρει προστασία αλλά απειλεί να προκαλέσει χάος όταν ενεργοποιηθεί δεν θα έπρεπε να αξίζει καν το χαρτί πάνω στο οποίο είναι γραμμένο.