Παιχνίδι με τη φωτιά

Από την Καθημερινή

Του Σταύρου Λυγερού

Το χθεσινό σκηνικό στο Σύνταγμα είχε μια πρωτοτυπία. Εδώ και πολλά χρόνια το λεγόμενο μαύρο μπλοκ διαλύει τις μεγάλες διαδηλώσεις, μετατρέποντάς τις με τη δράση του σε μια δική του σύγκρουση με τα ΜΑΤ. Αυτή τη φορά οι συγκρούσεις ήταν ανάμεσα στους κουκουλοφόρους και στο μπλοκ του ΚΚΕ. Μέχρι τώρα, το ΚΚΕ απέφευγε επιμελώς να εμπλακεί σε τέτοια επεισόδια. Γι’ αυτό και φρόντιζε οι πορείες του να μη συμπίπτουν με τον χώρο πιθανών επεισοδίων.


Η επιλογή των κομμουνιστών διαδηλωτών να παραμείνουν και να διατηρήσουν τον έλεγχο στο Σύνταγμα συνιστά αλλαγή στάσης, δεδομένου ότι είχαν συνείδηση ότι θα προέκυπταν συγκρούσεις. Προφανώς, η αλλαγή αυτή δεν είναι τυχαία. Ο Περισσός μάλλον φοβήθηκε μήπως στο εύφλεκτο περιβάλλον της διάχυτης κοινωνικής οργής πυροδοτηθεί κάποια έκρηξη και χαθεί πλήρως ο έλεγχος.


Κατά πάσα πιθανότητα, το μαύρο μπλοκ είναι διαβρωμένο, αλλά οι κουκουλοφόροι δεν είναι ένα είδος παρακρατικών που εκτελούν διατεταγμένη υπηρεσία. Γι’ αυτήν την κατηγορία νέων, η σύγκρουση με τα ΜΑΤ είναι λόγος ύπαρξης. Δεν πρόκειται για ιδεολόγους. Πρόκειται για αγέλες νεαρών που έλκονται από την αισθητική της καταστροφής, που έχουν μεταλλαχθεί σε τεχνικούς της βίας.

Χωρίς πολιτική πλατφόρμα, χωρίς ιδεολογικούς περιορισμούς, είναι απρόσωποι, dark, ριψοκίνδυνοι, καταστροφείς, σκληροί στις μάχες του δρόμου και με διάθεση να βεβηλώσουν τα «ιερά και τα όσια».

Με άλλα λόγια, έχουν όλες τις προδιαγραφές και γι’ αυτό κάνουν καριέρα αναμφισβήτητων πρωταγωνιστών στη διψασμένη για θέαμα τηλεοπτική δημοκρατία μας. Με τη δράση τους κλέβουν την παράσταση και κατ’ αυτόν τον τρόπο επικαλύπτουν το μήνυμα των διαδηλώσεων.

Τα προηγούμενα χρόνια, οι κουκουλοφόροι δρούσαν σε ένα ευσταθές πολιτικό και κοινωνικό τοπίο. Γι' αυτό και το μόνο που κατάφερναν ήταν σποραδικές παρενθέσεις επεισοδίων και καταστροφών. Σήμερα, όμως, το τοπίο είναι ασταθές και εύφλεκτο.

Γι' αυτό και στο πλαίσιο μεγάλων διαδηλώσεων διαμαρτυρίας, όπως η χθεσινή και η προχθεσινή, το μαύρο μπλοκ ενδέχεται να λειτουργήσει αντικειμενικά σαν πυροκροτητής για την ανάφλεξη του συσσωρευμένου και συμπιεσμένου δυναμικού της κοινωνικής οργής. Μόνο τυφλοί από τον φανατισμό δεν βλέπουν ότι η χώρα βρίσκεται με το ένα πόδι στο κενό και στο επίπεδο της δημόσιας τάξης.

Το έργο που παίζεται κάθε λίγους μήνες με τα νέα πακέτα μέτρων δεν είναι μόνο από οικονομικής απόψεως αδιέξοδο και από κοινωνικής απόψεως καταστροφικό. Είναι ταυτοχρόνως και παιχνίδι με τη φωτιά. Το γεγονός ότι χθες είχαμε μόνο ένα νεκρό ήταν ζήτημα τύχης. Ακόμα και μέλη της παραπαίουσας κυβέρνησης ομολογούν ότι η κατάσταση αυτή δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο.