Από τη Sofokleous10
Η δημοσιονομική κρίση αρχίζει να αλλάζει τον πολιτικό χάρτη στην Ευρωζώνη. Η λαϊκή οργή για τα πακέτα στήριξης, τη λιτότητα και την ευρύτερη οικονομική αβεβαιότητα έχει ήδη οδηγήσει σε ανατροπές ηγετών σε χώρες της περιφέρειας της ευρωζώνης. Πρώτα στην Ιρλανδία, μετά στην Πορτογαλία και στην Ισπανία, όπου ο Χοσέ Λουίς Θαπατέρο δήλωσε ότι δεν θα διεκδικήσει τρίτη θητεία στον πρωθυπουργικό θώκο.
Στην Πορτογαλία οι ψηφοφόροι τιμώρησαν τους Σοσιαλιστές γα την οικονομική κρίση της χώρας στις εκλογές της 5ης Ιουνίου. Οι σοσιαλιστές της Πορτογαλίας υπέστησαν τη χειρότερη εκλογική ήττα τους εδώ και τουλάχιστον 20 χρόνια. Η αντιπολίτευση των Σοσιαλδημοκρατών επικράτησε με 39% έναντι του 28% των Σοσιαλιστών.
Το αποτέλεσμα ανοίγει το δρόμο για το σχηματισμό μιας νέας κεντροδεξιάς κυβέρνησης συνασπισμού, η οποία θα εφαρμόσει το πρόγραμμα διάσωσης των 78 δισ. ευρώ, το οποίο αναγκάστηκε να ζητήσει η Πορτογαλία. Ο Ζοζέ Σόκρατες, πρωθυπουργός των τελευταίων έξι ετών, παραδέχτηκε την ήττα του και ανακοίνωσε την πρόθεσή του να παραιτηθεί από την ηγεσία του κόμματός του.
Αλλά και στην Ιρλανδία ο Μπρίαν Κόουεν υπέστη εκλογική συντριβή στις πρόωρες εκλογές του Φεβρουαρίου, πληρώνοντας βαρύ τίμημα για την οικονομική κατάρρευση της χώρας και την υπαγωγή της στοΝ Μηχανισμό Στήριξης Ευρωπαϊκής Ένωσης και ΔΝΤ. Το Φιάνα Φέιλ του κατάφερε να συγκεντρώσει ποσοστό μόλις και μετά βίας πάνω από 17%, όταν στις προηγούμενες είχε θριαμβεύσει με 42%.
Αυτή, λοιπόν, ήταν η πιο εντυπωσιακή εκλογική κατάρρευση που έχει σημειώσει οποιοδήποτε κόμμα στην Ιρλανδία μετά την ανεξαρτησία της χώρας από τη Βρετανία, το 1921! Μάλιστα, θα πρέπει να σημειωθεί ότι τη συντριβή γνώρισαν και οι μέχρι πρότινος εταίροι του Κόουεν στην κυβέρνηση, οι Πράσινοι, που παίρνουν μόλις 1,8%.
Μεγάλοι κερδισμένοι ήταν το κεντροδεξιό Φάιν Γκέιλ του νυν πρωθυπουργού Έντα Κένι, καθώς και το αριστερό Σιν Φέιν, που θεωρούνταν η πολιτική «ομπρέλα» του Ιρλανδικού Δημοκρατικού Στρατού και αύξησε τη δύναμή του στο 10%.
Εκτός όμως από τον ευρωπαϊκό Νότο, η αγανάκτηση αρχίζει να επηρεάζει και τον πυρήνα της Ευρώπης, όπου τα κυρίαρχα κόμματα χάνουν έδαφος από λαϊκιστές outsiders, οι οποίοι ποντάρουν στη λαϊκή δυσφορία και απογοήτευση που έχει προκληθεί από τη λιτότητα και την επιδείνωση του επιπέδου διαβίωσης.
Στη Φινλανδία η εκτόξευση της δύναμης των λαϊκιστών Αληθινών Φινλανδών κατέδειξε τη διογκούμενη αντίθεση του εκλογικού σώματος στις αποφάσεις της Ε.Ε. να ξεπληρώσει το δημόσιο χρέος μερικών αδύναμων οικονομιών της ευρωζώνης, όπως της Ελλάδας, της Ιρλανδίας και τώρα της Πορτογαλίας. Πάνω στο θέμα αυτό ο χαρισματικός ηγέτης των Αληθινών Φινλανδών Τίμο Σόινι έχει τοποθετηθεί λέγοντας ότι μέσα στις προθέσεις του είναι να αλλάξουν οι όροι του προγράμματος διάσωσης της Πορτογαλίας.
«Το πακέτο βοηθείας που υπάρχει δεν νομίζω ότι θα παραμείνει» έχει δηλώσει χαρακτηριστικά ο Σόινι σε συνέντευξή του στη φινλανδική τηλεόραση. Το ευρωσκεπτικιστικό κόμμα των Αληθινών Φινλανδών θα παίξει από 'δώ και στο εξής σημαντικό ρόλο στα δρώμενα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
«Αυτό είναι μια πολύ - πολύ μεγάλη ανατροπή στην πολιτική ζωή της χώρας. Είναι μια πολύ - πολύ μεγάλη αλλαγή. Αυτό αλλάζει πλέον το περιεχόμενο της φινλανδικής πολιτικής» επεσήμανε ο Γιαν Σούντμπεργκ, καθηγητής πολιτικών επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Ελσίνκι, σχολιάζοντας τα αποτελέσματα των εκλογών.
Στη Γαλλία η κεντροδεξιά παράταξη του προέδρου Νικολά Σαρκοζί υπέστη σημαντικό πλήγμα στις περιφερειακές εκλογές, ενώ καταγράφηκε σημαντική ενίσχυση του ακροδεξιού Εθνικού Μετώπου. Η δημοτικότητα του Γάλλου προέδρου βρίσκεται σε ιστορικό χαμηλό.
Σύμφωνα με τη δημοσκόπηση που πραγματοποίησε η εταιρία Ifop τον Μάιο για λογαριασμό της κυριακάτικης εφημερίδας Le Journal du Dimanche, περίπου το 71% των ερωτηθέντων δήλωσαν απογοητευμένοι από τον Σαρκοζί, ενώ τον Απρίλιο το ποσοστό αυτό ανερχόταν στο 72%.
Στο Βέλγιο οι Φλαμανδοί εθνικιστές απέτρεψαν τη δημιουργία κυβέρνησης μέχρι τα τέλη του έτους και οι αναλυτές υποστηρίζουν πως ενδεχομένως θα ενισχυθούν ακόμη περισσότερο εάν η χώρα οδηγηθεί σε νέες εκλογές. Η κυβέρνηση μειοψηφίας της Ολλανδίας στηρίζεται στο αντιευρωπαϊκό κόμμα του εθνικιστή κ. Γκερτ Βίλντερς, ώστε να παραμείνει στην εξουσία για 6 μήνες.
Ακόμη και στη Γερμανία – όπου υπάρχει έντονη ανησυχία για το ενδεχόμενο να τροφοδοτηθούν ακροδεξιές τάσεις λόγω της οικονομικής δυσαρέσκειας – η αγανάκτηση για τον τρόπο χειρισμού της οικονομίας ήταν ο βασικός παράγοντας για τη μεγάλη ήττα που υπέστη η Χριστιανοδημοκρατική Ένωση της καγκελαρίου Μέρκελ στις εκλογές στη Βάδη - Βυρτεμβέργη (ήταν το προπύργιό τους για 58 χρόνια), αλλά και το Αμβούργο.
Η δυσφορία – που τροφοδοτείται και από τα ταμπλόιντ – φαίνεται πως είναι πλέον τόσο έντονη ώστε ένα από τα κυρίαρχα κόμματα, οι Ελεύθεροι Δημοκράτες, φλερτάρει με μία ανοιχτά αντιευρωπαϊκή ρητορική ενόψει των εκλογών.
Τα περιθωριακά λαϊκιστικά κόμματα της Ευρώπης – εκ των οποίων το Εθνικό Μέτωπο της Γαλλίας και το Ελεύθερο Κόμμα του κ. Βίλντερς στην Ολλανδία – είχαν επικεντρωθεί σε αντιμεταναστευτική ρητορική. Πολλοί εξ αυτών, όμως, όπως ο Σόινι στη Φινλανδία ή ο Φλαμανδός εθνικιστής Μπαρτ ντε Βέμπερ, είτε αποφεύγουν είτε κατεβάζουν τους τόνους στις εθνικιστικές τους ρίζες και επανατοποθετούνται για να ευνοηθούν από την κυρίαρχη τάση της οικονομικής αγανάκτησης.
Η Μαρίν Λεπέν έχει μαλακώσει τη σκληρή προσέγγιση του κόμματός της σε φυλετικά και μεταναστευτικά θέματα, ώστε να προσελκύσει τους λευκούς εργαζόμενους ψηφοφόρους που έχουν απογοητευτεί από την οικονομική πολιτική του Σαρκοζί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου