Από το Capital.gr
Tον «κώδωνα του κινδύνου» κρούει ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ) καθώς στην ετήσια έκθεσή του για την κοινωνική κατάσταση στον κόσμο προειδοποιεί ότι τα μέτρα λιτότητας που εφαρμόζονται σε χώρες όπως η Ελλάδα απειλούν την παγκόσμια ανάκαμψη. Παράλληλα ο ΟΗΕ καλεί τις κυβερνήσεις να λαμβάνουν υπόψη τις κοινωνικές επιπτώσεις στη χάραξη της πολιτικής τους.
«Τα μέτρα λιτότητας που υιοθετούνται για την αντιμετώπιση του υψηλού κυβερνητικού χρέους σε μερικές από τις ανεπτυγμένες οικονομίες, όπως η Ελλάδα και η Ισπανία, δεν απειλούν απλώς την απασχόληση και τις κοινωνικές δαπάνες, αλλά καθιστούν παράλληλα την ανάκαμψη περισσότερο αβέβαιη και εύθραυστη» αναφέρει χαρακτηριστικά στην έκθεσή του ο ΟΗΕ.
«Οι κυβερνήσεις πρέπει να αντιδρούν με σύνεση στις πιέσεις για δημοσιονομική εξυγίανση και την υιοθέτηση μέτρων λιτότητας αν δεν θέλουν να θέσουν σε κίνδυνο την ανάκαμψη των οικονομιών τους» συνεχίζει η έκθεση.
Σύμφωνα με τους οικονομολόγους του ΟΗΕ το θέμα αυτό δεν αφορά μόνο τις προηγμένες οικονομίες, αλλά και τις αναδυόμενες χώρες. Όπως μάλιστα σημειώνουν, οι αναπτυσσόμενες χώρες που ωφελούνται από τα προγράμματα του ΔΝΤ δέχονται επίσης πιέσεις για μείωση των δημοσίων δαπανών και υιοθέτηση μέτρων λιτότητας.
Γι' αυτόν τον λόγο είναι «απαραίτητο», σύμφωνα με τον ΟΗΕ, να αναθεωρηθούν «η φύση και οι βασικοί στόχοι των όρων» που τίθενται από τους διεθνείς οργανισμούς στις χώρες που αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες.
«Είναι σημαντικό οι κυβερνήσεις να λαμβάνουν υπόψη τις πιθανές κοινωνικές αναταραχές κατά τη χάραξη οικονομικής πολιτικής» προκειμένου να μην αποθαρρύνουν τη μακροπρόθεσμη ανάπτυξη, σημειώνει ο ΟΗΕ.
Παράλληλα ο Οργανισμός ασκεί αυστηρή κριτική στους όρους πίστωσης που τίθενται από οργανισμούς όπως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Όπως σημειώνει, οι 31 από τις 41 συμφωνίες που έχουν συναφθεί με το ΔΝΤ περιλαμβάνουν προκυκλική πολιτική – όπως η μείωση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων – που θα μπορούσε να επιδεινώσει την επιβράδυνση της οικονομικής ανάπτυξης.
Αντίθετα, καταλήγει η έκθεση, οι κυβερνήσεις θα πρέπει να είναι σε θέση να εφαρμόζουν με συστηματικό τρόπο αντικυκλικές σταθεροποιητικές πολιτικές.
Με ενοχλεί ο άστοχος όρος "προκυκλική"πολιτική : Υβρίδιο αγγλικού και ελληνικού λόγου. Γιατί όχι "φιλοκυκλική" πολιτική; Γιατί προτίμηση στα κορακίστικα;
ΑπάντησηΔιαγραφή