Από topontiki.gr
Του Δημήτρη Μυ
Ψήφος και Συνείδηση διασυνδέονται με άρρηκτο δεσμό σε βαθμό ταύτισης. Κάθε πολίτης δια της ψήφου του εκφράζει τη συνισταμένη των εκτιμήσεων, απόψεων, ιδεολογικών επιρροών και συμφερόντων που θεωρεί ότι αντιπροσωπεύει. Πρόκειται για κορυφαία στιγμή κατά την οποία, τελικά, σε μια δημοκρατία καταγράφεται η βούληση της κοινωνίας συνολικά. Υπό αυτήν την έννοια και η ψήφος των βουλευτών, πολλοί από τους οποίους σήμερα Τετάρτη θα ψηφίσουν το μεσοπρόθεσμο αποτελεί την έκφραση της βούλησης και της συνείδησής τους.
Ωστόσο, οι βουλευτές σε μια αντιπροσωπευτική δημοκρατία δεν είναι τίποτε περισσότερο από εκπρόσωποι των ψηφοφόρων που τους ανέδειξαν στο αξίωμα. Αυτό σημαίνει ότι έχουν αναλάβει την υποχρέωση να τηρήσουν το προεκλογικό τους συμβόλαιο με την κοινωνία. Στην προκειμένη περίπτωση, είναι σαφές ότι η εν λόγω συμφωνία, η οποία ανέδειξε την σημερινή κυβερνητική πλειοψηφία στις εκλογές του 2009 έχει καταπατηθεί...
Από το «λεφτά υπάρχουν», στις περικοπές μισθών συντάξεων και τις ανελέητες φοροεπιδρομές. Από το «δεν υπάρχει επιλογή του ΔΝΤ» στην προσφυγή στο ΔΝΤ. Από την λύση του μνημονίου και της δανειακής σύμβασης του 2010 στη νέο μνημόνιο, στα ακόμη περισσότερα και μεγαλύτερα δάνεια, στις απειλές των τανκς.
Η απόκλιση των υποσχέσεων και δεσμεύσεων από την κυβερνητική πρακτική είναι προφανές ότι έχει ξεπεράσει το όριο της εξαπάτησης. Πρόκειται για εξαπάτηση οριστική και τελεσίδικη, καθώς η υιοθέτηση του εν λόγω νομοσχεδίου (μεσοπρόθεσμου) θα σφραγίσει τις ζωές της παρούσας και των επόμενων γενεών της χώρας.
Kάπως έτσι ωστόσο διαμορφώνονται και σφυρηλατούνται η συνείδηση και η βούληση των πολιτών της χώρας , οι οποίοι συντόμως θα την εκφράσουν (και) με την ψήφο τους. Οριστικά και τελεσίδικα για όσους θεωρούν πως τους εξαπάτησαν. Δηλαδή τους πολιτικούς απατεώνες...
Κάποτε θάχε νόημα (σχεδόν)όταν μιλούσαμε για βουλευτές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα πρόκειται για ανθρωπάκια που θεωρούν πως διορίστηκαν εν είδει μεγαλοστελέχους πολυεθνικής.
Αυτό που φροντίζουν είναι να προστατεύσουν τα συμφέροντα του ιδιοκτήτη της εταιρείας.
Ο λαός, είναι απλά εμπόδιο, κάτι σαν πλέμπα εργάτες που ζητούν και ζητούν και έτσι λειτουργούν τόσο φιλικά προς τον λαό που τους "εξέλεξε", όσο φιλικά είναι οι γιάπις των διοικητικών συμβουλίων απέναντι στους εργαζόμενους.
Φυσικά, έτσι ήταν πάντα. Απλά, τελευταία έπαψαν να τηρούν και τα προσχήματα.
Εμείς τους στείλαμε εκεί, εμείς είμαστε υπεύθυνοι για ό,τι μας συμβαίνει.
Ας ρουφήξουμε τ αβγό μας τώρα κι ας κάτσουμε στη γωνία να κλαίμε τη μοίρα μας.
Όταν παραμυθιάζεσαι τόσο εύκολα από τον πρώτο τυχόντα και τον τιμάς με την ψήφο σου για να σε εκπροσωπήσει δήθεν, ενώ κατά βάση κάνεις μια ανίερη ανταλλαγή εξυπηρετήσεων (στείλε με εκεί πάνω να βολευτώ κι εγώ θα σου πετάξω ένα κοκκαλάκι μόλις βρώ ευκαιρία), θάπρεπε να ξέρεις πως κάποτε θα το πληρώσεις.
Ίσως δεν φανταστήκαμε το πόσο ακριβά θα το πληρώσουμε, μα τώρα πια δεν έχει σημασία.
Πιάσαμε πάτο.
Απροκάλυπτα βολέψανε την συνέχιση της πολιτικής τους ζωής, απεμπολώντας και πουλώντας τα πάντα σ αυτή τη χώρα.
Τουλάχιστον ας μας γίνει μάθημα (που δεν το πιστεύω), για τις επόμενες φορές.
Με γειά μας...
mbiker