Όταν θα μας έχουν πάρει τα πάντα...

Από Τα Νέα

Του Ρούσσου Βρανά

Όλο για τα ίδια παλεύουν οι άνθρωποι. Θα έρθει μια στιγμή που θα μας έχουν πάρει τόσα πολλά, που οτιδήποτε και αν διεκδικήσουμε από αυτά θα είναι σαν να τα διεκδικούμε όλα από την αρχή. Από την εποχή των μεγάλων επαναστάσεων. Από την εποχή του Διαφωτισμού. Από την εποχή της κλασικής αρχαιότητας. Ακόμη και από την εποχή των σπηλαίων.


Πολλοί βλέπουν την παγκόσμια οικονομική κρίση ως απόδειξη πως ζούμε σε έναν ενιαίο κόσμο. Όμως, καθώς οι χώρες συντρίβονται από τους αφέντες αυτού του κόσμου, οι άνθρωποι επιστρέφουν ολοταχώς σε ένα μέλλον που μοιάζει ολοένα και περισσότερο με τον Μεσαίωνα. Το κράτος δεν υπάρχει πια όπως άλλοτε. «Η ισχύς των κρατών υποχωρεί και παίρνει τη θέση της η ισχύς των επιχειρήσεων και των μεγιστάνων» έγραφε ήδη από το 2009 το περιοδικό Foreign Policy.

Δισεκατομμύρια άνθρωποι ζουν χωρίς να ξέρουν ποιοι ακριβώς είναι οι πραγματικοί ηγέτες τους, αν είναι οι πολιτικοί που χειροκροτούν και ψηφίζουν ή κάποιοι μακρινοί μεγιστάνες του χρήματος. Ακόμη και σε δημοκρατικές χώρες, οι εκλογές μετατρέπονται σε πλειστηριασμούς. Οι κοινωνικές παροχές και η ασφάλεια των πολιτών, που κάποτε θεωρούνταν αυτονόητα για μια ευνομούμενη και δημοκρατική κοινωνία, έχουν γίνει ανεκπλήρωτες προεκλογικές υποσχέσεις.

Ο εσωτερικός κατακερματισμός των κοινωνιών είναι εμφανής, με πόλεις μέσα στην πόλη, όπου σηκώνει τα δικά του τείχη κάθε πολίτης που νιώθει ανασφαλής, με πόλεις που μαστίζονται από τις ίδιες πληγές που μάστιζαν και τις μεσαιωνικές: φόβο, αβεβαιότητα, λοιμούς και βία.

Η Αναγέννηση απέχει πολύ ακόμη. Υπάρχουν σήμερα περισσότεροι δούλοι στον κόσμο από οποιαδήποτε άλλη περίοδο της Ιστορίας. Όχι όμως πια μονάχα στις αναπτυσσόμενες χώρες της Νότιας Ασίας, όπου τα χρέη έχουν μετατρέψει τους φτωχότερους κατοίκους τους σε δουλοπάροικους. Ο δρόμος προς τη δουλοπαροικία έχει ανοίξει και στις πρώην καλοζωισμένες πολιτείες μας όπου οι άνθρωποι έχουν γίνει υπόδουλοι στα χρέη, καθώς οι κυβερνήσεις τους δεν ξεχρεώνουν τους πολίτες, αλλά τους τραπεζίτες.

«Πρέπει να καταλάβουμε πως αυτό που προσπαθούν να κάνουν είναι να σβήσουν τον Διαφωτισμό, να σβήσουν την ηθική φιλοσοφία και τις κοινωνικές αξίες της κλασικής πολιτικής οικονομίας που κορυφώθηκαν στην προοδευτική εποχή» εξηγούσε τις προθέσεις των νεοσκοταδιστών που μας κυβερνούν ο αμερικανός καθηγητής των Οικονομικών Μάικλ Χάντσον.

«Δεν προσπαθούν να κάνουν την οικονομία πιο δίκαιη ούτε να μοιραστούν την εξουσία. Η πλεονεξία τους είναι απεριόριστη και ο στόχος τους είναι να δημιουργήσουν μια νέα φεουδαρχική ολιγαρχία».

Όταν θα μας έχουν πάρει τα πάντα, σαν να μην αξίζαμε τίποτα, τότε πια καμιά μοίρα δεν θα είναι αναπόδραστη. Ακόμη και θαμμένοι στα πιο βαθιά σκοτάδια, οι άνθρωποι θα διεκδικήσουν ξανά το φως, έστω και αν χρειαστεί να ξαναρχίσουν από τον πολιτισμό που ζωγράφισε τα σπήλαια της Αλταμίρα.