Στη στροφή... με φρένο ο Βενιζέλος

Από Το Ποντίκι 15.3.2012

Εν όψει της κυριακάτικης κάλπης για την εκλογή του Ευάγγελου Βενιζέλου ως προέδρου του ΠΑΣΟΚ, ομολογουμένως η έρευνα της Pulse RC δεν προσφέρει αισιόδοξα μηνύματα στον διάδοχο του Γιώργου Παπανδρέου.

Το πρώτο ζήτημα που ο ίδιος έχει να αντιμετωπίσει είναι πως, παρ' ότι ρητορικώς θέτει ως στόχο τη νίκη και την αυτοδυναμία, το ζητούμενο είναι ένα ποσοστό πολύ πιο αξιοπρεπές από το 13,5% που του δίνει η (με όλα τα μεθοδολογικά ρίσκα) αναγωγή επί των εγκύρων.

Τα εφόδιά του σε αυτό το εγχείρημα είναι η αλλαγή κλίματος που παραδοσιακά συνοδεύει μια αλλαγή ηγεσίας.

Ωστόσο το κλίμα αυτό μοιάζει εκ των προτέρων υπονομευμένο, όχι μόνο από τη γενικότερη διάθεση τιμωρίας του κόμματος που κυβέρνησε την τελευταία διετία. Δύο στοιχεία χαρακτηριστικά της διάθεσης των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ αποτυπώνονται στους πίνακες αυτού του δισέλιδου.

1. Η αλλαγή ηγεσίας, σε πρώτη φάση, δεν φαίνεται να συγκινεί τους ψηφοφόρους του κόμματος του 2009. Μόλις το 32% εξ αυτών (18% του συνόλου των ερωτηθέντων) κρίνει ότι η προεδρία του θα αλλάξει το κόμμα.

Το 40% (48% επί του συνόλου) βλέπει στασιμότητα και το 16% (20% επί του συνόλου) κρίνει αρνητικά την αλλαγή ηγεσίας. Συνεπώς αναμενόμενη είναι η έλλειψη ενδιαφέροντος για την εκλογή της Κυριακής: το 68% των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ δεν προβλέπεται να συμμετάσχει, ενώ ενδιαφέρον συμμετοχής εκδηλώνει μόλις το 24%.

2. Καθώς ο Ευ. Βενιζέλος έδειξε να επενδύει από καιρό στην επιτυχή ολοκλήρωση της αναδιάρθρωσης χρέους («κούρεμα» μέσω PSI), ως μέγιστο πολιτικό και επικοινωνιακό όπλο, μάλλον δεν θα περίμενε ότι η ολοκλήρωση της μεγαλύτερης στην ιστορία ανταλλαγής ομολόγων θα αντιμετωπιζόταν από τον κόσμο, στην καλύτερη περίπτωση, χωρίς ενδιαφέρον. Ακόμη και οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ το αποτιμούν θετικά ως προς τη σημασία του για τη χώρα μόλις κατά 37%. 

Αντιθέτως, το 33% των «πράσινων» ψηφοφόρων το βλέπει αδιάφορα και το 23% αρνητικά. Εκεί όμως όπου το ενδιαφέρον είναι πολύ μεγαλύτερο, δηλαδή στην αξιολόγηση του PSI ως προς την επίδρασή του στην προσωπική τους οικονομική κατάσταση, μόλις το 20% των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ το κρίνει θετικά.  

Αρνητικά το βλέπει το 29% του ΠΑΣΟΚ και αδιάφορα το 44%! Και όλα αυτά χωρίς να έχει ακόμη μετρηθεί το κόμμα Κατσέλη και Καστανίδη, το οποίο μόλις χθες έκανε επίσημη εμφάνιση φιλοδοξώντας να προσελκύσει πληθώρα μεσαίων και συνδικαλιστικών στελεχών. Ζόρικα τα πράγματα...

Η οικονομική κατάσταση θα είναι το βασικό κριτήριο ψήφου για το σύνολο της κοινωνίας, αφού αυτό δηλώνει το 73% των ερωτηθέντων. Ύστερα από δύο χρόνια συνεχούς και ανηλεούς λεηλασίας εισοδημάτων, με οριζόντια (δηλαδή κατ' εξοχήν άδικη) λογική, τι πιο αναμενόμενο;

Το γεγονός ότι το 88% των ερωτηθέντων βλέπει την οικονομική του κατάσταση να έχει χειροτερέψει προφανώς δικαιολογεί το οικονομικό ως πρώτο κριτήριο ψήφου. Η βελτίωση των οικονομικών μόλις του 2% παραπέμπει στο γνωστό σύνθημα «Είστε το 1% και είμαστε το 99%»!

Η αξιολόγηση των σημαντικότερων από τις αρνητικές πλευρές της κρίσης δηλώνει, μεταξύ άλλων, και την κοινωνική διαστρωμάτωση της ελληνικής κοινωνίας και τις αναλογίες μεταξύ μισθωτών, αυτοαπασχολούμενων, μικρομεσαίων κ.λπ. Με μια κουβέντα: όλοι έχουν χτυπηθεί αγρίως...

Τόσος επικοινωνιακός θόρυβος, τόση αγωνία στα κανάλια, τόση θριαμβολογία με την ολοκλήρωσή του, αλλά το περιλάλητο PSI δεν θα μπορούσε παρά να αντιμετωπιστεί όπως του αναλογεί: αρνητικό και αδιάφορο, στον βαθμό που δεν βελτιώνει τις ζωές των ανθρώπων.

Το συμπέρασμα του ανωτέρω πίνακα επιβεβαιώνεται και σε αυτόν: αυτό που οι δυνάμεις της συγκυβέρνησης προέβαλαν περίπου ως θρίαμβο δεν συγκινεί την κοινωνία, η οποία βλέπει τη θέση της να επιδεινώνεται συνεχώς. Ίσως γι’ αυτόν τον λόγο το «κούρεμα» των ομολόγων συμβαδίζει απολύτως με το «κούρεμα» των κομμάτων εξουσίας...

Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ... ίδιο κι απαράλλακτο. Δεν το λέμε εμείς. Οι ψηφοφόροι το λένε, οι οποίοι με το εκπληκτικό ποσοστό 48% δεν θεωρούν ότι το ΠΑΣΟΚ θα αλλάξει ουσιαστικά όταν ο Ευάγγελος Βενιζέλος αναλάβει την ηγεσία του. Μάλιστα μόλις το 18% πιστεύει ότι τυχόν αλλαγή θα είναι προς το καλύτερο...

Με δεδομένα όλα τα παραπάνω, το ενδιαφέρον του συνόλου των ψηφοφόρων για την εκλογή του νέου προέδρου του ΠΑΣΟΚ είναι απολύτως φυσιολογικό να κινείται στο όριο του... μηδαμινού. Στην εκλογή του Γιώργου Παπανδρέου, το 2004 και το 2007, ακόμη και οι «εχθροί» του... εξιτάρονταν.

Αλλά και μεταξύ των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ τα πράγματα δεν είναι πολύ καλύτερα. Μόλις το 31% προσδοκά ουσιαστική αλλαγή του κόμματος, ενώ η γενική εντύπωση των ψηφοφόρων των άλλων κομμάτων είναι σαφώς πιο αρνητική περιορίζοντας τη λεγόμενη «πολιτική διεισδυτικότητά» του...

Και στον χώρο των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ το ενδιαφέρον είναι σαφώς περιορισμένο, αφού το 68% δεν προτίθεται να προσέλθει. Προφανώς κανείς δεν θα περίμενε συμμετοχή ανάλογη προηγούμενων τέτοιων διαδικασιών. Η απορία αν θα έπρεπε να υπάρχει και άλλος υποψήφιος είναι δικαιολογημένη...