Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2011

Η Αργεντινή ψηφίζει και γιορτάζει



Η Κριστίνα Φερνάντες επιβραβεύεται για την ανάκαμψη

Από την Ελευθεροτυπία

«Είναι η οικονομία, βλάκα»! Η χιλιοπαιγμένη ατάκα του Μπιλ Κλίντον αποτελεί την απλή, περιεκτική εξήγηση της σαρωτικής επανεκλογής της Κριστίνα Φερνάντες δε Κίρτσνερ στην Αργεντινή με 53,8%. Το γεγονός ότι η Κίρτσνερ είναι η πρώτη γυναίκα πρόεδρος, όχι μόνο στην πατρίδα της αλλά και σε ολόκληρη τη Λατινική Αμερική, η οποία κερδίζει δεύτερη συνεχή θητεία και μάλιστα με ποσοστό ρεκόρ έναντι των αντιπάλων της, ερμηνεύεται με απλούς, μαθηματικούς – και ανθρώπινους – όρους.


«Η Αργεντινή ευημερεί από πολλές απόψεις: η οικονομία αναμένεται φέτος να σημειώσει ανάπτυξη 8%, τη μεγαλύτερη στη Λατινική Αμερική. Η απασχόληση έχει φτάσει σε επίπεδα ρεκόρ και η φτώχεια έχει μειωθεί κατά το ήμισυ από το 2007 (τη χρονιά που εξελέγη η Φερνάντες), σύμφωνα με την κυβέρνηση.


Η χώρα εξακολουθεί να επωφελείται από τις γενναίες κυβερνητικές δαπάνες, τις υψηλές τιμές των εμπορικών προϊόντων και την έντονη ζήτηση από την Κίνα για τα αγροτικά της προϊόντα» έγραφαν οι «New York Times», τονίζοντας, ωστόσο, το πρόβλημα του πληθωρισμού, ο οποίος φέρεται να αγγίζει το 20%.

Καμιά φορά, για να σφυγμομετρήσεις το αν βαδίζεις στον σωστό δρόμο, πρέπει να δεις τι λένε όχι τόσο οι φίλοι σου όσο οι «εχθροί» σου:

«Η νίκη αποτέλεσε καθαρή λαϊκή εντολή για την 58χρονη Φερνάντες δε Κίρτσνερ, για να συνεχίσει την ανορθόδοξη οικονομική πολιτική της, που βασίζεται σε μεγάλες κρατικές δαπάνες, προσδίδοντας παράλληλα ελάχιστη προσοχή στους κατόχους ομολόγων, οι οποίοι προσπαθούν να συλλέξουν δισεκατομμύρια δολάρια ενός απλήρωτου χρέους» σχολίαζε η «Washington Post», η οποία δείχνει να μην μπορεί να χωνέψει πώς είναι δυνατό μια χώρα να γυρνάει την πλάτη της στις νεοφιλελεύθερες συνταγές και στους δανειστές και, παρ' όλα αυτά, να πηγαίνει καλά.

Τα αποτελέσματα αυτής της «ανορθόδοξης» πολιτικής τα περιγράφει ένας ψηφοφόρος της Κριστίνα Φερνάντες στην ίδια εφημερίδα, θυμίζοντάς μας πολύ οικείες καταστάσεις:

«Δεν είχαμε δουλειά. Το εκπαιδευτικό σύστημα ήταν διαλυμένο. Δεν υπήρχε δικαιοσύνη ούτε ισότητα. Τώρα υπάρχει δουλειά και παλεύουμε για να στήσουμε μια αξιοπρεπή παιδεία για όλους, μαζί με μια κυβέρνηση που να μας εκπροσωπεί όλους».

Όλοι, ωστόσο, θέλουν να συνεργαστούν πιο στενά με την «ανορθόδοξη» Κριστίνα, η οποία δηλώνει ότι θα συνεχίσει την ίδια ακριβώς πολιτική: από τις γειτονικές χώρες και τις ΗΠΑ του Ομπάμα μέχρι την Ευρωπαϊκή Ενωση, η οποία δήλωσε διά στόματος Χέρμπερτ βαν Ρομπάι ότι επιθυμεί σύσφιξη των σχέσεων με το Mercosur, την οικονομική ένωση κρατών της Νότιας Αμερικής.

Κι αυτό γιατί η Αργεντινή δεν είναι κανένας διεθνής παρίας, όπως προσπαθούν να μας πείσουν διάφοροι εγχώριοι και ξένοι πολιτικάντηδες, αλλά μια από τις σημαντικότερες οικονομίες στον κόσμο και μέλος των G20, όπου ετοιμάζεται να μεταβεί με πολύ συγκεκριμένη ατζέντα.

Όπως διαβάζουμε στην ισπανική «El Pais», Αργεντινή και Βραζιλία, επίσης μέλος του G20, έχουν, με δεδομένη την παγκόσμια οικονομική κρίση από την οποία κανείς δεν είναι απόλυτα θωρακισμένος, τους ακόλουθους στόχους:

● διεύρυνση του μικρού προς το παρόν Λατινοαμερικάνικου Αποθεματικού Ταμείου,

● ενίσχυση των εμπορικών συναλλαγών μεταξύ των χωρών της περιοχής με παράλληλη αποδέσμευση από το δολάριο και έκδοση αναπτυξιακών δανείων μέσω της Εταιρείας Προαγωγής των Χωρών των Ανδεων (Corporacion Andina de Fomento) και της νεοσύστατης Τράπεζας του Νότου (Banco del Sur).

Αυτά συμβαίνουν επειδή, σε μεγάλο βαθμό, η Αργεντινή είχε την «τύχη» να χρεοκοπήσει. Η έκφραση δεν ανήκει σ' εμάς αλλά στον έγκυρο αμερικανό οικονομολόγο Μαρκ Γουάισμπροτ, πρώην στέλεχος του ΔΝΤ που στη συνέχεια ανένηψε.

«Αν ρίξουμε μια ματιά στις πιο αδύναμες οικονομίες της ευρωζώνης (Ελλάδα, Ιρλανδία, Πορτογαλία, Ισπανία), δύσκολα καταλαβαίνουμε πότε θα επανέλθουν σε κανονικά επίπεδα απασχόλησης – ιδίως αν εξακολουθήσουν να εφαρμόζουν τις πολιτικές που απαιτούν οι ευρωπαϊκές αρχές και το ΔΝΤ» γράφει σε άρθρο του στη βρετανική «Guardian».

«Η Αργεντινή ανέκαμψε σύντομα, γιατί απελευθερώθηκε όχι μόνο από ένα δυσβάστακτο χρέος αλλά και από τις καταστροφικές πολιτικές που της επέβαλαν οι δανειστές της και οι σύμμαχοί της».

Για να μπει τέλος στην παραπληροφόρηση και στην ημιμάθεια, που είναι χειρότερη από την αμάθεια: ο μακαρίτης Νέστορ Κίρτσνερ δεν ήταν ο άνθρωπος που οδήγησε στη χρεοκοπία την Αργεντινή. Ήταν, αντίθετα, ο πρόεδρος που παρέλαβε μια χρεοκοπημένη χώρα και την έκανε ευνομούμενη και ευημερούσα, μουντζώνοντας το ΔΝΤ και τις συνταγές του.

Εξαιρετικά αφιερωμένο στο βουλευτή του ΠΑΣΟΚ κύριο Μίμη Ανδρουλάκη.

Κορίνα Βασιλοπούλου


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου