Το Ανεμογκάστρι... αλλάζει

Κατ' αρχάς... να συστηθούμε. Ο μοναδικός συντάκτης και διαχειριστής του ταπεινού αυτού ιστολογίου είναι ο Σταύρος Χριστακόπουλος, δημοσιογράφος και διευθυντής σύνταξης της εφημερίδας Το Ποντίκι.

Το Ανεμογκάστρι γεννήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2009 και ο στόχος της δημιουργίας του δεν ήταν, όπως συμβαίνει με αρκετά δημοσιογραφικά ιστολόγια, να γράφει πράγματα τα οποία η εφημερίδα μου δεν μπορεί να δημοσιεύσει. Για τον απλούστατο λόγο ότι τέτοιο ζήτημα στο «Ποντίκι» δεν υφίσταται. Ο μοναδικός στόχος της δημιουργίας του ήταν να αποτελέσει έναν δικτυακό τόπο στον οποίο θα συγκεντρώνονται κείμενα σχετικά με την κρίση.

Όταν το δημιούργησα, ήταν ήδη ορατό ότι μπαίναμε σε μια εφιαλτική εποχή και η προσπάθειά μου ήταν όχι τόσο να παρεμβαίνω ο ίδιος μέσα από αυτό το διαδικτυακό βήμα, όσο να δίνω την ευκαιρία στους αναγνώστες του να βρίσκουν εύκολα απόψεις, αναλύσεις και πληροφορίες που θα έκαναν ευχερέστερη την ανάγνωση της κρίσης.

Σε όλη τη διάρκεια της σχεδόν τριετούς ζωής του το Ανεμογκάστρι σεβάστηκε απολύτως τις – δυστυχώς άτυπες και, δυστυχέστερα, σπανίως σεβαστές – αρχές δεοντολογίας της διαδικτυακής αναδημοσίευσης: πάντοτε αναφορά της αρχικής πηγής με ενεργό σύνδεσμο παραπομπής, είτε επρόκειτο για κείμενα είτε για σκίτσα.

Από τότε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι. Πολλά ακόμη παρόμοια ιστολόγια εμφανίστηκαν όλη αυτή την περίοδο – άλλα νωρίτερα, άλλα αργότερα – με την ίδια περίπου λογική. Άλλα αξιοπρόσεκτα, άλλα... όχι! Τα περισσότερα όμως με την ίδια δομή και περιεχόμενο: αναδημοσιεύσεις απόψεων και αναλύσεων.

Εν τω μεταξύ, σκληρά εργαζόμενος, με τον καιρό διαπίστωσα ότι το Ανεμογκάστρι έτεινε, με τον καιρό, να απομυζά πολύτιμες δυνάμεις μου. Πολύ ξενύχτι, αδέλφια, και μάλιστα σε εποχή που οι εργασιακές απαιτήσεις αυξάνονται αλματωδώς. Ο κίνδυνος να κατακρημνιστεί η ποιότητα της δουλειάς μου ήταν ορατός.

Από την άλλη πλευρά δεν ανέχομαι, για λόγους προσωπικής αισθητικής, να ρίξω την ποιότητα των αναρτήσεων υποκύπτοντας στην προχειρότητα κατά την επεξεργασία και παρουσίαση των κειμένων, ακόμη και των αναδημοσιευόμενων. Θα έπρεπε λοιπόν να διαλέξω.

Εδώ να προσθέσω πως, παρ' ότι δεν έχω κανένα πρόβλημα με την ανωνυμία στην «μπλογκόσφαιρα», ήταν πλέον παράταιρο αφ' ενός να έχω συστηματική δημοσιογραφική παρουσία και αφ' ετέρου το ιστολόγιό μου να παραμένει ανώνυμο.

Έτσι ή αλλιώς όλα όσα γράφω φέρουν την υπογραφή μου – είτε αμέσως, στην ιστοσελίδα της εφημερίδας στην οποία εργάζομαι, είτε εμμέσως, με τη αναφορά του ονόματός μου στην ταυτότητα της έντυπης έκδοσης της εφημερίδας. Συνεπώς το Ανεμογκάστρι δεν υπήρχε λόγος να παραμένει ανώνυμο. Άλλωστε δεν είχε τίποτε να... κρύψει.

Ως εκ τούτου, όχι χωρίς προβληματισμό, αποφάσισα ότι το αγαπημένο μου ιστολόγιο – για να μην καταργηθεί – θα πρέπει να αλλάξει ρόλο και αποστολή. Ύστερα από 3.700 αναρτήσεις σε κάτι λιγότερο από τρία χρόνια, ήλθε η ώρα το Ανεμογκάστρι να αναδημοσιεύει μόνο τα δικά μου κείμενα και, αν υπάρχει χρόνος, κατ' εξαίρεση, κάποια κείμενα άλλων.

Ωστόσο δεν πρόκειται να σταματήσω να επισημαίνω όσα κείμενα και αναλύσεις θεωρώ ότι πρέπει – για διαφορετικούς το καθένα λόγους – να τύχουν ευρύτερης ανάγνωσης. Για τον λόγο αυτόν θα αξιοποιηθούν ο λογαριασμός του ιστολογίου στο Facebook και ο προσωπικός μου στο Twitter. Στα μέσα αυτά η διαδικασία αναδημοσίευσης είναι πολύ πιο εύκολη και σύντομη.

Επιπλέον το προφίλ του ιστολογίου στο Facebook δημοσιεύει αυτομάτως ό,τι ανεβάζω στο Twitter, συνεπώς δεν είναι απαραίτητο να μπλέξει κάποιος με όλα τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης προκειμένου να παρακολουθεί τις... περιπέτειές μου.

Προσεχώς λοιπόν θα αρχίσει η ανάρτηση στο Ανεμογκάστρι όσων κειμένων μου είναι ήδη δημοσιευμένα μέσα στο καλοκαίρι και εντός του Σεπτεμβρίου η αναδημοσίευσή τους θα είναι πλέον ταυτόχρονη με την αρχική δημοσίευση.

Ευχαριστώ πολύ, από βάθους καρδιάς, όσους τίμησαν – και όσους θα συνεχίσουν να τιμούν – με τις επισκέψεις τους το ταπεινό αυτό ιστολόγιο και ελπίζω ότι, καθώς απελευθερώνομαι από ένα δυσβάστακτο καθήκον, θα καταφέρω να αναβαθμίσω την ποιότητα της δικής μου δουλειάς.

Με ειλικρινή εκτίμηση,

Σταύρος Χριστακόπουλος