Η πραγματική εξουσία

Από Το Ποντίκι 8.3.2012

Το «ιστορικό» ερώτημα για το «ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο» επανεμφανίζεται στις μέρες μας. Μόνο που σήμερα είναι ρητορικό, καθώς όλοι γνωρίζουν... Γνωρίζουν την τρόικα, γνωρίζουν τον σκοτεινό κύριο Τράα του ΔΝΤ, γνωρίζουν τον επί των δημοσίων σχέσεων κύριο Τόμσεν, έχουν ακούσει για τον κύριο Ράιχενμπαχ και την ομάδα κρούσης του.


Αυτό που ίσως δεν γνωρίζουμε όλοι μας είναι πώς αποτυπώνεται στην πράξη η εξουσία όλων αυτών των ανθρώπων και των μηχανισμών που δημιουργούν, πώς εκφράζεται η βούλησή τους και πώς υλοποιούνται οι εντολές τους από την ελληνική κυβέρνηση του τοποθετημένου, μη εκλεγμένου τραπεζίτη πρωθυπουργού. Δεν γνωρίζουμε, αλλά μπορούμε να φανταστούμε, ειδικά όσο περνά ο καιρός και βγαίνουν στη φόρα κάποιες συμπεριφορές...

Καθώς ο Παπαδήµος, όπως όλοι ξέρουμε, προσγειώθηκε με... γερμανικό αλεξίπτωτο πάνω από το κεφάλι του εκλεγμένου πρωθυπουργού Παπανδρέου, καθώς ο επίσης εκλεγμένος Σαμαράς προτίμησε να υπακούσει στη γερμανική εντολή παρά στη λαϊκή βούληση που τον ανέδειξε αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, είναι προφανές ότι η εξουσία βρίσκεται έξω από το πρωθυπουργικό γραφείο του Μαξίμου, έξω από τη χώρα και ασκείται χωρίς περιστροφές, τύπους και ευγένειες.

Οι υπάλληλοι των υπαλλήλων της τρόικας, οι «κομάντος» του Ράιχενμπαχ (οι πραγματικοί, όχι οι γιαλαντζί τύπου Διαμαντοπούλου) μπαίνουν στο πρωθυπουργικό και τα υπουργικά γραφεία με συμπεριφορά ύπατου αρμοστή...

Οι λεπτοµέρειες των παρεμβάσεων στην κυβερνητική καθημερινότητα, όπως και το ύφος τους, θα γίνονται γνωστά όσο περνά ο καιρός. Ωστόσο, πέρα από τις λεπτομέρειες, υπάρχουν ήδη αποτυπωμένες οι χοντρές γραμμές των πράξεων υποτέλειας:

● Ο Παπανδρέου ουσιαστικά αποπέμφθηκε όταν ψέλλισε κάτι περί δημοψηφίσματος. Απαιτήθηκαν ενυπόγραφες δεσμεύσεις των πολιτικών αρχηγών.

● Είδαµε δηµόσιες υποδείξεις Σόιμπλε, Γιούνκερ και λοιπών για τον χρόνο ζωής της κυβέρνησης Παπαδήμου.

● Αντικαταστάθηκε ο Χρυσοχοΐδης κατόπιν δυσαρέσκειας των Γερμανών.

Όµως, σε τελική ανάλυση, ο πραγματικός κυβερνήτης του τόπου είναι ο λαός του, που έχει δυνατότητα να εκλέγει ηγεσία και την υποχρέωση να προστατεύει την τήρηση του συντάγματος. Ακόμη κι αν δεν πιστεύει ακόμη στη δύναμή του...