Από την Oikoniki Pragmatikotita
Ο άνθρωπός μας έχει υποστηρίξει τους βομβαρδισμούς στη Γιουγκοσλαβία, έχει κάνει τα στραβά μάτια στον πόλεμο του Ιράκ, έχει προωθήσει άγρια και άκομψα το αποικιακό σχέδιο Ανάν στην Κύπρο, έχει παρέμβει άμεσα στη περίπτωση της Ιρλανδίας και έχει συμβάλει στη διενέργεια δεύτερου δημοψηφίσματος για την κύρωση της Συνθήκης της Λισσαβώνας – παρά πάσα έννοια δημοκρατίας...
Έχει υπηρετήσει την αμερικανική πολιτική καθώς επίσης την πολιτική των μεγάλων ευρωπαϊκών δυνάμεων, αυτή δε η «ιδιοπροσωπία» του – το να βρίσκεται δηλαδή στο μέσο ενός κεντρώου πολιτικού ρεύματος (Πράσινοι Ευρώπης), ενός παλιού ριζοσπαστικού εαυτού και ενός σημερινού εαυτού της προσκολλήσεως στο σύστημα της υψηλής εξουσίας, έχει απονευρώσει και στρογγυλοποιήσει τον λόγο του.
Οι σκέψεις του είναι αφόρητα κοινότοπες ή θυμίζουν μερικές φορές τις ηθικοπλαστικές παραινέσεις του Γιάννη Μαρίνου – όταν λόγου χάρη καταγγέλλει ότι στην Ελλάδα κανείς δεν θέλει να πληρώσει φόρους, αξιοποιώντας προφανώς δική του μυστική σφυγμομέτρηση....
Εμμέσως πλην σαφώς λοιπόν, σε μια συνέντευξη στον Τάσο Τσακίρογλου της Ελευθεροτυπίας (6.2.11) υπό τον τίτλο «Κον Μπεντίτ: Το πρόβλημά σας είναι ότι κανείς δεν θέλει να πληρώσει φόρους», μας πληροφορεί ότι πληρώνουν φόρους στην Γαλλία και στη Γερμανία – γι' αυτό και δεν αντιμετωπίζουν σκάνδαλα φοροδιαφυγής...
Ταυτόχρονα μας κλείνει το μάτι για τη πεπερασμένη διάρκεια της σημερινής διευρωπαϊκής λιτότητας, «που από μόνη της δεν συνιστά κάποιο πρόγραμμα», απέχοντας από το να αποκαλύψει και να καταγγείλει τον βασικό στόχο των ιθυνόντων κύκλων της Ε.Ε.: που είναι η προσαρμογή στον διεθνή ανταγωνισμό μέσω της κινεζοποίησης της ευρωπαϊκής οικονομίας και της καταβύθισης μισθών, απολαβών, ελευθεριών...
Αυτός είναι ο Κον Μπεντίτ, που οι δικοί μας κοκορόμυαλοι ανεβάζουν στο βάθρο του μεγάλου πολιτικού ηγέτη... Αξίζει όμως να σταθούμε στις απαντήσεις που δίνει σχετικά με τα ελληνοτουρκικά θέματα:
– Είναι εφικτή η πρότασή σας για μείωση των εξοπλισμών της Ελλάδας, με δεδομένες τις σχέσεις με την Τουρκία;
Κον Μπεντίτ: Καταλαβαίνω, αλλά αυτό είναι ένα πρόβλημα της Ελλάδας και του ελληνικού εθνικισμού. Δεν χρειάζεστε τόσο στρατό. Το πρόβλημα με την Τουρκία δεν είναι στρατιωτικό. Όλα αυτά τα πολεμικά παιχνίδια ανήκουν στον περασμένο αιώνα. Μπορείτε να μου εξηγήσετε γιατί χρειάζεται η Ελλάδα υποβρύχια; Για να πολεμήσει ποιον και πού;
– Υπάρχουν διεκδικήσεις στο Αιγαίο και αμφισβητήσεις κυριαρχίας.
Κον Μπεντίτ: Ελάτε τώρα! Ζούμε στον 21ο αιώνα. Πρέπει να σταματήσει αυτός ο εθνικισμός. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να εγγυηθεί τα ελληνικά σύνορα. Να μειώσετε τον στρατό σας και υπάρχει πρόβλεψη για εγγύηση στη Συνθήκη της Λισσαβώνας. Πρέπει με πολιτική πρωτοβουλία να υπάρξει μείωση των εξοπλισμών και αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων από τη βόρεια Κύπρο.
– Έχετε καταγγείλει στο Ευρωκοινοβούλιο τη Γερμανία και τη Γαλλία ότι πιέζουν την Ελλάδα για πωλήσεις όπλων τους.
Κον Μπεντίτ: Ναι, βεβαίως και τους έχω κριτικάρει, αλλά πουλάνε όπλα στη χώρα σας γιατί ο ελληνικός εθνικισμός τα αγοράζει. Σταματήστε να τα αγοράζετε και τότε δεν θα μπορούν να τα πουλάνε.
Ο Κον Μπεντίτ κηρύσσει αναχρονιστικά τα παιχνίδια ισχύος, πάνω στα οποία βασίζονται πολιτικές και πολιτικές. Χρεώνει την Ελλάδα με την ευθύνη των εξοπλισμών και πετάει μια απίθανη κοτσάνα περί υποβρυχίων – λες και μιλάει για την Ουγγαρία. Παραπέμπει την ελληνική ασφάλεια στη Συνθήκη της Λισσαβώνας – προς βρώση των ηλιθιωδέστερων αναγνωστών της συνέντευξης.
Συνολικά δε καμώνεται πως αγνοεί το πρόβλημα των εξοπλισμών – που καλύπτουν ταυτόχρονα ανάγκες της χώρας, ανάγκες της γαλλογερμανικής εξοπλιστικής βιομηχανίας, ανάγκες των εκατέρωθεν μιζαδόρων... Και μας καλεί να πετάξουμε το μωρό, μαζί με τα βρομόνερα, από τη σκάφη...
Πρόκειται για ένα ιστορικό ρεκόρ ηλιθιότητας ή / και κουτοπονηριάς. Που εντάσσεται στα «Κατά συνθήκην ψεύδη» της εποχής μας – κατά τον τίτλο ενός βιβλίου του Ούγγρου διανοούμενου Μαξ Νορντάου...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου