Από Το Ποντίκι 27.2.2011
Το «σάλπισμα» για το γενικότερο ξεπούλημα και της τελευταίας... μετοχής δημόσιας περιουσίας ήταν η προβολή της «απαίτησης» των δανειστών μας να μαζέψουμε 50 δισ. από αποκρατικοποιήσεις. Οι δανειστές, που έχουν πίσω τους τις μεγάλες πολυεθνικές των χωρών τους, βάζουν πλέον από την πίσω πόρτα στην Ελλάδα τις εταιρείες που διεκδικούσαν τα «ασημικά μας» (δηλαδή τις ΔΕΚΟ) για να πάρουν πλέον κοψοχρονιά ό,τι έχει απομείνει. Γιατί θα γίνει αυτό:
1. Εξαιτίας της συστηματικής «δουλειάς» των ξένων οίκων και αξιολογητών, η αξία των εισηγμένων επιχειρήσεων δημόσιου χαρακτήρα στα χρηματιστήρια έχει πέσει και θα πιεστεί κι άλλο, ώστε τα ποσοστά που διατηρεί πλέον το Δημόσιο να καταστούν αμελητέας αξίας (βλέπε περίπτωση ΟΤΕ). Και τώρα ακόμη και η εκποίηση του μεριδίου στον ΟΤΕ δεν θα μπορεί να προσφέρει ένα αξιοπρεπές ποσό για να καλυφθεί το χρέος...
2. Είναι τέτοια η χρονική πίεση, ώστε η κυβέρνηση δεν θα προλάβει (αν υποθέσουμε βέβαια ότι ήθελε κιόλας) ούτε διαγωνισμούς να κάνει για να πουλήσει τις δημόσιες επιχειρήσεις. Και στις περισσότερες περιπτώσεις θα αναγκαστεί (ή μάλλον θα πουλήσει επικοινωνιακά ότι θα «αναγκαστεί») να προχωρήσει το ξεπούλημα με απευθείας αναθέσεις και αδιαφανείς διαδικασίες τύπου Ολυμπιάδας. Και αυτό το βλέπουν οι ξένες εταιρείες, που ζητούν ακόμη και τα... κλειδιά.
Ακόμη όμως και όλα να πουληθούν, είναι και πάλι αμφίβολο ότι θα μπορέσουν να μαζευτούν τα χρήματα που απαιτούν οι ξένοι. Και τότε θα καταλάβουμε ότι θα έχουμε χάσει το μεγαλύτερο μέρος της κρατικής περιουσίας (και εν μέρει και της κυριαρχίας μας) χωρίς να έχουμε λύσει το πρόβλημα του χρέους (άρα μπαίνουμε στη γραμμή για ελεγχόμενη πτώχευση).
Η πρώτη επιβεβαίωση της μεθοδολογίας - ξεφτίλας που θα συνοδεύσει το ξεπούλημα της κρατικής περιουσίας, χωρίς όρους, ήρθε μέσα στην εβδομάδα με το Ελληνικό. Ο διαχειριστής - εκτελεστής των συμφωνιών με τους ξένους (και υπουργός Επικρατείας) Χάρης Παμπούκης θα μεταβεί στα τέλη του μήνα στο Κατάρ για την ολοκλήρωση της συμφωνίας με το εμιράτο, καθώς ο χρόνος «δεν επιτρέπει» και πολλούς διαγωνισμούς.
Θέλετε κάτι άλλο; Άντε, χάρη σας κάνουμε που το παίρνουμε για να επενδύσουμε, θα είπαν περίπου οι εκπρόσωποι του εμιράτου. Ας δούμε τώρα πώς έχει η κατάσταση στα υπόλοιπα μέτωπα:
Μόνο ένας διαγωνισμός
Κατ' αρχήν εκκρεμεί ο ανασταλείς διαγωνισμός για την εταιρεία ύδρευσης Θεσσαλονίκης (ΕΥΑΘ). Αποτελεί κοινό μυστικό πως θα είναι ο πρώτος (αλλά μάλλον και ο μόνος) διαγωνισμός που θα «ανοίξει» και μάλιστα σε άμεσο χρόνο. Λίγο ως πολύ θα ακολουθηθεί – ή για την ακρίβεια θα... ξεπαγώσει – η ανενεργός διαδικασία που είχε αρχίσει πριν από μερικά χρόνια.
Τι είχε γίνει; Η διαδικασία είχε ξεκινήσει επί Ν.Δ. και ανεστάλη τον Σεπτέμβριο του 2009 (δηλαδή λίγο πριν από τις εκλογές) όταν ήταν να γίνει ο νομικός έλεγχος της ΕΥΑΘ. Ήταν μια αναμενόμενη εξέλιξη, καθώς η διαδικασία αποκρατικοποίησης απαιτεί συνεδριάσεις διυπουργικής επιτροπής, η οποία λόγω των εκλογών δεν υφίσταται.
Για να μην ξεχνιόμαστε, και επειδή πάντοτε οι ΠΑΣΟΚοι είναι βασιλικότεροι του βασιλέως, υπενθυμίζουμε ότι τότε υποστήριζαν πως «...σε περίπτωση που κερδίσει τις εκλογές το ΠΑΣΟΚ, ο διαγωνισμός ενδέχεται να ακυρωθεί, καθώς δεν βρίσκεται στις προτεραιότητες του οικονομικού του προγράμματος». Πώς είπατε; Άλλαξαν τα πράγματα, ε;
Αν θυμάστε, όμως, τα ίδια έλεγαν και για τον ΟΤΕ, όπως και για την Ολυμπιακή, την οποία θα αγόραζαν από τον Βγενόπουλο. Τώρα που (υποπτευόμαστε ότι) ο Βγενόπουλος μπορεί να τη δίνει και πίσω, η κυβέρνηση μπορεί να την πάρει;
Στον σχετικό δημόσιο διεθνή διαγωνισμό για την απόκτηση του 23,02% της ΕΥΑΘ οι τρεις κοινοπραξίες που συμμετείχαν στη διαδικασία ήταν οι εξής:
1. Veolia Εau (Γαλλία) με 51% και ΜΙG (Ελλάδα) με 44% - Ιonios S.Α. (Ελλάδα) με 5%.
2. Suez Εnvironment (Γαλλία) με 60% και Ellaktor (Ελλάδα) με 40%.
3. Αqualia (Ισπανία) με 51% και ΓΕΚ-ΤΕΡΝΑ (Ελλάδα) με 49%.
Έντονο κατά πώς φαίνεται το... γαλλικό άρωμα στις αποκρατικοποιήσεις, αφού το ενδιαφέρον των εταιρειών της χώρας υπάρχει και σε άλλα μέτωπα, όπως για παράδειγμα στα τρένα, όπου η κυβέρνηση σχεδιάζει να δώσει πλειοψηφικό πακέτο στον ιδιώτη επενδυτή που θα αναλάβει το «τιμόνι» τής άλλοτε θυγατρικής εταιρείας του ΟΣΕ, ΤΡΑΙΝΟΣΕ. Αν και αρχικά είχε εξαγγελθεί η εκχώρηση του 49% του μετοχικού κεφαλαίου και του management, το οικονομικό επιτελείο φέρεται διατεθειμένο να «τεμαχίσει» την εταιρεία και να κρατήσει μειοψηφικό ποσοστό.
Πρώτη κίνηση
Οι επαφές με τους γαλλικούς σιδηροδρόμους (SNCF) για την πώληση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ συνιστούν την πρώτη εκ των τριών κινήσεων που θα επιχειρήσει η ελληνική αποστολή στο Παρίσι (πάλι) υπό τον Χάρη Παμπούκη. Με δεδομένο ότι τον υπουργό Επικρατείας συνοδεύουν στη γαλλική πρωτεύουσα ο γ.γ. αποκρατικοποιήσεων Γ. Χριστοδουλάκης και ο CEO της ΔΕΠΑ Χάρης Σαχίνης είναι προφανές ότι καλύπτεται και το τρίπτυχο του γαλλικού ενδιαφέροντος για τα τρένα, τα ελληνικά νερά (ΕΥΔΑΠ - ΕΥΑΘ) και τη ΔΕΠΑ.
Εκτός από την πώληση του 23% της ΕΥΑΘ, υπάρχει και το σχέδιο για την πώληση του 10% της ΕΥΔΑΠ. Και εδώ τον πρώτο λόγο έχουν οι Γάλλοι. Μάλιστα το ενδιαφέρον των δύο γαλλικών εταιρειών Suez Environment και Veolia είναι τέτοιο, που σχεδόν έχει «απονευρώσει» άλλους Ευρωπαίους μνηστήρες.
Τα θέλουν όλα
Γαλλικό «φλερτ» υπάρχει και στην περίπτωση της ΔΕΠΑ. Την κρατική εταιρεία «γλυκοκοιτάζει» ο γαλλικός κολοσσός Gas De France, που δεν περιορίζεται όμως στην απόκτηση ποσοστού, αλλά θέλει και το «τιμόνι» της εταιρείας. Από κοντά σε αυτή την «κούρσα» βρίσκεται και η Electricite De France, η οποία έχει βάλει για τα καλά στο μάτι τις υπεραξίες της ελληνικής εταιρείας.
Για τη ΔΕΠΑ η κυβέρνηση θέλει να προχωρήσει στον διαχωρισμό με τον ΔΕΣΦΑ και την πώληση του 30% της επιχείρησης. Το Δημόσιο ελέγχει το 65% των μετοχών της εταιρείας, ενώ το υπόλοιπο 35% ανήκει στα ΕΛΠΕ και η ΔΕΗ έχει option για την αγορά του 30%.
Σημειωτέον ότι αρχές του έτους ανακοινώθηκαν οι σύμβουλοι αποκρατικοποίησης της ΔΕΠΑ (Alpha Bank, Rothschild, UBS και η Δικηγορική Εταιρεία Κουταλίδη νομικός σύμβουλος). Έργο των συμβούλων θα είναι, μεταξύ άλλων, η ολοκλήρωση της αποτίμηση της option της ΔΕΗ στην εταιρεία για το 30% του μετοχικού της κεφαλαίου, αλλά και ο διαχωρισμός της ΔΕΣΦΑ, η οποία σήμερα είναι θυγατρική της ΔΕΠΑ.
Η ΔΕΣΦΑ διαδραματίζει σήμερα ρόλο ανάλογο του ΔΕΣΜΗΕ (δηλαδή του διαχειριστή μεταφοράς ενέργειας) για την αγορά ηλεκτρικής ενέργειας και απαγορεύεται η ιδιωτικοποίησή της. Με τον ισχύοντα νόμο επιτρέπεται η συμμετοχή ιδιωτών στις ρυθμιστικές αρχές, όχι όμως σε ποσοστό μεγαλύτερο του 49% και χωρίς δικαίωμα συμμετοχής στο management.
Το παιχνίδι στον ΟΤΕ
Οι Γερμανοί ήρθαν κι έμειναν... (ή όλοι ψωνίζουν για την Deutsche). Ένα από τα ωραιότερα παιχνίδια (γερμανικού ενδιαφέροντος εδώ) γίνεται στον ΟΤΕ. Με άνοδο 20,4% από την αρχή του έτους (ως τις 15.2), η μετοχή του ΟΤΕ παρουσιάζει την υψηλότερη απόδοση από κάθε άλλη του δείκτη FTSE 20.
Εύλογο το ενδιαφέρον όχι μόνο βραχυπρόθεσμων παικτών αλλά και αρκετών που «βλέπουν» πέρα από τον προσεχή Νοέμβριο, οπότε η Deutsche Telekom θα μπορεί και με τη... βούλα να υποβάλει δημόσια πρόταση για την εξαγορά μεγάλου μέρους των μετοχών του Οργανισμού.
Ο ΟΤΕ θεωρείται «μαγαζί γωνία» από τους Γερμανούς και οι καλά ενημερωμένες πηγές επιμένουν πως συγκεκριμένοι κωδικοί αγοράζουν μεθοδικά από τα ιστορικά χαμηλά της μετοχής. Οι ίδιες πηγές προσθέτουν πως τελευταία η ίδια η Deutsche Bank το έχει «γυρίσει» σε ρόλο αγοραστή. Σταθεροί αγοραστές και η UBS, αλλά και η JP Morgan, όπως επίσης και δύο γερμανικά χαρτοφυλάκια.
Γιατί ψωνίζουν όλοι αυτοί; Καλά ενημερωμένη πηγή λέει πως αυτό οφείλεται στη βεβαιότητα που έχει διαμορφωθεί σε πολλούς μεγάλους ξένους παίκτες πως η τιμή της πρότασης θα είναι πάνω από τα 10 ευρώ.
Δηλαδή, αγοράζοντας κάποιος από τα χαμηλά των 5,16 ευρώ (και ανεβαίνοντας σταδιακά προς τα 6 ή 7 ευρώ) τοποθετείται σε μία μάλλον χαμηλής επικινδυνότητας μετοχή με σημαντικό περιθώριο ανόδου. Και αντίστοιχο περιθώριο κερδών. Πάντως το ερώτημα για το αν οι της D.T. ενισχύουν τις θέσεις τους έμμεσα παραμένει, από τη στιγμή που οι πηγές μας υποστηρίζουν πως τους Γερμανούς τους ενδιαφέρει πολύ το κρίσιμο υπόλοιπο 3%.
Και ποιος τα έλεγε όλα αυτά έγκαιρα; Ο τότε πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος Παναγής Βουρλούμης, όταν τον Σεπτέμβριο του 2010 από τη Θεσσαλονίκη εξέφραζε την πεποίθησή του ότι η Deutsche Telekom θέλει να εξαγοράσει το σύνολο των μετοχών του ΟΤΕ, σημειώνοντας ότι η γερμανική εταιρεία ασκεί πιέσεις για να καταργηθεί ο όρος που έχει θέσει το Δημόσιο, βάσει του οποίου απαγορεύεται να αυξήσει το ποσοστό της μέσω του Χρηματιστηρίου.
Γαλλογερμανική... Πτολεμαΐδα
Γαλλογερμανικό ενδιαφέρον και για τον λιγνιτικό σταθμό της ΔΕΗ στην Πτολεμαΐδα. Συγκεκριμένα στο πρώτο σχήμα συμμετείχαν η ΜΕΤΚΑ, από κοινού με τον Προμηθέα (όμιλο Κοπελούζου) και τη γαλλική Alstom, οι οποίοι είχαν εμπλακεί και προ δεκαετίας στην κατασκευή της μεγάλης λιγνιτικής μονάδας της ΔΕΗ στη Φλώρινα, και στο δεύτερο σχήμα ο όμιλος της ΓΕΚ-ΤΕΡΝΑ με τη γερμανική Babcock, η οποία ανήκει πλέον στον όμιλο της Hitachi. Το ενδιαφέρον είναι πως σε κάθε ένα από τα δύο σχήματα πρωταγωνιστούσαν οι δύο κορυφαίοι διεθνώς κατασκευαστές λεβήτων.
«Αερομαχίες» στα αεροδρόμια
Πάντως εκεί που φαίνεται πως θα γίνει της... Κερατέας είναι στον τομέα των αερομεταφορών και αεροδρομίων.
Ο διαγωνισμός για την κατασκευή και διαχείριση του νέου αεροδρομίου της Κρήτης στο Καστέλι, προϋπολογισμού 900 εκατ. ευρώ, μετατρέπεται σε καυγά της κυβέρνησης με τους ενδιαφερόμενους επενδυτές, καθώς οι ξένοι που έχουν καταλάβει τη δύσκολη θέση μας επιχειρούν να τα πάρουν όλα. Και έχουν προτείνει στην ελληνική πλευρά το «πακετάρισμα» του αεροδρομίου στο Καστέλι με το «Νίκος Καζαντζάκης» του Ηρακλείου και το διεθνές αεροδρόμιο των Χανίων.
Μάλιστα στο τραπέζι φαίνεται να έχει πέσει και η προσθήκη του αεροδρομίου της Σητείας. Ζητούν δηλαδή τη διαχείριση όλων των αεροδρομίων του νησιού. «Βέβαια, αν ο ανάδοχος πάρει όλα τα αεροδρόμια, δεν θα έχει μονοπώλιο στις αερομεταφορές της Κρήτης;», ρωτούν κάποιοι στην κυβέρνηση... Για να μην τα δώσουν όλα, πάντως, στην περίπτωση της Κρήτης επικρατέστερη είναι η λογική (;) ο ανάδοχος να αναλάβει μαζί με το Καστέλι και το αεροδρόμιο Ηρακλείου.
Άσχετα με το τι θα γίνει, πάντως, αυτό που φαίνεται να παίζει είναι ότι η κυβέρνηση έχει ρίξει στη μηχανή του χρέους την παραχώρηση της εκμετάλλευσης για 3-3,5 χρόνια ολόκληρου του αερομεταφορικού έργου της Κρήτης.
Για την Κρήτη «παίζουν» ο όμιλος Bouyques (είναι ο δεύτερος σε δύναμη γαλλικός όμιλος), που λέγεται ότι είναι σε επαφή με την J&P Άβαξ για την περίσταση, η επίσης γαλλικών συμφερόντων Vinci (της Γέφυρας του Ρίου), που έχει συζητήσει με την Ελλάκτωρ (συμφερόντων οικογένειας Μπόμπολα), και η γερμανοϊσπανική Hochtief, που φέρεται να έχει συζητήσει και με την Ελλάκτωρ αλλά και με τη ΓΕΚ-Τέρνα.
Ενδιαφέρον υπάρχει και από άλλον έναν γαλλικό όμιλο, την Aeroports de Paris, συνεταίρο της J &Ρ Άβαξ στο έργο λειτουργίας - εκμετάλλευσης του αεροδρομίου του Αμμάν της Ιορδανίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου